มื้อเที่ยงธีทัตพาพรรณนาราไปทานข้าวแล้วขับรถไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัย ทันทีที่จอดรถเขาโอนเงินให้ต่อหน้าเธอจำนวนหนึ่ง“โอนให้ทำไมคะ? ทำเหมือนหนูขายงานไปได้”“ทำไมจะให้ไม่ได้ เราเป็นมากกว่าแฟนพี่อีก”“เลิกเรียนหนูจะคุยกับพ่อ เรื่องจะขอให้พี่เข้าไปทำงานที่บริษัท”“ไม่กลัวพ่อเหรอ?”เธอเลิกคิ้วเล็กน้อย หน้าตาไม่มีความวิตกกังวลอะไร“หนูพูดตามความจริง มีอะไรต้องกลัวล่ะ”ธีทัตท่าทางดีใจขึ้นมา เขายิ้มกว้างโชว์ฟันขาวเรียงสวย“พ่อต้องถามเรื่องเราแน่อยู่แล้ว”“แน่นอนค่ะ คงงั้น”“ถ้ารับสถานการณ์ไม่ไหว บอกพี่นะ”พรรณนาราไม่ตอบแค่ส่งยิ้มบางๆให้ เธอปลดเข็มขัดนิรภัยเตรียมลงจากรถ ธีทัตดึงแขนให้ตัวเธอเอนมาใกล้และจูบไปหนึ่งที “อะไรน่ะพี่ธี..อายคนอื่นเนี่ย”“ไม่รู้สิ พี่โดนของมั้ง..อยากกอดอยากอยู่ใกล้ตลอดเลย”เธอตีมือเขาเบาๆพลางส่ายหน้า “พี่จะมารอรับนะ”“ค่ะ”เขายิ้มให้อย่างอารมณ์ดีสุดๆ ทั้งที่พึ่งถูกไล่ออกจากบ้านและงานที่ทำ จากนั้นเขาคิดว่าอยากคุยกับพิชามญช์ต่อจากที่คุยค้างคาไว้ในตอนเช้า จึงส่งข้อความไปเลียบๆเคียงๆดูก่อนเผื่อเธอยังอยู่กับพ่อของเขาชรันพาภรรยาและลูกไปทานมื้อเที่ยงเสร็จก็มาส่งทั้งคู่ที่บ้าน
Last Updated : 2025-11-23 Read more