All Chapters of I AM PREGNANT BUT HE'S NOT THE FATHER: Chapter 51 - Chapter 60

“So… you’re a psych student?” Simple kong tanong. “From the college department, right?”He nodded, waiting for whatever I’d say next.Nag-iwas ako ng tingin at tinanaw ang malawak na espasyo sa harap namin pareho. Wala naman siguro masama kung hingin ko ang opinion nya tungkol sa pinagdadaanan ko ngayon. I mean, it’s not like we know each other, anyway. Chances are, we’ll never cross paths again after this.Sabi nga nila, mas maayos na kausap ang isang estranghero tungkol sa bagay na hindi mo maintindihan. That way, hindi bias ang makukuha mong sagot. Isa pa, sabi nya psych student sya. Karamihan pa naman sa kanila, may substance lagi ang mga sinasabi. “Teka muna,” I said, squinting at him. “Hindi mo naman siguro ako kilala, 'no?”Mas mabuti na 'yung sigurado. Baka mamaya, kilala pala nya ako kaya sya lumapit dito. Ta's kapag nasabi ko ang aking concern, ikwento nya sa iba hanggang sa umabot na sa tatlo kong kaibigan. E, 'di, mawawalan ng saysay 'yung pagsisinungaling ko kanina kay

Renzo...Natigil ako sa pagtakbo nang matanaw ko sya sa labas ng gate. He raised his hand and waved, smiling like nothing was wrong, like there wasn’t a bruise forming on the side of his lip. Ilan hakbang lang ang layo ko sa kanya pero mula dito sa kinatatayuan ko, kitang kita ko ang pasa nyang malapit nang maging kulay ube. Napakagat ako sa labi, pinipigilan ang unti-unting namuong galit sa loob ko. I started running again and quickly stopped in front of him. Ganoon na lang ang pagbagsak ng puso ko sa sahig nang makita ang natamo nyang pasa sa malapitan.The bruise looked worse than I thought. It was swollen and dark, like it had just happened. I bit my lip again, trying to stay calm.Nagtatagis ang mga bagang ko habang nakatingin sa kanyang pasa. Marahan syang tumawa, dahilan ng pagkakaangat ko ng tingin sa kanyang mata. Hilaw nya akong nginitian, mayamaya ay kunwaring natawa ulit.“Don’t mind this,” aniya, marahang hinawakan ang kanyang pasa para ipakita siguro na wala lang. “Wal

“Anong sa'yo?” He asked as we sat across from each other at a small table. Dito na kami dumiretso sa may bulalohan. Malapit lang 'to sa bahay, dalawang kanto lang mula doon at makakarating ka na dito. I wasn’t really a fan of bulalo, especially not when I had a calorie intake to maintain. Pumayag na ako kasi sabi nya, paborito nya raw itong tambayan bago dumiretso sa bahay. Gets ko naman kung bakit. Nasa mataas na parte kasi ng probinsya ang kinaroroonan ng lugar na ito. Mula dito sa inuupuan namin, tanaw na tanaw ang kagandahan ng buong probinsya. Nakaka-relax. “Malamang, bulalo,” natatawa kong tugon sa tanong nya. “May iba pa ba silang sini-serve dito bukod sa bulalo?” “They have desserts too. Baka gusto mo lang?” Ayaw ko sana dahil parang lahat ay mabigat sa tyan, pero tumango pa rin ako. Minsan lang naman 'to. Kaya naman tumango ako at sinabing kung ano ang kanya, iyon na lang din ang akin. Umalis sya saglit sa harap ko upang pumunta sa may counter. Nakasunod lang ang

Kagagaling ko lang sa school. Suot ko pa ang aking uniporme nang mahiga ako sa kama, pagod at nakatitig sa kisame. It’s been months since Renzo left. Ilang linggo na lang, mag-iisang taon na simula nang umalis sya at sinundan sa US si Sab. At hanggang ngayon, wala pa syang paramdam... sa akin.Sa loob ng ilang buwan na pagkawala nya, ang dami ng nangyari sa buhay ko. Una na roon si Joseph. Pagkatapos ng nangyari noon, hindi na kami nagpapansinan sa school. And honestly, that was totally fine with me. I'd been treating him like stranger, too. Hindi talaga ako nagbibiro noon nang sabihin kong hindi ko palalagpasin ang pagsuntok nya kay Renzo. I punched him the next day. Right in the face. No apologies. No regrets.Sa kapatid naman nyang si Jessel, magkaibigan pa rin naman kami. I mean still technically friends. Iyon lang at ramdam ko talaga na may nag-iba sa pagkakaibigan namin. Ramdam ko ang madalas nyang pag-iwas sa akin. Hindi ako sigurado kung dahil ba sa pagsuntok ko sa kanyan

Content Warning:This chapter contains sensitive themes, including sexual harassment and non-consensual acts. Reader discretion is advised.------We drank way too much. Pakiramdam ko, sobrang bigat ng aking buong katawan. Umiikot ang paningin ko sa sobrang pagkahilo. Tuwing sinusubukan kong labanan ang pagkahilo, parang mas lalo lang nadodoble ang pag-ikot ng paningin ko. Tipong bumabaliktad na ang sahig sa kisame. Everything was starting to get blurred. Lumipat kami sa may VIP section at mas lalong napasarap ang inuman. He kissed me again, deep and hungry, and I kissed him back.Dumiin ang pagkakasandal ko sa inuupuang couch nang naging mapusok at malalim ang binibigay pwersa ng kanyang labi sa akin. Napapikit ako at halos hindi makasabay sa kanya. Sa pagpikit kong iyon, muli na naman umikot ang pakiramdam ko. My head spun violently. Marahan ko syang itinulak at pinakiramdaman ang sarili. Agad akong tumayo nang parang naduduwal ako. “Bathroom... I need to go to bathroom,” paala