All Chapters of สาววิศวะ กับ หนุ่มบริหาร (NC 18+): Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่ 26 พ่อ...ลมหนาว talksหลังกลับมาจากหัวหิน วันนี้ก็เป็นวันที่ฉันกับเฮียจะไปเยี่ยมพ่อ ฉันไม่ได้ติดต่อพ่อมาเกือบห้าปี ฉันไม่รู้หรอกว่าเฮียไปเอาที่อยู่พ่อมาจากไหน เฮียบอกว่าพ่อย้ายมาอยู่ชลบุรีฉันนั่งมอง GPS บนหน้าจอรถยนต์คันหรูของเฮีย บ่งบอกว่าอีกไม่ถึงสิบนาทีเราใกล้จะถึงแล้วใจฉันเต้นมาก พ่อจะตื่นเต้นกับการมาของฉันไหมพ่อจะดีใจไหมพ่อจะเป็นยังไงบ้าง“หนาวถึงแล้วค่ะ” เสียงเฮียที่ปลุกฉันออกจากภวังค์“ค่ะ”เรามาจอดที่บ้านไม้ยกพื้นสูงอยู่ในสวนผลไม้แปลงใหญ่ ใต้ถุนบ้านมีผู้ชายที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดีมาตลอดสิบเจ็ดปี นั่นคงเป็นลูกใหม่ของพ่อ หรือว่าน้องชายฉันนั่นเอง“พี่ลมหนาว” เด็กชายห้าขวบวิ่งเข้ามาหาฉันทันทีที่ฉันลงจากรถ“หนาวมาแล้วเหรอลูก” ฉันมองเห็นพ่อแอบเช็ดน้ำตา ก่อนจะรีบเดินมาหาฉัน พ่อดูแก่ลงไปพอสมควร คงเพราะไม่ได้ทำงานที่บริษัทแล้ว ตอนนี้พ่อทำสวนผลไม้ จากที่แม่เล่าให้ฉันฟังก่อนมาที่นี่“เอ่อ สวัสดีค่ะพ่อ”“จ้า สวัสดี สวัสดีลูก เข้ามาก่อน พายุพาพี่หนาวเข้าไปลูก” เด็กชายวัยห้าขวบจูงมือฉันเข้าไปใต้ถุนบ้านที่มีแคร่ไม้ตัวใหญ่ พ่อเดินเข้าไปหาเฮียและคุยอะไรสักอย่างฉันไม่แน่ใจ แต่เห็นพ่อ

“เฮีย...หนาวรักเฮียนะ” ละเมอ...ดีนะที่ยังเป็นละเมอที่ดี“เฮียก็รักหนาว” ผมก้มลงจูบหน้าผากเมียทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยลมหนาว talksฉันตื่นมาปวดหัวนิดหน่อย แต่ปวดตัวนี่สิมาก เหมือนออกกำลังกายอย่างหนักมาเลย สภาพตอนนี้คือเฮียฟ้านอนกอดฉันอยู่ แต่เดี๋ยวนะ“เฮีย...”“อะไรหนาว ตื่นมาโวยวายแต่เช้า”“เฮีย...ลักหลับหนาวเหรอ”ก็ดูสภาพฉันสิ มองก็รู้ว่าคนข้างกายทำอะไรฉันมาบ้าง“เปล่า...หนูปลุกเฮียเอง ไม่รู้ว่าไปกินอะไรมา คึกขนาดนั้น”“เฮีย อย่ามาโกหก...หนาวจำได้ว่าหนาวเมาแล้วก็อ้วก จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลย”“เฮียง่วง ขอเฮียนอนต่ออีกนิดนะหนาว”“เฮีย...เฮีย” ฉันพยายามนึกภาพเมื่อคืน หลังออกมาจากห้องน้ำ...“ไม่จริ๊ง” สิ่งที่ฉันคิดว่าฉันฝันคงไม่ใช่ความฝันสินะ ภาพที่ฉันเป็นคนคุมเกมผุดเข้ามาในหัวฉัน ให้ตายเถอะ แกเมาแล้วแปลงร่างเป็นเสือหิวเลยลมหนาว มิน่าล่ะ ถึงได้ปวดไปทั้งตัว เอวนี่ปวดหนักมาก ไม่รู้ว่าโยกไปกี่ชั่วโมง โอ๊ย...“นอนเถอะหนู เฮียไม่มีแรงแล้ว โดนหนูรีดพิษไปไม่รู้กี่รอบ”“เฮีย!”“เฮียว่ารอบนี้ติดแน่นอน ลูกชายชัวร์”หลังจากที่ฉันกับเฮียฟ้าตกลงแต่งงานกัน ฉันก็ไม่ได้ฉีดยาคุมอีกเลย เราใช้วิธีคุมธรรม

กันที่ญี่ปุ่น เป็นทริปคู่รักเพราะฝากลูกชายไว้กับย่าและยาย เราสนุกสุดเหวี่ยงกันมาก จนมาสุดเหวี่ยงที่เตียงอีก“ป้องกันแต่...” เสียงคนที่ทำท่าจะอ้วกพูดขึ้นเบา ๆ“แต่อะไร”“แต่ถุงยางมันหมดก่อน”“เดี๋ยวนะเฮีย ถุงยางหนึ่งกล่องมีทั้งหมดห้าซอง แล้วหมดก่อนหมายความว่าไง” ฉันยังคงทำหน้าสงสัย“ก็มันมีห้า แต่เราทำไปทั้งหมดเจ็ดไง”“เฮียฟ้า...มานี่เลย” มันน่าไหม“เฮียไม่ได้ตั้งใจ น้องเมฆอยากได้น้อง เฮียรักลูก หนาวก็รู้ว่าเฮียตามใจลูก”“งั้นเฮียแพ้ท้องแทนหนาวไปเลยอีกท้องนะ”“ได้จ้า เพื่อเมีย เพื่อลูก เฮียทำได้หมดแหละ ครั้งนี้เฮียตั้งใจทำลูกสาวมากเลยนะ”“เฮียฟ้า”ชีวิตของฉันตั้งแต่เจอเฮียฟ้านี่ไม่เคยมีวันไหนที่หมดสนุกเลย มีความสุขตลอด ฉันคงเป็นสาววิศวะที่โชคดีที่สุด เพราะได้เฮียฟ้าเป็นคู่ชีวิตและอยู่เคียงข้างกันเสมอมา แถมยังอร่อยทุกมื้อก็เฮียฟ้า เมียของลมหนาวนี่แหละ***จบบริบูรณ์***ตอนพิเศษ 1 ลมหนาวฉันนั่งอ่านข้อความของไอ้เพื่อนชั่ว นี่ถ้าไม่เห็นว่ามันช่วยตอนที่ฉันคลอดลูกนะ เลิกคบมันไปแล้ว “อะไรของมึงไอ้พัฒน์” ฉันยกหูด่าไอ้คนส่งข้อความมาแต่เช้า ไอ้พัฒน์ เพื่อนฉันเนี่ยมันยังเรียนไม่จบเลย ส

“เฮีย...เสียว” ฉันครางรับเขาเมื่อจังหวะของเขาเร็วขึ้นและทำฉันแทบแตกเป็นเสี่ยง ๆ ร่างกายของฉันหดเกร็งไปทั้งร่าง “ปล่อยออกมา” เขากระซิบตรงข้างหู มืออีกข้างกอดรัดร่างกายฉันให้แนบแน่นไปกับร่างกายของเขา ร่างกายของฉันเหมือนไม่อาจต้านเขาได้ “อ้า...เฮีย” ร่างกายของฉันกระตุกเกร็งและท้องน้อยวูบโหวง ฉันนำเขาเข้าไปในดินแดนหรรษาแล้ว เขารู้ว่าฉันเสร็จสมแล้ว คงเพราะแรงตอดรัดของฉันซึ่งทำให้เขาครางพร้อมทั้งยันกายขึ้น จับขาฉันทั้งสองข้างพาดบนบ่าของเขา “เสียว..เสียว...” ร่างกายของฉันเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยง มันเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก มือฉันที่ไขว่คว้าไปทั่วเหมือนต้องการสิ่งยึดเหนี่ยว ฉันบีบบั้นท้ายของเฮียฟ้า ลูบไล้อย่างที่เขาลูบไล้ฉัน สร้างเสียงครางให้เฮียฟ้าได้อย่างมาก ฉันคิดว่าเขาคงชอบแบบนี้ เขายังคงเข้าออกร่างกายฉันไม่หยุด “หนาว...เสียวมาก” เสียงครางของเขายังไม่หยุด ฉันชอบเสียงนี้และคิดว่าเขาคงจะปลดปล่อยออกมาในเวลาอันใกล้นี้ แต่เขากลับดึงตัวตนของเขาออกพร้อมทั้งพลิกฉันให้นอนคว่ำบนที่นอน สองมือดึงสะโพกฉันให้เข้าหาตัวตนของเขา ทุกอย่างมันรวดเร็วมากจนฉันเองก็ต้องร้องคร

เมื่อเมฆาอายุได้สิบเอ็ดขวบ คุณย่าคุณยายยืนน้ำตาไหลเมื่อหลานชายสุดที่รักบวชภาคฤดูร้อน เมฆาอายุเพียงสิบเอ็ดขวบ แต่อยากจะบวชให้คุณปู่ที่เสียชีวิตไปตั้งแต่ที่สายฟ้ายังไม่เข้ามหาวิทยาลัย เมฆาได้รับรู้เรื่องราวของปู่ผ่านคำบอกเล่าของผู้เป็นพ่อและคุณย่า หลังจากเคยไปงานบวชของหลานชายเพื่อนคุณย่าแล้ว เขาก็มีความตั้งใจว่าอยากบวชให้คุณปู่คุณตาและให้คุณย่าคุณยายได้เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์ ฉันกับเฮียฟ้าน้ำตาซึมเมื่อเห็นลูกชายคนโตอยู่ในจีวรเป็นสามเณร เมฆานั้นก็เดินทางมาอยู่ที่วัดหลายวันแล้ว เขาจึงสงบอย่างที่ในเด็กวัยเดียวกันยังไม่อาจจะทำได้ “ลูกเราโตขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนเฮีย” ฉันพูดพร้อมกับจับมือสามีแน่น ฉันจำได้ตั้งแต่วันแรกที่เมฆาหรือน้องเมฆคลอดออกมา จนถึงตอนนี้ ทุกช่วงเวลาฉันจำมันได้ดีตลอด เพราะมีความสุขที่ได้เลี้ยงดูเขา “ลูกเราโตเร็วและฉลาดจริง ๆ” เฮียฟ้าเองก็คิดไม่ต่างกันเพราะเมฆาเป็นเด็กฉลาดและเลี้ยงง่าย ด้วยความที่คุณย่าคุณยายไปทำบุญบ่อย น้องเมฆคงซึมซับความศรัทธาถึงทำให้มีวันนี้ หลังจากเสร็จงานบวช น้องนุ่นขอไปค้างบ้านคุณยายช่วงปิดเท