All Chapters of เพลิงร้ายใต้เงารัก: Chapter 21 - Chapter 30

30 Chapters

ตอนที่21.กรรมตามสนอง

ดาริกาตั้งใจนำเรื่องที่หุ้นส่วนเทขายหุ้นบริษัททิ้งมาปรึกษากับภิภพ เพราะตอนนี้ภิภพอยู่ในตำแหน่งรองประธานบริษัท หุ้นส่วนที่ร่วมก่อตั้งบริษัทมาพร้อมกับคุณกมลชัย ไม่พอใจที่เธอแต่งตั้งภิภพขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งที่สูงเกินไป นับวันดาริกาก็หลงภิภพมากขึ้น เพราะภิภพเอาใจเก่งและรู้ใจเธอทุกอย่าง เวลาที่เหลือต่อจากนี้ดาริกาตั้งใจเอาไว้ว่าจะส่งต่อบริษัทนี้ให้ดารินทร์ แล้วจะใช้ชีวิตบั้นปลายกับภิภพ ฝากผีฝากไข้ไว้กับเขายกย่องภิภพขึ้นมาเป็นสามี ถึงแม้ศรุตจะเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจ แต่ดาริกาก็เลือกที่จะหยุดที่ภิภพ จากที่เคยอิจฉาดารินทร์ที่ได้ทุกอย่าง แต่เมื่อดารินทร์พิสูจน์ให้รู้ว่าเธอไม่เคยอยากได้อะไรเลยนอกจากความรักจากแม่ ก็ทำให้ดาริกาเปลี่ยนใจ นดลไม่ได้มายุ่งเกี่ยวกับดารินทร์อย่างที่นางหวาดระแวง จึงทำให้ความรู้สึกที่มีกับลูกกลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนี้ดารินทร์เรียนจบแล้วและพร้อมเข้ามาทำงาน แต่ก็มาเกิดปัญหากับบริษัทเสียก่อน นางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะนางก็ตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ ไม่น่าจะมีการทุจริตอย่างที่หุ้นส่วนกล่าวอ้าง ดาริกาแตะคีย์การ์ดลงกับบานประตูเมื่อมาถึงคอนโดของภิภพ เธอมาที่นี่บ่อยครั้งแต่ท
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more

ตอนที่22.หลักฐานชิ้นสำคัญ

"คุณเดียร์นั่นเอง เชิญเข้ามาข้างในก่อนค่ะ"ป้าฝนเดินออกมาเปิดประตูบ้านเมื่อได้ยินเสียงกริ่ง"เออ...คือ...คุณกายอยู่ไหมคะ"ดารินทร์ยังไม่เข้าไปตามคำเชิญ หญิงสาวเลือกที่จะถามหาเจ้าของบ้านก่อน"ตั้งแต่ที่กลับไปพร้อมกับคุณ คุณกายก็ไม่ได้มาที่นี่อีกเลยค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ""คือ...เปล่าค่ะ เดียร์แค่ผ่านมาแถวนี้เลยแวะมาหาเขา""ออ...ค่ะ เข้ามาข้างในก่อนสิคะ"ดารินทร์ไม่พูดอะไร หญิงสาวเดินตามป้าฝนเข้าบ้านมาเงียบๆ ตากลมโตมองไปยังชมพู่ต้นเดิม เมื่ออยู่ๆก็รู้สึกคุ้นเคยกับมัน ภาพเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆซ้อนเข้ามาในหัว เธอเห็นเด็กคนนั้นวิ่งเล่นที่นี่อย่างสนุกสนาน'แน่จริงพี่กายก็จับเดียร์ให้ได้สิ''แอบมาขโมยชมพู่อีกแล้ว''เราหิว เราแค่มาขอกิน''กายชวนน้องเข้ามาทานขนมในบ้านสิลูก'ความทรงจำเหล่านี้ตีวนเข้ามาในหัวเหมือนภาพซ้อนทับ พี่กายกับเดียร์ ทำไมเธอคุ้นเคยเหลือเกิน"คุณเดียร์คะ เป็นอะไรหรือเปล่า"ป้าฝนถามเมื่อเห็นดารินทร์ยืนนิ่งอยู่กับที่ ตากลมโตยังจับจ้องอยู่ที่ต้นชมพู่"ป้าอยู่ที่นี่มานานหรือยังคะ""ป้าเป็นคนที่อื่นค่ะ แต่ก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ได้หลายปีแล้ว มาก่อนที่คุณกายจะมาสร้างบ้านนะคะ""เขามาซื้อที่นี่
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more

ตอนที่23.คนที่โง่ที่สุด

ดารินทร์ไม่ปล่อยเรื่องนี้เอาไว้นาน หลังจากกลับมาจากระยอง เธอก็นำรูปใบนี้ไปให้ป้าแก้วดูทันที ป้าแก้วตกใจในตอนแรก แต่ก็พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ จากที่ตั้งใจจะเล่าความจริงให้ดารินทร์ฟัง แต่เมื่อเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของดาริกาที่มีต่อหญิงสาว ป้าแก้วก็เปลี่ยนไจ"ป้าแก้วเคยไปที่นั่นไหมคะ ทำไมเดียร์ถึงมีรูปถ่ายที่นั่น แล้วทำไมเดียร์ถึงแต่งตัวแบบนี้ แล้วใครเป็นคนถ่าย นายกายเอารูปเดียร์ไปไว้ที่บ้านทำไม เดียร์งงไปหมดแล้วค่ะป้า โดยเฉพาะต้นชมพู่นั่น ทำไมเดียร์ถึงคุ้นเคยกับมัน เดียร์จำได้กระทั่งกลิ่นดอกที่ลอยมากับลม ป้าแก้วช่วยเดียร์คิดหน่อยสิคะ"ดารินทร์พูดออกมาเป็นชุด ก่อนจะถามแม่บ้านที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็ก ป้าแก้วกลืนน้ำลายลงคอเพราะไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อนดี "ป้าว่าตอนนี้คุณเดียร์ทานข้าวก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวไปทำงานสายนะคะ""ป้าแก้ว...ป้าแก้วบอกเดียร์มาก่อนสิคะ""ป้าก็จำไม่ได้แล้วค่ะ เมื่อก่อนคุณเดียร์ไปเที่ยวกับครอบครัว ป้าไปด้วยที่ไหนกันล่ะคะ""เดียร์แค่สงสัยทำไมเดียร์ถึงไปอยู่ที่นั่น คุณแม่ลงมาหรือยังคะ ต้องถามคุณแม่แล้ว""คุณแม่ไม่สบายค่ะ อย่าเพิ่งไปกวนใจท่านเลยนะคะ คุณเดียร์ทานอาหารเช้าดี
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more

ตอนที่24.ขอให้เป็นความลับตลอดไป

ร้านอาหารที่ภิภพพามาเป็นร้านโปรดของดารินทร์ ตอนที่เป็นแฟนกันใหม่ๆดารินทร์เคยนัดเจอกับภิภพที่นี่สองสามครั้ง แต่เพราะราคาอาหารที่แพงเกินกำลังแฟนหนุ่ม ดารินทร์จึงไม่มาที่นี่อีก เธอจะเลือกร้านที่ทำให้แฟนสบายใจเสมอ"พี่จำได้ว่าเดียร์ชอบทานสเต็กที่นี่ที่สุด เมื่อก่อนพี่ต้องเก็บค่าขนมทั้งอาทิตย์เลยนะครับ ถึงจะพาเดียร์มาที่นี่ได้"ภิภพพูดถึงความหลังเมื่อครั้งที่เริ่มคบกับเธอ หญิงสาวยิ้มให้เขา แต่ก็ไม่พูดอะไรตากลมโตมองไปรอบๆบรรยากาศในร้านก็ยังเหมือนเดิม"คุณแม่ละคะ"ถามหาคุณดาริกาเพราะคิดว่าภิภพจะชวนมาด้วย"คุณดาวบ่นว่าไม่สบายเลยขอกลับก่อน นี่คุณดาวไม่ได้บอกน้องเดียร์เหรอครับ""เหรอคะ คุณแม่เป็นอะไรมากไหมคะ""บ่นว่าปวดหัวครับ ไม่น่าเป็นอะไรมาก""เดียร์โทรหาคุณแม่ดีกว่า"พูดพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมา"ไม่ต้องโทรหรอก!""คะ"ดารินทร์มองหน้าภิภพเมื่อถูกห้าม"เออ...คือพี่จะบอกว่าพี่โทรไปแล้วคุณดาวปิดเครื่องน่ะครับ คงหลับอยู่พักนี้คุณดาวมีเรื่องเครียดหลายอย่าง ก็อย่างที่เรารู้กันหุ้นส่วนขายหุ้นของเราจนหมด ไม่รู้ว่าใครจะเข้ามาบริหารที่นั่น พี่ไม่ดีเองครับที่คิดการใหญ่เกินตัว จนทำให้เราแย่ไปตามๆกัน"ภิภพพู
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more

ตอนที่25.พี่ชายที่แสนดี

"ไหวไหมเดียร์"ภิภพถามด้วยน้ำเสียงเอื้ออาทร แต่สายตาแฝงไว้ด้วยความสะใจ เมื่อเห็นดารินทร์เดินเซไปที่รถ"แค่นี้สบายมากค่ะเดียร์โอเค"ดารินทร์หันมาตอบ ก่อนจะสะบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความมึนงง เธอดื่มไปแค่ไม่กี่แก้วทำไมถึงได้รู้สึกมึนขนาดนี้"ให้พี่ไปส่งดีกว่า พี่จะได้ไปดูคุณดาวด้วย"ภิภพอาสาอย่างคนใจดีเอาดาริกามาอ้างเพื่อดารินทร์จะได้ไม่สงสัย"ไม่เป็นไรค่ะ พี่โอมขับรถตามมานะคะ"ดารินทร์ปฏิเสธเพราะไม่อยากนั่งรถไปกับเขา "มาเถอะน่าให้พี่ไปส่งดีกว่า"ภิภพไม่ฟังเสียงห้ามตรงเข้าไปประชิดตัวหญิงสาวทันที"ปล่อยค่ะ เดียร์ไหว"ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ ดารินทร์พยายามตั้งสติ เธอรู้ทุกอย่างแต่ทำไมถึงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ อยู่ๆก็รู้สึกหมดแรงจนแทบจะยืนไม่ไหว"มาเถอะอย่าเล่นตัวเลย สวรรค์ชั้นเจ็ดกำลังรอเราอยู่นะ"ภิภพกระซิบชิดใบหูบางเมื่อรวบหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขน "อย่า...ปล่อยนะ"ดารินทร์ส่งเสียงห้าม แต่กลับเบาเหมือนเสียงกระซิบ เธอเป็นอะไรกันแน่ ภิภพใช้จังหวะนี้ลากหญิงสาวไปที่รถของตัวเอง"ปะ...ปล่อยนะ"ดารินทร์พยายามขัดขืน นาทีนี้เธอรู้แล้วว่าภิภพน่าจะเล่นไม่ซื่อกับเธอ ร่างบางดิ้นหนีเมื่อเขาพามาที่รถ ใครๆก็เตือนว
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more

ตอนที่26.ทรมาน

นดลวางร่างบางบนเตียงกว้างอย่างเบามือ ผู้หญิงคนนี้เป็นของเขา ไอ้นั่นมันกล้าดียังไงมาแตะต้องเธอ "ร้อน ร้อนจังเลยค่ะ"คนที่เหมือนจะหมดสติในตอนแรกลุกขึ้นมาฉีกทึ้งเสื้อผ้าตัวเอง นดลมองคนบนเตียงด้วยสายตาที่เธออ่านไม่ออก นี่เป็นอีกครั้งที่เธอถูกวางยา ครั้งนั้นเขาเลือกที่จะพยาบาลเธอด้วยวิธีที่ถูกต้องและนุ่มนวลเพราะเธอยังเด็ก แต่วันนี้เขาจะเลือกทำตามใจของเขา "ร้อนค่ะ ช่วยเดียร์ด้วย"มือบางบีบขยำไปตามอกอวบที่เบียดชิดอยู่ในบราสีหวาน ใบหน้าสวยส่ายไปมาเมื่อหาทางออกให้กับอาการที่เป็นอยู่ไม่เจอ"จะให้ช่วยอะไร"เสียงแหบพร่าที่ดังมาจากมุมมืดของห้อง ทำให้หญิงสาวสะดุ้งน้อยๆ ร่างบางหันไปตามเสียง ขาเรียวแยกออกจากกัน จนเผยให้เห็นเนินสามเหลี่ยมอวบนูนที่ซ่อนตัวอยู่ในผ้าชิ้นน้อยเต็มตา "ตรงนั้น มะ...มันร้อนค่ะ"ดารินทร์ตอบอย่างคนไร้สติ นาทีนี้เธอจำใครไม่ได้แล้ว ยานรกนั่นถ้ามันออกฤทธิ์ขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็ทำให้ด้านมืดในใจบดบังความผิดชอบชั่วดีให้หายไปจนหมดสิ้น เพราะความต้องการมีอำนาจเหนือสิ่งอื่นใด นดลกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นความชื้นแฉะกระจายเป็นวงกว้างไปตามผ้าเนื้อบางเบานั่น เธอคงทรมานมากที่หาทางปลดปล่อยไม่เจอมือบา
last updateLast Updated : 2025-10-03
Read more

ตอนที่27.เป็นเจ้าของ

ปากบางเผยอรับอย่างรู้งาน แขนเรียวรัดช่วงคอเขาเอาไว้เพราะกลัวเขาจะผละหนี จูบตอบอย่างสะเปะสะปะ แต่มันกลับทำให้คนตัวโตครางอย่างพอใจ ยามเมื่อลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของเขา มือเล็กลูบไล้ไปบนแผ่นหลังกว้าง สำรวจผิวเนื้อแน่นเรียบตึงของเขาอย่างเผลอตัว นดลถอนปากออกเมื่อคนตัวเล็กเริ่มขาดอากาศหายใจ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ดูดดึงขบเม้มผิวเนื้ออ่อนจนขึ้นรอย ร่างบางแอ่นโค้งเมื่อปากร้อนลากเรื่อยไปหาหน้าอกอวบอิ่ม ปากร้อนครอบลงมาบนยอดอกสีหวาน มือข้างที่ว่างทำงานอย่างเท่าเทียม บีบขยำเต้าสวยอย่างมันมือ สลับดูดเลียอย่างกลัวว่าข้างใดข้างหนึ่งจะน้อยหน้ากัน ดารินทร์ครางในลำคอเมื่อถูกปรนเปรออย่างหนัก ร่างบางแอ่นขึ้นเพื่อให้คนเหนือร่างกลืนกินได้ถนัด นิ้วเรียวสอดเข้าไปในกลุ่มผมนุ่มยาวประบ่า กดศีรษะเขาเอาไว้เพราะอยากให้เขาช่วยทำให้หลุดพ้นจากความทรมาน มือหนาลูบไปตามช่วงขาเรียว ก่อนจะวกเข้าหาต้นขาด้านใน ลูบไล้ไปบนเนินสามเหลี่ยมอย่างเบามือ นิ้วร้ายแยกแย้มเธอออก ส่งปลายนิ้วไปทักทายกับตุ่มไตเม็ดเล็กเบาๆ ร่างบางสะดุ้งเมื่อมือหนาสัมผัสกับจุดซ่อนเร้น ความรู้สึกในหัวตีกันจนวุ่นวายไปหมด สิ่งเดียวที่รับร
last updateLast Updated : 2025-10-03
Read more

ตอนที่28.ข่มขืนกับสมยอมมันต่างกัน

"อื้อ..."ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ตกมากระทบผิว ทำให้คนที่หลับสนิทมาตลอดคืนรู้สึกตัว ร่างบางขยับตัวไล่ความเมื่อยขบ แล้วต้องห่อตัวเมื่อความปวดร้าวเข้าเล่นงาน เจ็บหน่วงบริเวณท้องน้อยจนต้องกุมเอาไว้ เกิดอะไรขึ้น ไม่ทันได้คิดนานตากลมโตก็ต้องเบิกขึ้น เมื่อเห็นคนที่นอนเปลือยเปล่าคว่ำหน้าอยู่ข้างกาย มือบางยกขึ้นปิดปากเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน และก่อนที่จะได้พูดหรือถามอะไรคนที่นอนคว่ำหน้าก็พลิกตัวเปลี่ยนท่านอน เผยให้เห็นรอยสักรูปปีศาจที่หน้าอก คนที่มีรอยสักแบบนี้จะเป็นใครได้ถ้าไม่ใช่เขา "นะ...นายกาย..."อุทานชื่อชายหนุ่มพร้อมกับขยับถอยไปจนชิดขอบเตียง ความเจ็บหน่วงเพิ่มขึ้นเมื่อขยับตัว ร่องรอยและคราบเลือดที่เปรอะเปื้อนอยู่บนที่นอน ช่วยยืนยันให้เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ มือบางยกขึ้นปิดปากเมื่อตระหนักได้ว่าเธอตกเป็นของเขาอีกแล้ว ครั้งนั้นเธอก็ตื่นมาในสภาพนี้แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกเจ็บปวดตามร่างกายแบบนี้"นายโกหกฉัน! โกหกฉันทำไม!"ความรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจอเขาถูกแทนที่ด้วยความโกรธ เมื่อรู้ว่าที่ผ่านมาเขาโกหกเธอมาตลอด เธอไม่เคยเสียตัวให้เขา"อะไร..."คนหลับขานรับงัวเงี
last updateLast Updated : 2025-10-03
Read more

ตอนที่29สัมผัสของคนเลว

ดารินทร์ดิ้นรนขัดขืนเมื่อถูกนดลจูบอีกครั้ง ร่างสูงทาบทับลงมาบนร่างบาง บดจูบเธออย่างหนักเพื่อทำโทษที่เธอพยศใส่เขา ถ้าเขาไม่ตามไปเธอจะมีสภาพอย่างไร ตื่นมาเจอเขาคนเดียวยังคลุ้มคลั่งขนาดนี้ ถ้าตื่นมาเจอผู้ชายเป็นฝูงไม่ช็อคตายหรอกหรือ แล้วยังจะมาปากดีกับเขาอีกเธอคงเกลียดเขามากสินะ เสียแรงที่เขารักและคิดถึงเธอทุกวัน "ปล่อยนะ!นายจะทำอะไร!"กรีดร้องเมื่อใบหน้าหล่อเหลาไซ้ต่ำลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่ว แล้วไปหยุดที่หน้าอกอวบเกินขนาด บีบขยำอย่างแรง ก่อนจะฝังหน้าเข้าไปดูดกลืนความหอมหวานของยอดทับทิมเม็ดงาม ดารินทร์หวานหอมไปทั้งตัว จนเขาอดใจไม่ไหว เมื่อคืนเธอบอบช้ำเพราะความเอาแต่ใจของเขา ตั้งใจจะให้เธอพักผ่อนแต่เมื่อเกมรักเริ่มขึ้น ชายหนุ่มก็ยากจะห้ามใจ ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวเขา "กรี๊ดดด!"ดารินทร์กรีดร้องเมื่อลำรักอวบใหญ่อัดกระแทกเข้ามาในช่องทางรักอย่างแรง ถึงแม้จะมีน้ำรักเบิกทางแต่เธอก็ยังเจ็บ เพราะขนาดที่ใหญ่โตของเขา นดลไม่สนใจเสียงร้องของหญิงสาว สะโพกสอบอัดกระแทกลงมาถี่ๆ ยิ่งเธอดิ้นรนต่อสู้เขาก็อยากเอาชนะ ลำรักอวบใหญ่ขยับเข้าออกในจังหวะหนักหน่
last updateLast Updated : 2025-10-03
Read more

ตอนที่30.เลือกครับว่าจะกินอันไหน

ดารินทร์กรีดไล้นิ้วมือไปตามชุดสวยราคาแพง ที่อัดแน่นอยู่เต็มตู้เสื้อผ้า ริมฝีปากบางบิดขึ้นเมื่อหยิบชุดเดรสสีชมพูอ่อนมาทาบกับตัว ชุดพวกนี้มีขนาดและสัดส่วนที่พอดีกับเธอทุกชุด เจ้าของคงมีขนาดตัวเท่าเธอ มือบางแขวนชุดไว้ที่เดิมเมื่อตระหนักได้ว่า เธอไม่ควรยุ่งกับเสื้อผ้าพวกนี้ เพราะไม่อยากทำให้เจ้าของไม่สบายใจ ผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นคนสำคัญของเขา ถึงได้มีเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวอยู่ที่นี่ แม้ข้าวของบางอย่างจะเหมือนกับของเธอ แต่เธอก็เลือกที่จะไม่แตะมัน หญิงสาวใส่เสื้อผ้าชุดเดิม เธอมีเสื้อผ้าทิ้งไว้ที่ทำงานหลายชุด เดี๋ยวค่อยเข้าไปเปลี่ยนชุดใหม่ร่างบางเดินออกมาด้านนอก กลิ่นหอมของอาหารทำให้เผลอกลืนน้ำลายลงคอ แต่ก็เลือกที่จะเมินเฉย เมื่อเดินผ่านจานอาหารเหล่านั้นไปที่ประตู "มานั่งนี่ แล้วทานอาหารเช้าซะ"นดลสั่งเมื่อดารินทร์ทำท่าจะเดินผ่านไป ตาคู่คมมองหญิงสาวอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อเห็นเธอใส่เสื้อผ้าชุดเดิมออกมา "ฉันไม่หิว!""ผมสั่งให้คุณกิน คุณก็ต้องกิน!"นดลเสียงดังเมื่อเธอพูดไม่รู้เรื่อง ดารินทร์มองหน้าเขาก่อนจะมองไปที่จานอาหาร ที่มีไส้กรอก ไข่ดาว และแฮมจัดไว้อย่างสวยงาม "ฉันต้องทำตามคำสั่งนายด้วยเ
last updateLast Updated : 2025-10-03
Read more
PREV
123
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status