All Chapters of Ex husband regret : Chapter 41 - Chapter 50

51 Chapters

Chapter 37 – Ang Hiwaga ng Katotohanan

Simula ng PagkawasakTahimik ang paligid nang dumating si Mia sa kanilang apartment. Para siyang robot na naglalakad, walang direksyon, parang wala sa sariling katawan. Ang bawat yapak niya ay mabigat, bawat hininga ay parang may tinik.Nang maisara niya ang pinto, doon na tuluyang bumagsak ang mga luha. Walang tigil. Umupo siya sa sahig, niyakap ang sarili, at paulit-ulit na bumubulong:“Siya pala… si Ethan pala ang pumili…”The Flood of MemoriesSa bawat patak ng luha, bumabalik sa kanya ang lahat ng alaala. Ang gabi ng ospital, ang mga kamay ni Ethan na mahigpit na humahawak sa kanya, ang boses niya na paulit-ulit na sinasabing “Mia, everything will be okay.”Pero hindi pala.“Bakit hindi niya sinabi? Bakit ako ang pinili? Paano kung hindi ko gustong mabuhay kung kapalit nito ang anak ko?”Halos mabingi siya sa sariling sigaw. Hinampas niya ang unan, ang mesa, kahit anong madampot. Hindi dahil sa galit lang kay Ethan, kundi dahil sa sakit ng katotohanan.The Storm InsideGalit. Sak

Last Updated : 2025-08-31

Chapter 38 – Ang Pagbitaw at ang Bagong Anino

Ang Unang Umaga ng PagkakalayoMagdamag na walang tulog si Mia. Nakahiga lang siya sa kama, nakatingin sa kisame, habang si Ethan ay nasa sofa ng apartment. Para silang dalawang estranghero sa ilalim ng iisang bubong.Pagkagising ng araw, narinig ni Mia ang kaluskos mula sa kusina. Si Ethan iyon, nagluluto ng almusal. Parang walang nangyari.“Good morning,” mahina nitong bati.Hindi siya sumagot. Dahan-dahan siyang bumangon at dumiretso sa banyo. Doon siya muling umiyak, pinipigilang marinig ni Ethan.Breakfast na Walang LasaTahimik silang kumain. Ang dating masayang kwentuhan sa bawat pagkain ay napalitan ng mabigat na katahimikan. Tanging kalansing ng kubyertos ang maririnig.“Mia…” bungad ni Ethan, pero hindi tumingin si Mia.“I don’t want to talk about it,” malamig niyang sagot.“Mahal, please… give me a chance to explain ”“Explain?” biglang lumingon si Mia, namumula ang mata. “Paulit-ulit na. Wala nang bago. Alam ko na ang totoo.”Napalunok si Ethan, pero hindi na nagsalita.Et

Last Updated : 2025-08-31

Chapter 39 – Ang Paghihiwalay ng Loob

Ethan’s Return HomePast 11 PM na nang umuwi si Ethan. Pagpasok niya sa apartment, nakapatay ang lahat ng ilaw maliban sa maliit na lampshade sa sala. Nandoon si Mia, nakaupo, nakapamewang, nakatingin sa kanya nang diretso.“Mia…” bulong niya, pagod ang boses.“Late ka na naman,” malamig na sagot ni Mia.“Maraming tinapos sa office. I’m sorry.”“Tinapos? Or… may tinapos kang iba?”Napatigil si Ethan. “Ano na naman ‘to?”Tumingin si Mia sa kanya, namumugto ang mata. “Ethan, ilang beses mo na akong niloko sa mga salita mo. Kung dati, pinili mong magdesisyon para sa akin… ngayon naman, pakiramdam ko pinipili mong iwan ako sa mga oras na kailangan kita.”The Distance Between ThemHindi sumagot si Ethan. Hinubad niya lang ang coat niya at ibinitin sa sofa. Naupo siya sa tabi ni Mia, pero agad itong lumayo.“Mia, please… don’t do this.”“Ano pang gusto mong gawin ko?” halos pasigaw niyang tanong. “Maniwala ulit? Magpanggap na okay lang ako na may Clara na laging nasa tabi mo habang ako, dit

Last Updated : 2025-08-31

Chapter 40 – Ang Paglayo ni Mia

The Silent MorningIlang araw nang hindi nag-uusap nang maayos sina Ethan at Mia. Kahit nasa iisang apartment sila, parang estranghero ang turing nila sa isa’t isa.Sa dining table, inilapag ni Mia ang tasa ng kape, hindi man lang tumingin kay Ethan. Tahimik silang kumain, hanggang sa biglang tumayo si Mia.“Mia… we need to talk,” mahina pero desperadong sabi ni Ethan.“Wala na tayong dapat pag-usapan, Ethan,” malamig na sagot nito. “Baka kailangan ko munang lumayo.”Napatigil si Ethan, para siyang binuhusan ng malamig na tubig. “Ano… anong ibig mong sabihin?”Mia’s DecisionHuminga nang malalim si Mia. “Ethan, hindi ko na kaya. Hindi ako pwedeng araw-araw nalang umiyak, magduda, mag-isip kung mahal mo pa ba ako. Hindi ko kaya na habang nandiyan ka, pakiramdam ko wala ka naman talaga sa’kin.”Nag-igting ang panga ni Ethan. “Mia, please… don’t do this. Hindi ko kayang mawala ka.”“Then why does it feel like I already lost you?”Hindi nakasagot si Ethan. Sa dami ng gustong sabihin, wala

Last Updated : 2025-08-31

Chapter 41 – Ang Larawan

A Glimpse of HealingMakalipas ang ilang linggo, unti-unti nang natututo si Mia na mabuhay nang wala si Ethan sa tabi niya. Sa bahay ng ate niya, may mga umagang mas tahimik, may mga gabing hindi na kasing bigat ang dibdib.“Alam mo, Mia,” sabi ng ate niya habang nagkakape sila, “nakikita kong mas nakakahinga ka ngayon. Hindi ka na kasing lungkot tulad nung unang gabi mong nandito.”Napangiti si Mia, kahit pilit. “Siguro nga, Ate. Mas nagkakaroon ako ng oras sa sarili ko. Pero… to be honest, every night, hinihintay ko pa rin yung text niya. Kahit simpleng ‘Good night.’”Tumango lang ang ate niya. “That’s normal. Pero Mia, tandaan mo: healing isn’t about waiting for him to come back. It’s about finding yourself, kahit wala siya.”The Unexpected MessageHabang nasa trabaho si Mia sa isang maliit na freelance project na tinanggap niya, biglang nag-vibrate ang cellphone niya. Isang message mula sa officemate dati, si Liza, na palaging updated sa mga tsismis.Liza: “Mia… sorry, pero kailan

Last Updated : 2025-09-01

Chapter 42 – Ang Harapan

Pagpasok sa ApartmentTahimik ang buong paligid habang hawak ni Mia ang strap ng bag niya. Para siyang estudyanteng pupunta sa recitation na alam niyang hindi siya handa. Pero kailangan. Kailangan niyang marinig lahat — kahit masakit.“Come in,” mahinang sabi ni Ethan, halos paos. Binuksan niya nang buo ang pinto, at tumabi para makadaan si Mia.Pagpasok niya, bumungad sa kanya ang mga pamilyar na bagay: ang sofa kung saan madalas silang manood ng pelikula, ang maliit na mesa kung saan sila sabay na kumakain, at ang picture frame nila sa shelf. Lahat iyon parang kutsilyong sumasaksak sa puso ni Mia.“Hindi ko akalaing makakabalik pa ako dito,” bulong niya.Si Ethan, nakatayo lang, hindi alam kung paano magsisimula. “Mia, bakit ka pumunta ”“Cut the small talk, Ethan,” pinutol siya agad ni Mia, diretsong nakatingin sa mata niya. “We need to talk. Lahat. Walang paligoy-ligoy.”The First BlowHuminga nang malalim si Ethan. “Okay. Kung ano man ang gusto mong itanong, sagutin ko. But pleas

Last Updated : 2025-09-01

CHAPTER 43

Pag-uwi ni MiaPagkabukas ng pinto sa kanyang apartment, ramdam ni Mia na para siyang binagsakan ng buong mundo. Mabigat ang bawat hakbang, at nang makapasok na siya, halos hindi na siya nakagalaw. Diretso siya sa kama, nakadapa, at mahigpit na niyakap ang unan na para bang iyon na lang ang masasandalan niya.“Bakit ang sakit… bakit ako pa ang parang mali?” mahina niyang bulong, nanginginig ang boses, habang pumapatak ang luha sa unan.Napapikit siya, pilit inaalis sa isip ang mga salitang binitawan ni Ethan kanina. Pero lalo lang bumabalik. “Mia, you’re pushing me away… hindi ko na alam kung saan ako lulugar.”Para bang mga kutsilyong paulit-ulit na tumutusok sa kanyang puso.Biglang tumunog ang cellphone niya. May nag-text.Clara: “Mia, are you okay? I heard something happened… gusto mo bang mag-usap?”Napasinghap si Mia. *Clara? How did she know?* Ngunit dahil desperado siyang may makakausap, hindi niya na pinag-isipan. Agad niyang tinype ang sagot:Mia: “I’m not okay… I don’t know

Last Updated : 2025-09-19

Chapter 44

Nakatayo si Ethan sa labas ng apartment ni Mia, nakasandal sa malamig na pader habang hawak-hawak ang maliit na paper bag ng mga paborito nitong pastries. His eyes were tired, halos puyat, but still filled with determination. Kahit ilang oras na siyang naghihintay, wala siyang balak umalis."Kahit isang saglit lang… kahit makita ko lang siya," he thought, tightening his grip on the bag.Every sound from inside the building made his heart jump. Umaasang si Mia ang lalabas. Umaasang pagbibigyan siya kahit sa maikling pag-uusap lang.Pero bago pa man siya makalapit sa pintuan, isang pamilyar na tinig ang bumasag sa katahimikan.“Ethan?”Napalingon siya, and there she was Clara. Dressed sharply in a fitted blouse and pencil skirt, arms crossed, eyes narrowing at him. There was a mix of surprise and annoyance on her face.“Anong ginagawa mo dito?” she asked, voice dripping with sarcasm.Ethan straightened up, his jaw tightening. “I’m here for Mia. Gusto ko lang siyang makausap.”Clara let

Last Updated : 2025-09-19

Chapter 45

Mia sat on the edge of her bed, her hands trembling slightly as she held a cup of tea. The soft hum of the city outside should have been comforting, pero ngayong gabi, it felt different like something heavy was pressing against the silence of her apartment. Her heart beat faster. Hindi niya alam kung bakit, pero parang may presensya sa labas. Parang may taong naghihintay. She tried to shake off the thought, sipping her tea. 'Maybe it’s just me… maybe it’s just my imagination.' Pero the longer she sat, the stronger the pull became. She walked toward the window, pulling back the curtain ever so slightly. And then her breath caught. Down on the street, leaning against the wall, was Ethan. Nakaayos ito, but he looked exhausted, his shoulders heavy, his eyes fixed on the ground as if carrying the weight of the past. In his hand, may hawak siyang maliit na paper bag. Mia’s chest tightened. She quickly closed the curtain, her back pressing against the wall as tears welled in her eyes.

Last Updated : 2025-09-19

Chapter 46

Hindi makatulog si Mia. Nakahiga siya sa kama, nakapikit ang mga mata, pero bawat tibok ng puso niya ay parang malakas na hampas ng tambol. Para bang may boses na paulit-ulit na bumubulong: 'Nandiyan siya… nandiyan siya sa labas.'Nagbalot siya ng kumot, pilit na tinalikuran ang bintana. Pero kahit anong pilit niyang ipikit ang mata, ang mukha ni Ethan ang pumapasok sa isip niya. Ang mga mata nitong puno ng pagod, ang balikat na tila pasan ang bigat ng mundo.'Bakit ka pa bumalik, Ethan?' bulong niya sa dilim. 'Bakit ngayon pa, kung kailan natutunan ko nang mabuhay nang wala ka?'Lumipas ang oras. Alas-dose… ala-una… alas-dos. Malamig na ang hangin sa kwarto, pero mas malamig ang pakiramdam niya sa dibdib.Sa huli, bumangon siya. Dahan-dahan niyang nilapit ang sarili sa bintana, hinawi ang kurtina nang kaunti.At doon niya siya nakita.Si Ethan. Nandoon pa rin. Nakaupo na sa gilid ng sidewalk, nakasandal sa poste, tila antok na antok ngunit pilit pinapanatili ang mga mata. Hawak pa ri

Last Updated : 2025-09-19

1 2 3 4 5 6

SCAN CODE TO READ ON APP