All Chapters of วิวาห์พยศใจ: Chapter 71 - Chapter 80

93 Chapters

Chapter 71

Chapter 71 คืนนี้เป็นคืนที่น่าแปลกอีกคืนหนึ่งของเขา ปกติแล้ววาจาของเธอแต่ละคำ แต่ละประดยคจะนำความไม่พอใจมาให้เขาเสมอ ทว่าคืนนี้ทุกคำพูดของเธอ จอมทัพรู้สึกนิ่งเฉย ไม่มีความไม่พอใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามกลับยืนฟังโดยไม่โต้เถียง คล้ายกับว่ายอมเธออย่างไหนอย่างนั้น หรืออาจเป็นเพราะ เขาเป็นฝ่ายผิด จึงยอมรับทุกการกระทำของเธอ หรืออีกเหตุผลหนึ่งที่เริ่มขยายตัวในหัวใจ อีกด้านหนึ่งของเมืองหลวง สองร่างเปลือยเปล่าบนเตียง กำลังห่ำหั่นกันด้วยบทพิศวาสอันเร่าร้อน ฝ่ายหญิงยกสะโพกรับแรงกำลังของฝ่ายชายที่โหมใส่เธออย่างไม่คิดออมแรง จนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ และเธอไม่รู้สึกเจ็บปวดจากการถูกมือใหญ่ขยำทรวงอกจนแทบแหลกคามือ ตรงกันข้าม เธอกลับพอใจกับบทรักถึงอกถึงใจของเขา ฟังได้จากเสียงครางกระเส่าดังไม่หยุด คำขอร้องให้เขาออกแรงให้มากขึ้น เพื่อพาตนไปสู่สวรรค์ชั้นฟ้า “พี่นอต...สุดยอดไปเลยค่ะ”เสียงหอบเหนื่อยของธนัสสรณ์เอ่ยชมเนวิน คู่ขาคนล่าสุดที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความสุขแบบที่ไม่เคยพบพานมาก่อน สุขและอิ่มเอม ถึงขั้นติดอกติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้น“หวานเองก็ใช่ย่อย
last updateLast Updated : 2025-10-08
Read more

Chapter 72

Chapter 72หลังจากมื้อเช้าผ่านพ้นไป สกาวใจมานั่งรอหลานสะใภ้ในห้องนั่งเล่น แน่นอนว่าจะต้องมีธนวรร​ณ ธนพรและประนอมนั่งรออยู่ด้วย ไม่นานเกินรอ ศรัญญาก็เดินเข้ามาในห้องดังกล่าว พร้อมกับกะละมังแช่เท้า“แช่เท้าค่ะคุณท่าน” ศรัญญาทำอย่างเช่นทุกวัน เะอยกเท้าของสกาวใจมาวางในกะละมัง จากนั้นก็ใช้มือนวดเท้านางเบาๆ“วันศุกร์หน้าฉันจะไปเที่ยวหัวหิน หล่อนต้องไปด้วยนะ ไปรองมือรองเท้าฉัน นี่เป็นคำสั่ง” สกาวใจสั่งเสียงเฉียบ หลุบตามองศรัญญา “ว่าไง จะไปไหม”“ค่ะคุณท่าน” เธอรับคำไม่มีปากเสียง พอได้รับคำตอบ สกาวใจหันไปยิ้มกับผู้ร่วมแผนการ“หล่อนได้ข่าวย่าเล็กของหล่อนไหม หรือว่ามีความสุขเสียจนลืมลูกลืมหลาน”นางเอ่ยถามคำถามที่อยากรู้ไม่ต่างกับบุตรชาย ซึ่งสกาวใจคิดว่า คนที่น่าจะให้คำตอบนางได้มากที่สุดคือ ศรัญญา“ไม่ทราบค่ะ ย่าเล็กไม่ได้ติดต่อแก้วมาเลยตั้งแต่คุณปู่ออกจากโรงพยาบาลค่ะ”เธอจำเป็นต้องผิดศีลข้อสี่เพราะถูกขอร้องเอาไว้ ทำทีเป็นไม่รู้เรื่อง ทั้งที่ในความเป็นจิรง ติดต่อกับนภาพรตลอดเวลา “ย่าหล่อนนี่เก่งนะ แย่งผัวชาวบ้านได้เก่งเชียว ไม่รู้ว่าเชื้อจะทิ้งแถวหรือเปล่า” สกาวใจไม่วายว่ากระทบ ศรัญญานิ่งไม่โต้ต
last updateLast Updated : 2025-10-08
Read more

Chapter 73

Chapter 73“มารับไปเยี่ยมป้ามด” เธอทวนคำ ใบหน้าเสมือนมีเครื่องหมายคำถามติดอยู่“ต้าร์บอกฉันเองว่า นัดเธอไปเยี่ยมป้ามด แต่เผอิญว่าต้าร์ติดธุระด่วน ฉันก็เลยอาสาทำหน้าที่แทนต้าร์ พาเธอไปเยี่ยมป้ามดไงล่ะ”จอมทัพตอบโดยที่เธอไม่ต้องถาม เพราะมองหน้าศรัญญาก็พอจะเดาออกว่า เธอคงสงสัยว่าเขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร“คงไม่ต้องลำบากคุณหรอกค่ะ ฉันไปเองได้” เธอกลับปฏิเสธ ทำท่าหมางเมินใส่ “เพราะฉันไม่อยากเมื่อยปากบอกทางคุณ”“คงไม่ได้หรอก เพราะฉันซื้อของไปฝากป้ามดตั้งเยอะแยะ ถึงเธอไม่ให้ฉันไปด้วย ฉันก็ต้องไปเยี่ยมป้ามดอยู่ดี ไหนๆ เราก็มีจุดประสงค์เดียวกันแล้วก็ไปด้วยกันเลยนี่แหละ “ส่วนเรื่องบอกทาง เธอไม่จำเป็นต้องบอกเพราะฉันไปถูก” จอมทัพสรุป “ไหนของที่เธอจะเอาไปฝากป้ามดล่ะ ฉันจะได้เอาไปขึ้นรถ”ศรัญญาฉงนกับคำพูดของจอมทัพที่ว่า รู้จักทางไปบ้านป้ามด เขารู้จักได้อย่างไร หรือว่าเคยไปบ้านหลังนั้น ทว่าคำถามที่ตนสงสัยยังไม่ทันได้ถามออกไป เสียงของมะนาวได้ดังแทรกกลางป้อง“อยู่นี่คะ มะนาวถือออกมาให้แล้ว”มะนาวที่จัดการทุกอย่างตามเจ้านายสั่ง เดินถือถุงทั้งหมดออกจากห้องทำขนม คราแรกตั้งใจว่าจะเอาไปวางตรงเคาน์เตอร์ แต่
last updateLast Updated : 2025-10-09
Read more

Chapter 74

Chapter 74“สามีคุณแก้วน่ารักมากนะคะ ใส่ใจคนแก่ด้วย” ป้ามดเอ่ยชมจอมทัพ “คุณแก้วโชคดีเหลือเกินที่มีสามีดีแบบนี้”ศรัยญายิ้มบาง เธอไม่บอกความจริงให้นางดมรับรู้เกี่ยวกับเรื่องการแต่งงานของตนกับจอมทัพ หากนางมดรู้ นางจะไม่พูดประโยคนี้ออกมา ทว่าเป็นเธอเองที่วันนี้กลับพบอีกด้านหนึ่งของจอมทัพที่เธอไม่เคยพบเห็นมาก่อน ความเมตตา โอบอ้อมอารีย์ต่อบุคคลอื่นที่เพิ่งรู้จัก เขาใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อยของนางมด ทั้งที่เธอกับอลงกตน่าจะมองเห็นมากกว่า เนื่องจากมาบ้านนางมดหลายครั้ง มันจึงก่อเกิดความรู้สึกดีที่มีต่อเขาโดยไม่รู้ตัวสองสามีภรรยาอยู่พูดคุยกับนางมดต่ออีกราวสี่สิบนาทีจึงขอตัวกลับ ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกจากบ้านนางมด เจ้าของบ้านได้อวยพรให้ชีวิตคู่ของทั้งสองจงมีแต่ความสุข พบเจอแต่เรื่องดีๆ และมีทายาทในเร็ววัน ได้รับพรเสร็จจอมทัพกับศรัญญาได้พากันเดินไปขึ้นรถ“คุณทำแบบนี้ทำไม” ทันทีที่ประตูรถปิดลง ศรัญญาเปิดฉากถามเขาทันที“ทำอะไร หมายความว่าไง” คนถูกถามย้อนถาม“ก็มารับฉันมาเยี่ยมป้ามด แล้วยังซื้อของมาให้ป้ามดอีก คุณมีแผนอะไรหรือเปล่าเนี่ย”“เธอคิดมากไปหรือเปล่า ฉันจะมีแผนอะไรล่ะ ฉันก็แค่สงสารป้ามดเท่าน
last updateLast Updated : 2025-10-10
Read more

Chapter 75

Chapter 75 เท้าเล็กของธนัสสรณ์ยังไม่ทันจะก้าวถึงประตูห้อง เธอก็ต้องหยุดระงับเท้าด้วยเสียงเรียกของมารดา ที่ออกมายืนทำหน้าบึ้งตึงหน้าห้อง “หวาน เข้ามาหาแม่หน่อยสิ” ธนัสสรณ์ทำตามที่มารดาสั่ง “มีอะไรแม่” “แกหายหัวไปหลายวันเลยนะ ไม่กลัวคนที่นี่จะสงสัยบ้างหรือไง ฉันโทรไปแกก็ตัดสายทิ้งตลอดเลย” ธนวรรณเปิดฉากต่อว่าลูกสาว “ก็มันยุ่งๆ นี่แม่ หวานก็เลยไม่รับ” เธอตอบเสียงรำคาญ “แม่จะเรียกหวานมาเพราะจะถามแค่นี้ใช่ไหม ถ้าใช่หวานขอตัวไปที่ห้องก่อนนะ เพลีย” “เจริญจริงๆ เลยลูกฉัน มาอาศัยบ้านคนอื่นอยู่แท้ๆ ยังจะทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเองอีก ไม่กลัวเขารู้กำพรืดของตัวเองหรือไง ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าทำตัวเหมือนอยู่ที่โน่น ให้แผนมันสำเร็จซะก่อน แกจะทำอะไรฉันจะไม่ด่า ไม่ว่าแกเลย” ธนวรรณหน้าเครียด ต่อว่าบุตรสาวชุดใหญ่ “หวานไม่ได้ทำอะไรอย่างที่แม่ว่าซะหน่อย หวานแค่ไปเที่ยวกับเพื่อนมาก็เท่านั้น” ธนัสสรณ์ทำเป็นหูทวนลม แก้ตัวน้ำขุ่นๆ “ฉันเป็นแม่แก ฉันรู้สิว่าแกเป็นคนยังไง มีเงินหน่อยไม่ได้ ต้องไปทำห
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

Chapter 76

Chapter 76 คืนนี้ศรัญญากลับบ้านดึกกว่าทุกวัน เนื่องจากยายของมะนาวเกิดป่วยกระทันหัน มะนาวจึงต้องรีบกลับบ้านพายายไปส่งโรงพยาบาล ด้วยความเป็นห่วง ศรัญญาได้ไปเป็นเพื่อนมะนาว กว่าจะแล้วเสร็จเวลาก็ผ่านไปกว่าสี่ทุ่ม และถึงบ้านในเวลาห้าทุ่มพอดิบพอดี แสงไฟนีออนในห้องดับสนิท มีเพียงแสงไฟสีส้มจากหน้าประตูห้องน้ำเท่านั้นที่ส่องสว่าง นั่นหมายความว่า อีกหนึ่งชีวิตในห้องนี้นอนหลับแล้ว ศรัญญาจึงเดินย่องเบาไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดมันออกก่อนจะหยิบชุดนอนของตนออกมา จากนั้นจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำ แล้วเสร็จเธอก็เดินมาล้มตัวลงนอนบนเตียง แต่แล้วก็ต้องพบกับความผิดปกติบางอย่าง “เอ๊ะ...หายไปไหนนะ” ศรัญญาถามถึงหมอนข้างที่ตนต้องนอนกอดทุกคืน ไม่เช่นนั้นจะนอนไม่หลับ ปกติมันจะอยู่บนเตียงทว่าเวลานี้กลับไม่มี มือเล็กเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียงให้สว่าง เพื่อตรวจดูว่า มันกลิ้งตกไปข้างเตียงหรือไม่ “ก็ไม่มีนี่นา แล้วมันหายไปไหนนะ” เธอบ่นเบาๆ คนเดียว กวาดตามองไปรอบห้องโดยอาศัยแสงไฟจากหัวเตียง ก้มมองดูใต้เตียงก็ไม่มี จะทางซ้ายทางขวาก็ไม่มี ศรัญญาเกาหัวคิดไม่ตกว่า มันหายไ
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

Chapter 77

Chapter 77“ฉัน...” ศรัญญาเหมือนคนน้ำท่วมปาก มีคำพูดมากมายแต่เปล่งออกมาได้เพียงแค่นี้“ฉันเชิ้นอะไรอีกล่ะ นี่มันเที่ยงคืนกว่าแล้วนะ นอนได้แล้ว หรือว่าจะกรายร่างเป็นนกฮูกไม่หลับไม่นอนทั้งคืน ฉันเป็นไม่ได้หรอกนะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน”“งั้นคุณก็กระเถิบไปนอนตรงโน้นสิ ฉันนอนเองได้ ไม่ต้องกอดคุณหรอก”เธอเริ่มหน้าแดง เพราะตอนนี้ร่างของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ แทบจะได้กลิ่นลมหายใจของกันและกัน ความประหม่า เขินอายย่อมมีมากขึ้นตามไปด้วย“ไม่ จะนอนตรงนี้” เขาเสียงเฉียบ “ไปนอนตรงโน้น เธอก็พลิกตัวไปมาฉันก็นอนไม่หลับ นอนให้เธอกอดตรงนี้ดีกว่า ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย” จอมทัพเป็นหนุ่มจอมดื้อ ไล่ไปนอนที่ไหนก็ไม่ไป สาวเจ้าเริ่มทำอะไรไม่ถูกอีกครั้ง และยังไม่ทันทีจะคิดทำอะไร จอมทัพก็ทำบางอย่าง “เอาอย่างนี้ดีกว่า ฉันจัดท่านอนให้เธอเอง รอให้เธอกอดฉัน คืนนี้คงเถียงกันทั้งคืน”พูดจบจอมทัพก็กระเถิบร่างแนบชิดศรัญญาในท่านอนตะแคง ยกศีรษะเธอขึ้นสูงให้เธอหนุนแขนเขาแทนหมอน จากนั้นก็จับลำแขนเล็กพาดร่างตน จับขาเรียวสวยพาดลำขาแข็งแรงของตัวเอง ส่วนตัวเขาก็กอดก่ายเธอเช่นกัน“ทีนี้ก็นอนได้แล้ว แล้วอย่าคิดจะกระดุกกระดิกตัวให้ห
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

Chapter 78

Chapter 78อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ครอบครัวรุจิเวโรจน์และคณะเดินทางมาถึงที่หมายในเวลาเกือบบ่ายสองโมง พอมาถึงที่หมายเหล่าเจ้านายก็พากันขึ้นไปพักผ่อนบนห้อง จะมีเพียงรุ่งอัมพรกับรุ่งทิวาที่พากันออกไปเดินเล่นบนชายหาด สัมผัสผืนทรายที่ไม่ได้เหยียบย่ำมาแรมปี ส่วนเหล่าคนใช้ก็จัดเตรียมอาหารเย็นให้เจ้านาย โดยก่อนหน้านี้ทวี คนดูแลบ้านพักหลังนี้ได้ตระเตรียมของสดและแห้งไว้รอเรียบร้อยแล้ว “แกไปเตรียมแผนให้ดีๆ นะ พรุ่งนี้ถึงวันจัดการมันแล้ว” ธนวรรณย้ำบอกบุตรสาว เมื่ออยู่กันตามลำพังในห้อง “รู้แล้วนะแม่ คนที่หวานจ้างจะมาถึงหัวหินค่ำๆ แล้วหวานจะออกไปย้ำให้ก็แล้วกัน” “รวมถึงแผนนั้นด้วยนะ แกอย่าลืมเชียวล่ะ ฉันไม่อยากให้แผนพลาด” “แม่จะย้ำอะไรหนักหนา พูดครั้งสองครั้งก็รู้เรื่องแล้ว” ธนัสสรณ์เริ่มรำคาญ “ไม่ต้องห่วงหรอก หวานก็อยากให้แผนสำเร็จเหมือนกัน เราจะได้ลืมตาอ้าปากได้ สบายเหมือนคนอื่นสักที” “พี่วรรณก็เลิกย้ำหวานได้แล้วนะพี่ พรว่า หวานเข้าใจแล้วนะ” ธนพรไม่อยากให้สองแม่ลูกโต้เถียงกัน หากเถียงกันไปมาอาจจะทำให้แผนพ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

Chapter 79

Chapter 79ศรัญญาบอกตัวเอง แต่ก็ไม่ผลักไสสามีให้ออกห่าง ไม่ใช่ว่าไม่อยากทำ ทว่าทุกส่วนของร่างกายมันไม่ขยับตามความคิด เหมือนกับว่า ตนกำลังรอคอยจุมพิตจากเขาอยู่ก็ไม่ปานก๊อก ก๊อก ก๊อก...“พี่ใหญ่คะ พี่ใหญ่”เสียงเคาะประตูและเสียงเรียกด้านนอกห้อง ทำให้สองร่างผละออกจากกันโดยอัตโนมัติ จอมทัพทำหน้าเสียดายที่ยังไม่ทันได้ลิ้มรสกลีบปากน่าจูบ ทว่าในความรู้สึกของศรัญญา เธอกลับมีความหมองเศร้า เมื่อรู้ว่าเจ้าของตัวจริงเสียงจริงของจอมทัพอยู่นอกห้อง ศรัญญามองหน้าเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะเดินไปยังประตูห้อง เพราะเสียงเรียกนั้นยังดังไม่หยุด“พี่ใหญ่ทำอะไรอยู่คะ ถึงได้เปิดประตูช้า”ธนัสสรณ์แทบจะไม่มองหน้าคนที่มาเปิดประตู เธอเดินเข้าไปในห้อง อ้าแขนกอดร่างจอมทัพที่ยืนนิ่ง แต่สายตามองไปยังศรีภรรยาที่เดินออกไปจากห้อง ชั่วขระนี้จอมทัพมีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในสมอง เขาไม่ปรารถนาใหคนที่อยู่ในห้องเดียวกับเขาตอนนี้คือธนัสสรณ์ แต่อยากให้เป็นคนที่เดินจากไปมากกว่า“พี่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ” เขาตอบเสียงเรียบ ดันเธอให้ออกห่าง “หวานมีอะไรหรือเปล่า”“หวานจะชวนพี่ใหญ่ไปเดินริมชายหาดค่ะ วันนี้อากาศดี แดดไม่ร้อนมาก ไปค่ะพี่ใหญ่”ธ
last updateLast Updated : 2025-10-14
Read more

Chapter 80

Chapter 80เธอกำลังนึกย้อนมองในวันที่ศรัญญาไปเยี่ยมมารดา วันนั้นเธอมองเห็นความจริงใจในแววตาของศรัญญา เห็นความมีเมตตา โอบอ้อมอารีย์กับเพื่อนมนุษย์ที่ตนเพิ่งเคยรู้จัก หากเป็นคนอื่น เขาคงไม่สนใจใยดีต่อ ส่งโรงพยาบาลเสร็จก็คือแล้วกันไป ทว่าศรัญญาไม่ได้ทำเช่นนั้น เธอยังแวะเวียนมาดูแลอาการป่วยของนางมดเนืองๆ จึงเป็นความประทับใจ ซาบซึ้งใจให้กับนุชนารถยามรู้เรื่องนี้ ศรัญญาเป็นคนดีเช่นนี้ แล้วเธอจะทำร้ายศรัญญาได้อย่างไร หลังจากคิดถี่ถ้วน นุชนารถจึงตัดสินใจทำบางอย่าง เธอรีบโทรศัพท์หาพี่ชายทันที“พี่นอต นุชมีเรื่องจะบอกพี่”สองพี่น้องพูดคุยกันผ่านการสื่อสารไร้พรมแดน เนื้อความสำคัญที่ทั้งสองคุยกัน พูดถึงความดีของศรัญญาที่กระทำต่อนางมด นุชนารถบอกพี่ชายอีกว่า เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณ เธอขอให้พี่ชายไม่ทำตามแผนของธนัสสรณ์ เพราะเธอไม่อยากเป็นคนรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต เป็นความโชคดีว่า เนวินเห็นด้วยกับความคิดของน้องสาว ถึงเขาจะเป็นคนชั่ว ทว่าก็ยังมีจิตใต้สำนึกที่ดี เนวินตัดสินใจไม่ไปหัวหิน ในขณะที่นุชนารถมีความตั้งใจว่าจะกลับกรุงเทพในวันพรุ่งนี้ ไม่กลัวด้วยว่าจะผิดใจกับธนัสสรณ์ เพราะเพื่อนแบบนี้ไม่มีก็ไม่เดื
last updateLast Updated : 2025-10-14
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status