All Chapters of RUN, SELESTINA! (SSPG): Chapter 91 - Chapter 99

TATLONG LINGGO na ang lumipas mula nang ilibing si Saoirse. Pero hindi pa rin maalis sa isip ni Kyo. No matter what he does, no matter how many times he tries to keep himself busy with work. Ngunit lagi pa ring bumabalik sa kanya ang mukha ng anak.‎Gano’n din si Ellie. She’s been trying to cope, but everyone could see the sadness in her eyes. There were days she would stare blankly at Saoirse’s old pictures, her fingers trembling habang hinawakan ang litrato ng alaga.‎Si Caroline naman ay nagbabalak nang bumalik sa Canada kung saan talaga ito nanggaling. Simula nang malaman ng ina ang nangyari kay Ellie, mas naging sobrang maalaga ito sa babae. Halos binubuhusan ng atensyon at pagmamahal ni Caroline. Everything Ellie wants, she gives. Every silent cry of hers, Caroline tries her best to comfort.‎Minsan gusto nang magreklamo ni Kyo. Hindi na siya napapansin ng ina maging si Ellie. Kung may mas naging malapit nang mawala si Saoirse, si Ellie at Caroline iyon.‎May pinagkakaabalaha

‎‎“GOOD MORNING, sleeping beauty,” bati agad ni Kyo nang magmulat ang mga mata ni Ellie.‎‎“Good morning,” sagot niya, pero agad siyang napangisi na parang may naalalang kakaiba.‎‎May napanaginip siya. At sa panaginip ni Ellie, nakipagtalik siya kay Kyo. ‎Nakita niya sa panaginip ang pagkalalaki nito. Ang laki at haba. Paano kung totoo iyon? Kaya niya ba talagang tanggapin ang malaki nitong ari?‎‎Mabuti na lamang at panaginip lang ni Ellie. ‎Hinaplos niya ang mga labi at tumayo mula sa kama, pero bumagsak siya ulit dahil sa kirot sa pagitan ng kanyang mga hita.‎‎Teka… ano nangyayari? May regla ba siya? Pero hindi namang gano'n kasakit kapag may regla siya. ‎Sinubukang tumayo ulit ni Ellie, pero nahulog ang kumot na nakatabon sa kanyang katawan, at doon lamang nalamang ng babae na hubad pala siya.‎Nanlaki ang kanyang mga mata. Ibig sabihin ba niyon ay totoo ang panaginip niya? Pumasok ang malaking pagkalalaki ni Kyo kaya masakit ang pagkababae niya.‎‎“Hey,” tawag ni Kyo, at

BIGLANG NAGLAHO ang antok sa mga mata ni Saoirse nang marinig ang gulat na sigaw sa paligid. “Daddy! Yaya Ellie!” tili nito, saka mabilis na bumaba mula sa pagkakabuhat ni Trixie at tumakbo diretso sa mga bisig ng ama.“B-but… how she’s… how is she here?” nauutal na tanong ni Kyo habang mahigpit na yakap ang bata.“Yaya Ellie!” masayang tawa nito at yumakap din sa kanya.“Sobrang saya ko dahil nakita kita ulit. Kung panaginip lang ito, sana hindi na ako magising,” bulong ni Ellie na nanginginig ang boses. Tuloy-tuloy ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya.“I miss you, Yaya,” nakangiting sabi ni Saoirse, at pinupunasan ang luha niya gamit ang maliliit nitong kamay.“Same here, baby. I miss you so much…” halos mapugto ang boses niya sa sobrang emosyon.Biglang tumigas ang panga ni Kyo, nagdidilim ang mga mata. “Don’t tell me… you kidnapped her.” Buong galit ang tingin nito kay Trixie habang unti-unting lumalapit sa babae.“N-no! It’s not like that! I h-have an explanation!” nanginginig

ANIM NA buwan na ang nakalipas. Si Ellie ay nahihirapan ng kumilos sa laki ng kanyang tiyan. Isang linggo pagkatapos ng insidente, bumalik na sa normal ang lahat. Si Caroline ay bumalik na sa ibang bansa pagkatapos makalabas si Kyo sa ospital, para pamahalaan ang kumpanya ng yumaong asawa. Si Trixie ay kasal na sa isang businessman noong nakaraang buwan at bumalik na sa Italy upang mamuhay bilang mag-asawa. Ito ang tumulong kay Trixie para hindi makulong sa ginawang pagbaril kay Drillan. Si Raim naman ay nananatiling binata. Tumutulong ito sa pamamahala ng kumpanya ni Kyo dahil hindi pinapayagan ni Ellie si Kyo na mawala sa kanyang paningin. Bumalik naman ang dating sigla ni Saoirse. Si Luna muna ang nagbabantay dito. Hindi na sila basta-bastang nagtitiwala sa ibang tao pagdating kay Saoirse. "Ubos na," malungkot niyang sambit nang makitang wala ng laman ang bowl na hawak. Mag-isa siyang nakaupo sa sala, nakabukaka ang mga binti habang gutom na gutom na isinusubo ang ice c

“BILISAN MO na, Ellie. Malalate ka na sa kasal mo,” naiinip na sabi ni Luna.Araw na ng kanyang kasal. Isang buwan na rin ang nakalipas mula nang siya ay manganak. Hindi naging madali ang lahat. Ramdam niya ang pagod at puyat, ngunit sabik na rin siyang makita ang kanyang mapapangasawa sa altar.Agad ding lumipad pabalik ng Pilipinas si Caroline nang marinig ang balitang nanganak na si Ellie. Hindi nito pinalampas ang pagkakataong makita ang kambal.“Hindi ko kasalanan, sabihin mo kay Hope na bitiwan na ang mga dibdib ko,” pagmamaktol ni Ellie habang nakatingin sa cute na sanggol na sumususo sa kanya. Hindi niya maintindihan kung bakit ayaw siyang tantanan ng anak.“Ano?! Hindi ka pa rin bihis?!” gulat na tanong ni Caroline nang makapasok sa silid at makita si Ellie na hindi pa rin nakabihis. Napakunot-noo ito sa nakita. Karga nito sa mga bisig ang natutulog na si Honey. Walang Nanny ang kambal. Gusto ni Ellie na siya mismo ang mag-alaga sa mga anak. Ngunit nahihirapan siyang pagsab