Semua Bab ใต้เงารัก (Stranger): Bab 1 - Bab 9

ครั้งแรกที่เธอได้รู้จักพ่อเลี้ยง นั่นคือตอนที่เธออายุเพียงสิบสี่ปี ในค่ำวันเสาร์ที่แม่ไปดินเนอร์กับเขาและพามาที่บ้าน ขณะที่เธอนั่งดูโทรทัศน์อยู่ที่ห้องรับแขก แม่บอกกับเธอล่วงหน้าแล้วว่าจะแนะนำให้รู้จักกับว่าที่…พ่อเลี้ยงเสียงรถยนต์สองคันที่ขับเข้ามาจอดต่อกันในที่จอดรถ พู่กันลุกไปชะเง้อดูที่หน้าต่าง ก็เห็นชายวัยกลางคนร่างสูงกำยำที่ดูภูมิฐานในชุดสูทราคาแพง เขาลงจากรถแล้วเดินมาจูบกับแม่ของเธอ พร้อมกับพูดคุยกระซิบกระซาบหัวเราะต่อกระซิกพร้อมกับโอบเอวแม่ของเธอเข้ามาในบ้าน“อ้าว พู่กัน กินข้าวเย็นแล้วใช่มั้ยลูก? เอ่อ นี่คุณอาชรันนะ คุณรันคะ นี่ลูกสาวพิชาเองชื่อ พู่กันค่ะ พอดีศุกร์ถึงอาทิตย์จะอยู่ที่นี่ วันธรรมดาจะอยู่กับคุณพ่อเขา”พู่กันหรือพรรณนารา ยกมือสวัสดีด้วยหน้าตาที่ไม่ยินดียินร้ายอะไร เพราะเขาคือคนที่ทำให้ครอบครัวเธอแตกแยก รวมถึงแม่ที่เห็นผู้ชายอื่นสำคัญมากกว่าคำว่าครอบครัวชรัน หนุ่มใหญ่วัย 49 และแม่ของเธอที่อายุน้อยกว่าเขาสิบปี ก็ดูจะเป็นคู่ที่น่าเหมาะสมอยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะต่างคนต่างลอบเล่นชู้กันจนเขาถูกฟ้องหย่าและพ่อของเธอรู้เพราะภรรยาของเขามาบอกกับพ่อจนความแตก“เอ่อ..งั้นแม่ขึ้นไ

ฟ้าค่อยๆนั่งคุกเข่ากับพื้น ดึงกางเกงนอนและบ็อกเซอร์ของชรันลงไปกองที่ข้อเท้า ใช้ปากดูดกลืนแก่นกายนั้นเข้าไปจนมิด ขยับเข้าออกเร็วๆจนชรันหายใจแรง เผลอครางออกมา“โอยย…อาาา ฟ้าาา..เสียวมาก..”ยิ่งเขาร้องครางเพราะความเสียวซ่าน แม่บ้านสาวก็ยิ่งได้ใจดูดดุนรุนแรง ปากที่เม้มรัดแท่งเอ็นที่ตึงตัวจนเป็นสีแดงเข้ม จนชรันใช้สองมือจับศีรษะของเธอขยับให้ดูดแรงและเร็วขึ้น“อึก..อึก..”“อาาา..นอนลง..ตรงนั้น”ชรันชี้ไปตรงพรมที่อยู่กลางห้องทำงาน ฟ้ารีบถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแค่ร่างเปลือยเปล่า อ้าขาสองข้างพร้อมให้เขาเริงรักกับเธอ ที่โผเข้ามากลางหว่างขา สอดใส่แก่นกายที่แข็งตัวสุดๆเข้าไปกดจนมิดแล้วเริ่มขยับเอวรัวๆทันทีด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในกามารมณ์“อาา..คุณรัน ใหญ่จัง..”“ดีใช่ไหมล่ะ…คับมากเลย..จะไม่ไหวแล้ว”แม่บ้านสาวใช้สองขารัดเอว รูสวาทตอดรัดขมิบจนชรันกระแทกแรงขึ้นจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง เอวที่ซอยยิกๆถี่ๆ ในที่สุดเขาก็ถึงจุดสุดยอดพรั่งพรูน้ำกามจนเต็มร่องหลืบของเธอ “อาา..สุดยอดเลยฟ้า”“ฟ้าคิดถึงคุณรันอยากให้อยู่ด้วยทุกคืนเลย”ทั้งสองยังอ้อยอิ่งนอนกอดจูบกันต่ออยู่พักหนึ่งก่อนจะแยกย้ายกันออกจากห้องท

ชรันไปที่ห้องของพรรณนารา ฟ้าได้นอนเปลือยเปล่าบนเตียงรออยู่แล้ว เขาปิดไฟและล็อกประตูไว้ ก่อนจะไปที่เตียงรวบเอวแม่บ้านสาวให้มาที่ขอบเตียงและลงไปคุกเข่า จับขาสองข้างของฟ้าแยกออกและเริ่มลงลิ้นดูดดุนเครื่องเพศของเธออย่างเร่าร้อน เสียงร้องครางเริ่มต้นทันทีพร้อมกับที่ฟ้าเริ่มมีอารมณ์อย่างรวดเร็ว“อื้ออ…อาาา ดีจัง..ใช่ค่ะ ตรงนั้น..อาา”เธอขยุ้มผมของชายวัยกลางคนเบาๆ สองขาหนีบศีรษะเขาเอาไว้เพราะความซาบซ่าน แต่ใครจะรู้ว่าเขากำลังสร้างมโนภาพว่าทำสิ่งนี้ให้ผู้หญิงคนอื่นอยู่ชรันเลิกทำแล้วยืนขึ้นให้เธอนั่งใช้ปากให้ เขาครางในลำคออย่างพึงพอใจในความมืด เสียงดูดเข้าออกเร็วๆนั้นทำให้เขาถึงกับหน้าท้องเกร็ง ก่อนจะใช้สองมือจับศีรษะเธอกระแทกกับท้องน้อยรัวๆจนดุ้นนั้นลึกลงไปในคอของฟ้าจนน้ำลายไหลยืดพร้อมกับสำลักออกมาพิชามญช์ที่แอบฟังอยู่ด้านนอก น้ำตาอาบแก้มด้วยความคั่งแค้นนี่เขากล้าใช้ห้องลูกสาวฉันมาทำเรื่องระยำบัดสีแบบนี้ได้ยังไง? ทั้งที่ฉันเองก็นอนอยู่ห้องไม่ไกลกันคนทั้งสองเปลี่ยนจากบนเตียงไปที่หน้าต่าง ฟ้ายืนหันหลังโก้งโค้งให้ เสียงกระแทกกระทั้นรุนแรงนั้นถึงไม่แนบหูฟังกับประตู พิชามญช์ก็ได้ยินอย่างถนัดโด

“หนูนอนไม่หลับค่ะ ขอนอนด้วยคืนนึงได้มั้ย? มุมห้องก็ได้”ฟ้าทำท่าประหลาดใจที่คุณหนูแสนสวยดูบอบบางจะอยากมานอนบนพื้นห้องของแม่บ้านอย่างเธอ แต่พอนึกถึงเรื่องที่เคยเห็นชุดของพรรณนาราในถังขยะ ทำให้เธอยอมเปิดประตูให้“น้องพู่นอนบนเตียงก็ได้ค่ะ นอนพื้นมันปวดหลัง”“ขอบคุณค่ะพี่ฟ้า เอ่อ..อย่าบอกใครว่าหนูมานอนที่นี่นะ ถ้าแม่ถามหนูจะแก้ตัวเอง”เมื่อปิดประตูและทั้งสองล้มตัวลงนอนแล้ว ฟ้านอนครุ่นคิดเรื่องที่เด็กสาวน่าจะถูกล่วงละเมิด เพราะไม่เช่นนั้นคงไม่มาขอนอนด้วย ทั้งที่ตอนนี้พึ่งจะสามทุ่มเท่านั้นยัยเด็กคนนี้ต้องกลัวมากแน่นอน..ว่าแต่อีป้านั่นเป็นใจให้ผัวทำมิดีมิร้ายลูกสาวหรือเปล่า? หรือโดนวางยานอนหลับเหมือนเวลาที่เขามาเอากับฉัน..ชรันที่อาบน้ำเสร็จออกมาก็พบว่าพิชามญช์นอนเอนหลังเล่นโทรศัพท์อยู่ พอเขาชวนเธอดื่มไวน์ก่อนนอนด้วยกัน เธอปฏิเสธ“ไม่ล่ะค่ะ รู้สึกว่าดื่มไวน์แล้วหลับลึก ตื่นสายกว่าปกติ”“แต่ไวน์องุ่นพวกนี้ดีต่อสุขภาพนะ เราไม่ได้ดื่มเยอะสักหน่อย”เขาจำใจต้องเปิดไฟ reading lamp นอนดูโซเชี่ยลในโทรศัพท์เงียบๆอยู่ร่วมชั่วโมง พิชามญช์ที่ทำท่าหลับไปแล้วแต่ชรันก็ยังอยากให้เธอหลับลึกกว่านี้จึงรอไปอี

ชรันเห็นว่าพรรณนาราปลีกตัวไปแล้ว จึงมีโอกาสก่อนไปทำงานเพื่อคุยกับพิชามญช์“พรุ่งนี้ตอนเช้าเราไปจดทะเบียนสมรสกัน แล้วถ้าท้องจนเด็กอยู่ในระยะปลอดภัย ผมจะโอนให้แปดล้านตามคำขอ”“ลืมเรื่องแม่บ้านชั้นต่ำนั่นไปหรือเปล่า?”“ก็จะเลิกให้ไง”“ถ้าคุณผิดคำพูดล่ะ”“ว่ามาเลยจะให้ผมทำยังไง”“ฉันจะไม่บอกหรอกว่าจะทำยังไง..แต่ฉันทำแน่ คุณทำให้ฉันหันหลังกลับไม่ได้ ก็ต้องไปต่อกันแบบนี้แหละ อย่างน้อยฉันก็ได้รู้ตื้นลึกหนาบางของคุณมากขึ้น และที่คุณยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดก็เพราะคุณอยากได้ลูกสาวฉันเท่านั้นเอง มีแต่ฉันที่เป็นฝ่ายรักคุณ”พิชามญช์เสียใจมากจนเป็นความแค้น เธอตาแดงก่ำแทบจะเป็นสีเลือด เมื่อพูดจบก็ผลุนผลันออกจากห้องรับประทานอาหารไป พรรณนารานั่งเล่นอยู่ในห้องตัวเองจนถึงเวลาเที่ยง แม่บ้านได้มาเคาะประตูเรียกให้เธอไปทานข้าว“คุณผู้หญิงบอกป้าให้เอาอาหารมาให้ที่ห้อง แล้วหนูพู่ละคะ?”“หนูลงไปกินเองค่ะ”เธอมองไปที่ประตูห้องของแม่ด้วยความสงสารและเห็นใจ ก่อนจะไปนั่งอ้อยอิ่งกินมื้อเที่ยงเงียบๆคนเดียว ไม่นานนักธีทัตก็ขับรถมาที่บ้าน “พี่ธี..เอ่อ..สวัสดีค่ะ เอ้อ..พี่กินอะไรหรือยังคะ?”“ยังครับ เรียนเสร็จก็มานี่เลย”