บททั้งหมดของ I AM PREGNANT BUT HE'S NOT THE FATHER: บทที่ 71 - บทที่ 80

I shook my head, gripping the handle tighter.“I-I told you, I’m not pregnant!” I snapped, my voice started cracking. “Why are you acting like you know more about me than I do?!”I know it sounded defensive. Desperate. And honestly? Pathetic.Kahit ako, ayaw na rin maniwala sa mga salitang lumalabas sa bibig ko ngayon. “Renzo!”Napasigaw ulit ako nang bigla nyang niliko ang sasakyan. Tahimik lang sya at hindi pinansin ang sigaw ko. Ramdam ko na ang pamamawis sa noo ko, sa takot na baka mabangga na talaga kami. Matalim pa rin ang mata nya nang saglit ulit nya akong nilingon. Hindi ko alam kung namalikmata lang ba ako pero nakitaan ko ng panlalambot ang ekspresyon nya pagkakita sa namimilog kong mata. Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang unti-unting bumagal ang takbo ng sasakyan, hanggang sa itinigil na nya ito sa may gilid. Nakasunod lang ang mata ko sa kanya nang ipatong nya sa ibabaw ng manibela ang kanyang noo. Mayamaya ay nagsimula nyang iuntog ang noo sa manibela, marahan l

“Sigurado ka bang akin ‘yan? We both know you’re not exactly the innocent type.”Gulat akong natameme kay Marco. The words hit me like a slap, cold and accusing. Ni hindi ko napigilang kunutan sya ng noo dahil sa inis na umakyat sa aking ulo. How dare he? After everything?I bit my lip, trying to keep the tremor in my voice at bay. “Alam mong ikaw ang nakauna sa'kin,” hindi makapaniwalang iling ko. “Oo't malandi ako at papalit palit ng boyfriend, pero ikaw palang ang nakaunang gumalaw sa'kin. It was you who took my first time. Saan ba yan nanggagaling?”Nginisian lang ako na parang gago. The nerve of him.It had been a week since I last saw him after he disappeared from the hospital. Ngayon ko lang sya nahanap pagkatapos ng buong linggong paghihirap na mahanap sya. Dito ko sya natagpuan sa condo ng bago nyang girlfriend. Oo, bagong girlfriend. Ang kapal din. Kanina pa ako dito halos nagmakaawa sa kanya na panagutan ako at samahan kay Mama na sabihin na buntis ako at sya ang ama,

Mabilis akong napaahon at napatayo ng tuwid nang marinig ko ang boses nya sa aking likuran. Paglingon ko ay bumungad sa akin ang kunot na kunot nyang mukha. Malalalim ang paghinga nya habang nilulusong ang daan palapit sa akin. “Bakit ka nandito—Renzo!”Napasigaw ako nang bigla nya akong binuhat. “Renzo, ibaba mo 'ko!” Gumalaw galaw ako para mabitawan nya ako, pero sadyang mahigpit ang pagkakakarga nya sa akin. “Renzo, isa!”Saka nya lang ako ibinaba nang nasa pampang na kami. “Hindi solusyon ang pagpapakamatay, Scarlet!” his voice thundered. Hinabol ko muna ang aking hininga, ganoon din sya, bago ko sya tingnan ng sobrang sama.“Ano bang alam mo sa nararamdaman ko para sabihin ‘yan? Wala! Bakit ka ba nandito?!”Ang kaninang akala ko'y naubos na luha, muli na naman nag-unahan sa paghulog. “That asshole...” inis syang nag-iwas ng tingin saglit. Mabilis ang pagtaas-baba ng kanyang dibdib, tila nagpipigil ng galit. Naikuyom ko ang aking mga kamao, saka sya lalo pinanlisikan ng m

Isang malakas na sampal mula kay Mama ang dumapo sa pisngi ni Renzo. Napayuko ako at agad umakyat ang kaba sa dibdib ko. The force of it left me frozen, unable to react.“Pinagkatiwalaan kita, iho! Tinuring kita na parang anak ko na! Tapos ngayon, sasabihin mong ikaw ang nakabuntis kay Scar?!”Ayaw kong tingnan ang nagagalit na mukha ni Mama. Nakayuko lang ako, nasa likuran lang ni Renzo, na katulad ko ay nakaluhod rin. Boses pa lang ni Mama, hindi na kailangang tingnan sya para malaman kung gaano sya nanggagalaiti sa galit. Again, naiintindihan ko sya. Gusto kong sumabat at akuhin ang sariling kasalanan, sabihin na rin na hindi naman talaga si Renzo ang ama ng pinagbubuntis ko, pero iniisip ko pa lang ang magiging reaction ni Mama, natatakot na ako. “Ikaw naman, Scar,” agad kong naihaon mula sa pagkakayuko ang ulo ko. “Bakit ka bumigay?! Hindi mo man lang ako inisip? Ano na lang ang sasabihin sa'yo ng mga kamag-anak natin? Na pariwara kang anak?”Bago pa ako makasagot ay naunahan

“Baka naman pwede ng bisitahin si Mama?” Tumigil si Renzo sa paghihiwa ng sibuyas, saka ako nilingon. Naiwan sa ere ang kanyang kamay na hawak pa ang kutsilyong ginagamit sa paghiwa. And as usual, he was wearing an apron. “Nag-book ako ng checkup. Mamayang hapon na 'yun,” sagot nya sa akin. Nilapag nya sa tabi ang kutsilyo at kumuha naman sya ng tatlong kamatis sa may lagayan. “After that, we'll go visit, Tita.”Sa ilang sandali, napakurap ako at napamaang sa kanya. Kalaunan ay napapalakpak ako sa tuwa nang mag-sink in sa utak ko ang sagot nya. Finally. Isang buwan ko rin syang kinulit nang kinulit tungkol sa pagbisita kay Mama. Akala ko isa na naman ito sa mga araw na marahang 'hindi' ang magiging sagot nya sa akin. Pero hindi. Pumayag sya!Hindi ko naman ini-expect na magiging maayos agad ang pagkikita ulit namin ni Mama. Alam kong galit pa rin sya sa akin. Sa araw-araw na pangungulit ko kay Renzo, lagi syang may update sa akin tungkol kay Mama kaya alam ko. Pero kasi miss na