All Chapters of ดั่งฟ้าลิขิต ให้ข้ากลับมาเพื่อล้างแค้น: Chapter 21 - Chapter 26

ตอนที่ 21ความแค้นครั้งใหม่ ยามนี้ตระกุลไป๋ถูกเพ่งเล็งจากทั้งชาวบ้านและเหล่าขุนนาง จนใต้เท้าไป๋ไม่กล้าออกจากจวนไปที่ใด นอกจากออกไปว่าราชการเช้ากับฝ่าบาทแล้วก็ตรงกลับจวนทันที“วันนี้หมอที่นัดไว้จะมาใช่หรือไม่ ไป๋เซียนอวี้เป็นอย่างไรบ้าง”“ท่านพี่ ตอนนี้ลูกโกรธเรามาก แถมนางยังมีอาการคลุ้มคลั่งแปลก ๆ ร้องว่าหิวแต่พอเอาข้าวให้นางกลับไม่ยอมกิน ข้าไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วเจ้าค่ะ”ไป๋ฮูหยินเอ่ยอย่างเป็นห่วงบุตรสาว ตั้งแต่เกิดเรื่องที่จวนตระกูลจิ้นนี่ก็ผ่านมากว่าเจ็ดวันแล้ว บุตรสาวนางพยายามออกจากจวนแทบทุกวัน ดีที่ตนให้พวกบ่าวช่วยกันจับตัวไว้“เพราะเจ้าเลี้ยงดูนางอย่างตามใจ ทุกอย่างจึงออกมาเป็นเช่นนี้ หึ! อย่างไรวันนี้นางต้องเอาเด็กออก ไม่เช่นนั้นข้านี่แหละจะกระทืบมารหัวขนนั่นออกมาเอง”ใต้เท้าไป๋เอ่ยจบก็เดินเข้าห้องทำงานตัวเองไปทันที ทิ้งให้ไป๋ฮูหยินยืนกลุ้มใจอยู่ตรงนั้นคนเดียวห

ตอนที่ 23จุดจบตระกูลไป๋สายรอง ผ่านมากว่าสามเดือนแล้วที่ไป๋เซียนอวี้อมาอยู่ที่เมืองชุนหมิง ทุกคืนวันนางเฝ้ารอการกลับไปเหยียบที่จวนตระกูลป็นั้นอีกครั้ง ไม่ใช่เพราะความคิดถึงหรือโหยหา แต่เพราะต้องการแก้แค้นต่างหากตั้งแต่นางมาถึง นางพยายามส่งจดหมายกลับไปหามารดาและน้องชาย แต่ทั้งสองกลับเงียบไม่เคยตอบจดหมายนางเลยกลับกันเมื่อนางส่งจดกหมายไปหาน้องสาว กลับได้รับการตอบกลับมาในไม่กี่วัน เท่านี้ก็รู้แล้วว่าคนที่จวนคิดกับนางเช่นไรและวันที่รอคอยก็มาถึง วันนี้นางได้กลับมาเหยียบจวนตระกูลไป๋อีกครั้ง แต่คนที่มารอนางกลับมีเพียงมารดาเท่านั้น“กลับมาก็ดีแล้ว แม่ให้คนเตรียมเรือนไว้ให้เจ้าแล้วไปพักเถอะ” ผู้เป็นมารดาเอ่ยอย่างไม่ยินดียินร้าย ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มยามพบนางนั้น ไม่มีอีกต่อไป“เจ้าค่ะ ว่าแต่ท่านพ่อกับน้องชายไปไหนหรือเจ้าคะ ไม่เห็นออกมาต้อนรับข้าเลย” นางแสร้งเอ่ยถามไปเท่านั้น แต่ความจริงพวกเขาจะมารอร

ตอนที่ 25บทส่งท้าย วันที่องค์ชายใหญ่กับพระชายาจะเดินทางไปเมืองทางใต้ก็มาถึง ชาวเมืองต่างออกมาส่งพวกเขากันมากมาย รวมถึงตระกูลไป๋สายหลักด้วยเช่นกันก่อนหน้านี้ไม่กี่วันนางได้ไปหาครอบครัวตัวเองที่จวนนอกเมือง จึงได้เห็นสายตาไม่พอใจของพวกเขา เมื่อรู้ว่านางกำลังจะเดินทางไปเมืองทางใต้กับองค์ชายใหญ่หากพวกเขาพูดได้คงพ่นคำพูดไม่ดีต่าง ๆ ใส่นางมากมาย และบังคับให้นางพาพวกเขาไปด้วย หรือไม่ก็ให้นางทิ้งเงินทองไว้ให้พวกเขาเยอะ ๆเมื่อเห็นขบวนเดินทางของหลานสาวหายลับไปแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าก็ให้คนพาไปส่งที่เรือนนอกเมืองตอนนี้ทั้งสามต้องนอนในห้องเดียวกัน เพื่อให้ง่ายต่อการดูแล พวกสาวใช้จะได้ไม่ต้องเดินเข้าออกหลายห้อง“เป็นอย่างไรบ้างเหวินหลง แม่บอกเจ้าแล้วว่าให้เลือกฮูหยินที่เป็นบุตรสาวฮูหยินเอก เจ้าก็ไม่เชื่อแม่ ดึงดันจะเอานังลูกอนุนี่เป็นฮูหยิน เอกให้ได้ ครานี้ครอบครัวเจ้าไม่เหลือสิ่งใดแล้ว แม่เองก็คงช่วยเจ้าไม่ได้”