All Chapters of I AM PREGNANT BUT HE'S NOT THE FATHER: Chapter 41 - Chapter 50

We were already inside the car, but neither of us spoke. Nakatingin lang ako sa kanya. Nakasandal ang noo nya sa manibela, habang tahimik na nahuhulog ang mga luha nya mula sa kanyang mga mata.Ni walang tunog ang pag-iyak nya. Kusa na lang nahuhulog ang mga luha nya, na parang may sariling mga buhay. Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Hindi ko naman sya pwedeng tanungin kong ayos lang ba sya, kasi kitang kita naman na hindi. Abutan ko na lang kaya sya ng tissue? Iyon nga ang ginawa ko. Reaching out carefully, I grabbed a tissue from the compartment and gently offered it to him.Inahon nya ang kanyang ulo mula sa manibela, pero hindi nya tinanggap ang tissue. Without meeting my gaze, he wiped his tears using the back of his palm, manly, composed, as if doing so could keep him from falling apart completely.Naiwan sa ere ang kamay ko. Mukhang hindi naman nya ito napansin kaya imbes na mapahiya, dahan-dahan kong binawi ang aking braso at umayos na lang ako ng upo. "Pasensya n

Napatuwid ako ng tayo nang makita kong gumalaw ang pintuan ng bahay. Humakbang ako ng isang beses palapit roon, sapat ang layo at lapit para makita kung sino ang lalabas. Tila nabuhayan ang loob ko nang bumukas nga ito at iniluwa ang sadya ko. There she was... Sabrina Delgado. Pakiramdam ko, may kung anong natanggal na nakatusok na karayom sa puso ko nang makita ko sya. Pero hindi iyon nagtagal. Nasa kalagitnaan ako ng pagdiriwang nang masulyapan ko kung sino ang kausap nya. Isang lalaki. Matandang mama. Bilugan ang tiyan, puting-puti ang buhok. Ganitong lalaki ang suki ng golf club. Iyong tipong ubod ng yaman. Nakatalikod sa gawi ko si Sab, sinasalubong ang matanda. Binuksan lang ata nya ang pintuan kanina para ihatid ang kasama. Nasa gitna ako ng pag-iisip na baka tatay lang nya ito, kahit nagsusumigaw na ang hinala ko sa ibang bagay. And my intuition turned out to be right. Literal na namilog ang bibig ko sa gulat nang lumapit sa kanya ang matanda at pinatakan nya ng ma

"Bakit kayo nandito?! Anong kasalanan ng anak ko?!" Patuloy na pag-eestiriko ni Mama. Sinubukan kong pakalmahin sya ngunit agad akong sinita ng isa sa mga pulis at inutusang huwag kong ibaba ang aking braso. Isa-isang nagsisidatingan ang mga chismosa naming kapitbahay. May mga nagbi-video pa. Napayuko ako at umiwas sa mga mapanghusga nilang mata. Ganoon pa rin at nakataas ang mga braso ko sa ere. "What's happening here?"Then a familiar voice sliced through the chaos.Napaangat ako ng ulo nang mabosesan ko ito. Si Renzo. Kumunot ang noo nya nang magtama ang mga mata namin. Agad syang lumapit sa gawi namin ni Mama nang makita ang nakataas kong braso, pati ang nakikipag-areglo ng mga pulis sa harap namin. "Scar? Why are your hands up? Anong nangyayari dito?"Great. Fucking perfect timing.Bago pa ako makasagot ay inunahan na ako ni Mama sa kanya sa pagsasalita. "Renzo, iho! Gusto nilang dalhin si Scar! Hindi ko alam kung bakit! Ka-kausapin mo sila, anak!"Napapikit ako at hinayaan

Pagkatapos ng gabing 'yun, kung saan tinanong ako ni Renzo tungkol sa nangyari, hindi na kami nabigyan ng pagkakataong mag-usap na kami lang. Tuloy, hindi ko na nasabi sa kanya ang tungkol kay Sab. Naging busy sya masyado. Hindi ko alam pero nag-expect talaga ako na maglalaan sya ng kahit ilang minuto para makausap ako tungkol doon, pero hindi nya ginawa. Kahit si Mama, na galit na galit nun dahil sa hindi ko pagsagot sa tanong ni Renzo, nakakapagtataka na hindi nya rin ako kinulit kinabukasan. Parang bigla na lang nila nakalimutan ang tungkol doon. Maybe Renzo found out what happened from someone else. He had his ways, after all. People talked. Word spread. But still... it didn’t sit right with me.Noong nangyari ang muntik ng pagdakip sa akin ng mga pulis, nanatili sa bahay si Renzo ng isang linggo. Sabi ni Mama, kaya raw nandoon si Renzo dahil may tinitingnan syang lupa sa malapit. Kaya imbes na sa hotel tumuloy, pinili nyang sa amin. Sinubukan ko syang kausapin tungkol sa nas

That was it.Pagkatapos ng araw na 'yun, lumayo na ang loob ko sa kanya. Sa mismong araw din yun ay umalis sya at umuwi na sa Manila. He tried to knock on my door, probably to say goodbye, but I didn’t open it. I stayed in bed, pretending to be asleep… even though I had been crying for hours for reasons I still couldn’t explain.Makalipas ang dalawang buwan, nabalitaan ko na lang sa mga chismosa naming kapitbahay na may nakipagtanan na babaeng pulis sa isang matandang lalaki. Nalaman ko na lang na si Sab pala ang babae sa balita. Sabi, e, nabuntis daw ng matanda. Kinailangan nilang mag-ibang bansa dahil hinahabol sila ng asawa ng matanda. Hindi ko na kailangan usisahin kung sino ang tinutukoy na matanda. I knew it was the same man I saw in her apartment that day.Hindi na rin nagawi sa bahay si Renzo sa bahay pagkatapos ng huling pag-uusap namin. Kapag tinatanong ko si Mama tungkol sa kanya, laging sagot ni Mama ay sobrang busy daw ng lalaki. Hindi na ako nag-atubili na mag-text s