Lahat ng Kabanata ng RUN, SELESTINA! (SSPG): Kabanata 61 - Kabanata 70

“SUNSHINE…” TAWAG ni Kyo habang maingat niyang isinuklay ang buhok ni Saoirse, at itinabi iyon sa likod ng tainga ng bata.Kumunot ang noo ni Saoirse at tumingin sa bintana ng sasakyan. They were seated in the car on their way home, at simula nang dumating siya kanina hindi na kumibo ang anak. Napabuntong-hininga siya at ibinalik ang atensiyon sa pagmamaneho.“Daddy is sorry. I didn't mean to come late,” malumanay niyang sabi bago sumulyap kay Saoirse.Pero nanatili itong tahimik. Nakatingin lamang sa labas ng bintana na parang walang naririnig.“How about dumaan muna tayo sa ice cream shop?” alok ni Kyo. Biglang kumislap ang mga mata nito.“Yey! Ice cream!” tuwang-tuwa nitong sigaw. Napapangiti si Kyo ngunit mabilis ding nabura nang maalala si Ellie. Simula kanina ay hindi na siya pinapatahimik ng konsensya niya. Minsan naisipan niyang sumuko na lamang sa pulis, pero paano naman ang anak niya? Si Saoirse ang pumipigil sa kanya.“Thank goodness, hindi ka na galit.”Pero agad na muli

“NANDITO NA ang mga damit at sapatos na pinili ko para sa iyo.” Nilapag ni Kristoff sa kama ang mga paper bag na dala nito.Biglang nakaramdam ng hiya si Ellie. Lahat ng pinamili nito ay halatang branded at mamahalin. “Salamat. Pero hindi ka na sana nag-abala pa. Wala naman talaga akong plano na manatili rito nang matagal,” mahinang bulong niya. Tinignan niya ang mga paper bag. Nang makita ang damit na gusto niya, napangiti si Ellie.“Anyway… gusto mo bang maglakad-lakad tayo?” tanong ni Kristoff.Napaangat siya ng tingin dito.“Maglakad-lakad?” “Yes. Diyan lang sa malapit. Napansin ko kasi simula nang dinala kita rito, hindi ka pa lumalabas sa kwarto na ito.”Napayuko siya. Takot siyang lumabas. Paano kung magkita sila ng amo niya?”You should at least step outside, even for a while… breathe some fresh air, at baka makatulong para maibsan ang anumang bumabagabag sa iyo,” dagdag nito.Tahimik na pinagmamasdan ni Ellie ang lalaki, iniisip ang sinabi nito. Tama nga naman si Kristoff.

“AYOS LANG kung ayaw mong sumagot,” sabi niya sa mahinang tinig.“Sasagutin ko ang tanong mo,” sa wakas ay sagot ni Kyo.Huminga ito nang malalim bago nagsimula.“It all started when Saoirse’s mother was abducted...” lumunok ito na parang nahihirapang ituloy ang kwento.“Huwag mo ng pilitin ang sarili mo,” aniya.Umiling si Kyo at nagpatuloy pa rin.“Sa takot ko na baka may mangyaring masama sa kanya, I rescued her all by myself in exchange for ten million dollars. Ngunit ang hindi ko alam ay plano niya pala lahat ng iyon. Nagkunwari siyang dinukot para makapagbayad ako ng malaking pera,” napangiti ito ng mapait. Sa bawat salita nito ay ramdam niyang mabigat ito sa aalala ng lalaki.“P-paano niya nagawa iyon?” Nakaramdam ng galit si Ellie sa ina ng kanyang alaga. “The only thing that matters to Trixie is money na kahit anak nito ay kayang ipagpalit sa pera.”Napasinghap siya. Hindi niya akalaing gano'ng klase ang ina ni Saoirse.“Si Trixie ba ang dahilan kaya nagkaroon ng sakit?” tan

KUNG MAY pinakamasaya man na makita si Ellie sa mansyon ng Castillano, si Saoirse iyon. Sa sobrang pangunguli ng alaga niya halos hindi na ito humiwalay sa kanya, maliban na lamang kapag pumapasok ito sa paaralan.Biglang napahiyaw si Elllie nang mabangga niya ang isang tao, dahilan para mawalan siya ng balanse. Napapikit siya nang mariin, handang-handa sa pagbagsak, ngunit wala siyang naramdamang sakit.Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at ang bumungad kay Ellie ay ang asul ng mga mata ni Kyo. Bahagyang nakaawang ang labi nito habang nakatitig sa kanya. Nagtagal ang titigan ng dalawa, na parang nawala sa sarili at nalunod sa mga mata ng isa’t isa. Mabilis na kumurap-kurap si Ellie, saka tumikhim. Gano'n din si Kyo na tila nagbalik sa katinuan. Marahan siyang itinayo nito at inayos ang kanyang suot na pajama.“Saan ka pupunta?” tanong ni Kyo sa mababang tono.Napakagat-labi si Ellie at isinukbit ang isang hibla ng buhok sa likod ng kanyang tainga.“Uh… a-ako. M-matutul

MABIGAT ANG pakiramdam ni Ellie ngunit pinilit niya pa ring kumilos. Pag-akyat niya sa itaas, dumiretso siya sa silid ni Saoirse. Ngunit sinalubong siya ng katahimikan nang buksan ang silid. Napa-angat ang kilay niya bago dahan-dahang isinara ang pinto.Nagtungo siya sa silid ni Kyo. Saglit siyang huminto sa pinto, nag-aalinlangan kung kakatok ba o hindi. Alam niyang tuwing sinusundo niya si Saoirse mula sa paaralan, ang unang pupuntahan ng bata ay hindi ang sariling kwarto kundi ang silid ng ama nito.Sa huli, napabuntong-hininga siya at kumatok. Nang marinig niya ang mahinang boses ni Kyo, marahan niyang pinihit ang seradura at pumasok.Pagpasok ni Ellie, agad niyang hinanap ang mga mata ni Kyo. “Good evening, sir,” mahinahon niyang bati nang magtama ang kanilang paningin.“Hmm…” mahina lamang ang tugon ni Kyo bago ibinaling ang atensyon kay Saoirse na nakaupo sa kandungan nito.“Saoirse, you should be with Yaya Ellie,” anito, pero napangiwi ang bata at ngumuso.“But, Daddy, I wann