All Chapters of หมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า: Chapter 61 - Chapter 70

หมอติณณ์ภพพายี่หวาขับรถออกมา และพาเธอกลับไปที่คอนโดของยี่หวาตามที่เธอขอ“กลับไปที่ห้องก่อนนะคะ หวายังไม่ได้เก็บของที่เหลือเลย”เขาไม่พูดอะไร และยอมขับรถกลับไปตามที่เธอบอกทันที ยี่หวาหันไปมองหน้าแฟนของเธอ วันนี้เขาสวมแว่นตา ซึ่งปกติเธอเห็นหมอติณณ์ใส่แว่นแค่ตอนอยู่ที่โรงพยาบาลเท่านั้น เมื่อหมอติณณ์จอดรถ เธอก็เดินกอดแขนเขา และดึงเข้ามาในลิฟต์ทันที เสียดายที่มีคนอื่นอยู่ด้วย ส่วนหมอติณณ์ยังตีหน้าขรึมอยู่ เขายังโกรธไม่หายห้องของยี่หวาเมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากลิฟต์ หมอติณณ์ก็ทำเป็นสลัดมือเธอออก แต่ยี่หวากลับดึงเอาไว้ และรีบดึงเขาเข้ามาในห้อง เมื่อเธอปิดประตูและเปิดไฟ ก็โผเข้าหาเขา และจูบทันที หมอติณณ์ตกใจจนรับไม่ทัน แต่เขาก็จูบตอบเธอไปเช่นกัน“อือ…เดี๋ยวก่อนแม่ตัวดี ไม่ต้องมาเบี่ยงประเด็น ก่อนจะทำแบบนี้ ไม่มีอะไรจะพูดหน่อยเหรอ”“อย่าพึ่งค่ะคุณหมอสุดหล่อ วันนี้ใส่แว่นมาด้วย หล่อขนาดนี้… ขอกินก่อนค่อยคุยนะคะ”“ว่ายังไงนะ…อือ เดี๋ยวก่อน ยี่หวา…อือ แม่ตัวร้าย!”หมอติณณ์ถูกยั่วซะขนาดนี้ มีเหรอที่เขาจะทนไหว เขายกตัวเธอขึ้นมา และพาเดินเข้าไปในห้องนอนทันที ยี่หวาพลิกตัวกลับมาคร่อมเขา และดึงชุดเขาอ

หมอติณณ์หันมายิ้มและกอดเธออีกครั้ง จะไม่ให้เขารักเธอได้ยังไง แม้แต่เรื่องนี้ ยี่หวาก็ยังคิดเหมือนเขา เธอเองก็คงเก็บกดอารมณ์เอาไว้มากไม่ต่างกับเขา “หวาไม่โกรธพี่เหรอ ที่วันหยุดยังต้องไปทำงาน ถ้าเป็นเมื่อก่อน…”“หวาโตแล้วนะคะพี่ติณณ์ ตอนนั้นพวกเรายังเด็กอยู่ ก็เลยใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล แต่ว่าตอนนี้หวารู้ดีค่ะ ยิ่งหวาได้เห็นการทำงานของพี่ติณณ์กับคนที่โรงพยาบาล ก็ยิ่งเข้าใจมากขึ้น หวาจะไม่ทะเลาะกับพี่ติณณ์ เพราะเรื่องงี่เง่าแบบเดิมอีกแล้ว ไม่ต้องห่วงค่ะ”“พี่ขอบใจหวามากนะ ที่เข้าใจพี่ แต่ตอนนี้พี่ว่า จะเป็นพี่หรือเปล่าที่กลายเป็นคนที่ตามหึงหวงหวาแทน”“หืม หวาเนี่ยนะคะ ไม่ใช่หรอกมั้งคะ”“ไม่รู้สิ กลับมาครั้งนี้ เหมือนกับว่าอารมณ์ของพี่ จะรุนแรงกว่าตอนเรียนเยอะเลย ทั้งความรัก ความหึงหวง แล้วก็โกรธเวลาที่เห็นหวาอยู่กับคนอื่น พี่เหมือนกลับไปเป็นหนุ่มอีกครั้ง หรือเพราะว่าครั้งนี้ ไม่ต้องเครียดเรื่องเรียนแล้ว ถึงได้มีเวลาเต็มที่ ที่จะตามหึงหวา”“พอได้แล้วค่ะ ไปอาบน้ำกันนะคะ จะได้สบายตัว”“ก็ได้ครับ”ทั้งคู่เข้าไปอาบน้ำด้วยกัน เขาสระผมให้เธอ ซึ่งเมื่อก่อนเคยทำเป็นปกติ เมื่อออกมาก็เป่าผมให้ ยี่ห

หมอติณณ์หันมามองอาหารที่โต๊ะ เขายิ้มออกมาเล็กน้อย“พี่ก็สั่งเพลินไปหน่อยน่ะ คิดว่าหวาน่าจะหิวเหมือนพี่”“เดี๋ยวก่อนนะคะ หวาก็หิวนั่นแหละค่ะ แต่ว่าขนมจีนสามชุด ยำสามกรอบ ไหนจะมีเกาเหลา แล้วก็สลัดกุ้งกรอบนี่อีก”“สเต็กมาแล้วครับคุณหมอ ทานให้อร่อยนะครับ”“ขอบคุณครับ”เธอตกใจเมื่อคนขายร้านสเต็ก วางจานลงตรงหน้าหมอติณณ์ “ยังมีสเต็กอีกเหรอเนี่ย ให้ตายเถอะ หมดหรือยังคะเนี่ย”“หมดแล้วล่ะ ทำไมเหรอ อยากลองชิมสเต็กของพี่มั้ย”“ไม่ค่ะ หวาอยากกินขนมจีน”“งั้นก็กินเลย เดี๋ยวช่วงบ่ายต้องไปคุยกับคุณหมอธนิตอีก”“จริงด้วยค่ะ ลืมไปเลย”แม้ว่าอาหารที่สั่งมาจะเยอะ แต่ยี่หวาก็กินเกือบหมดอย่างไม่น่าเชื่อ ดูเหมือนว่าหมอติณณ์ จะรู้ปริมาณการกินของยี่หวาดี เขาไม่ได้สั่งมาเยอะขนาดนั้น แต่เพราะรู้ว่ายี่หวาต้องหิว หลังจากทำงานมาหนัก ก็เลยอยากให้เธอลองชิมอาหารที่หลากหลายหน่อย“เป็นยังไงบ้าง พอใช้ได้มั้ย”“น้ำยาปูอร่อยมากค่ะ แต่แกงเขียวหวานยังไม่ได้ ไม่เหมือนแกงโบราณที่เคยกิน ยังไม่ผ่าน ส่วนยำนี่ก็จืดไปเหมือนทำให้เด็กกิน”“ก็พี่สั่งไม่ให้เขาทำรสจัด อย่าลืมสิว่ายังต้องรักษากะเพราะ”“อ่อ ลืมค่ะ แต่ว่าน้ำอโวคาโด้นี่ อร

“ได้สิ งั้นก็รีบไปกันเถอะ”หมอธนิตเองก็ไม่รู้ว่า หมอติณณ์มีแผนการอะไรอยู่ตอนนี้ เพราะเขาไม่ได้บอก ส่วนยี่หวาเองก็รู้แค่ในส่วนที่ต้องรู้เหมือนกัน แต่เธอเชื่อให้ติณณ์ภพ เลยไม่ถามเขา เมื่อทั้งสามคนขึ้นไปที่ห้องผู้อำนวยการ เขาก็ต้องแปลกใจ เพราะในห้องนั้น มีคุณวัลลภ และผู้หญิงอีกคน ที่พวกเขาไม่รู้จักนั่งอยู่ห้องผู้อำนวยการ แผนกศัลยกรรม“อ้าว พวกคุณมาพอดีเลย มานั่งก่อนสิ”หมอติณณ์ดึงตัวยี่หวาเอาไว้ ปล่อยให้ธนิตเดินเข้าไปก่อน และเขากับเธอจึงเดินตามไปทีหลัง เมื่อนั่งลงแล้ว ผู้อำนวยการถึงได้แนะนำให้ทุกคนรู้จัก“เอ่อ นี่คุณวัลลภ และคุณกัลยา เธอเป็น…”“ฉันเป็นแม่ของฟาง เธอนี่เองเหรอที่หาเรื่องลูกสาวฉัน จนต้องเข้าไปนอนคุกตั้งหลายวัน!”“กัลยา” ลุกขึ้นมาชี้หน้ายี่หวาด้วยความโกรธ วัลลภรีบดึงตัวเธอลงมาทันที“ใจเย็น ๆ ก่อน ฉันบอกแล้วไงว่า ค่อย ๆ คุย เอ่อ คุณหมอติณณ์ภพครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ พอดีว่ากัลยาน้องสาวผม พึ่งจะทราบข่าวและมาที่กรุงเทพ ก็เลย…”“คุณพาเธอมาในวันนี้ ด้วยเหตุผลอะไรครับคุณวัลลภ”“เอ่อ คือว่าผมแค่อยากจะมาตกลงกับคุณ แล้วก็คนไข้ของคุณ เรื่องหลานสาวของผม ว่าพอจะ…”“ลูกสาวฉันไม่ได้ทำผิด

วัลลภถึงกับคอตก แต่ครั้งนี้เขาคงหาข้อแก้ตัวอะไรไม่ได้แล้วจริง ๆ เพราะก่อนหน้านั้น เขาเองก็ยอมรับว่า ใช้อำนาจเพื่อช่วยเหลือฟางไปหลายเรื่องเหมือนกัน แค่ไม่คิดว่าเรื่องคดีเล็ก ๆ ที่เคยเกิดขึ้นในแผนก จะถูกขุดขึ้นมาด้วยในวันนี้“เรื่องนี้ผม…”“ตอนนี้ผมให้คุณมีทางเลือกอยู่สองทาง คือยอมขายหุ้นคืน เพื่อจะได้ไม่ต้องวุ่นวายไปถึงการประชุมบอร์ดในเดือนหน้า ถ้าหากไปถึงขั้นนั้น คุณคงรู้ใช่มั้ยว่า กรรมการบอร์ดบริหาร คงไม่ปล่อยคุณเอาไว้แน่ ๆ และหุ้น 5% ของคุณ ก็คงจะไม่มีมูลค่าอีกต่อไปเช่นกัน”“ท่านประธานครับ เรื่องนี้ผม…”"หรืออีกทางหนึ่ง ยอมขายหุ้นให้ผมคืนในราคาเดิม เงินปันผลในส่วนของคุณในปีนี้ ผมจะยังให้ครบถ้วนเหมือนเดิม แต่คุณต้องถอนตัวออกจากโรงพยาบาล ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก รวมถึงหน้าที่ของคุณในโรงพยาบาลนี้ด้วย แล้วผมจะไม่ติดแบล็กลิสต์คุณ ว่ายังไงคุณวัลลภ"วัลลภรู้ดีว่า นี่เป็นทางที่ถูกบังคับให้เลือก เขารู้ว่าพวกบอร์ดบริหารไม่มีทางเก็บคนไม่มีประโยชน์เอาไว้ และเขาที่ทำผิดอยู่หลายครั้ง ถ้าเรื่องนี้เข้าที่ประชุมจริง ๆ ก็คงไม่มีใครเข้าข้างเขา การเลือกทางที่สอง จะปลอดภัยกับเขามากที่สุด“ท่านประธาน