All Chapters of ดั่งฟ้าลิขิต ให้ข้ากลับมาเพื่อล้างแค้น: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 2อุบัติเหตุที่จงใจด้านไป๋ซูเหยียนเมื่อเห็นพี่สาวออกไปจนลับประตูเรือนแล้ว นางจึงเดินไปที่ห้องเขียนหนังสือแทน“ผ้าไหมเหมันต์พับนั้นคุณหนูสั่งตัดชุดให้คุณหนูใหญ่ไม่ใช่หรือเจ้าคะ เหตุใดคุณหนูจึงไม่บอกคุณหนูใหญ่ไปตามตรงเล่า” เสี่ยวจูไม่เข้าใจที่คุณหนูของตนทำเลยสักนิด“ข้าเปลี่ยนใจแล้ว ชุดนั้นข้าจะเป็นคนใส่เอง อย่างไรรูปร่างข้าก็พอ ๆ กับพี่หญิง หากมีจุดไหนไม่พอดีเราค่อยเย็บแก้ก็ได้” นางอธิบายพลางยิ้มให้สาวใช้คนสนิทอย่างอ่อนโยน“เช่นนั้นวันนี้บ่าวจะเอาหนังสือที่คุณหนูคัดลอกไปส่งที่ร้านหนังสือ แล้วเลยไปให้ช่างเปลี่ยนขนาดชุดให้พอดีกับคุณหนูเลยดีกว่าเจ้าค่ะ คุณหนูอยากได้อะไรเพิ่มเติมหรือไม่เจ้าคะ”“อืม...อีกไม่นานก็จะถึงงานเลี้ยงตระกูลเหลียนแล้ว เจ้าหาซื้อพัดสวย ๆ ที่กำลังนิยมในช่วงนี้มาสักอันแล้วกัน”นางรับคัดลอกหนังสือขาย เพราะมารดาบอกว่าในจวนมีการใช้จ่ายมากมาย จึงขอเอาเงินของนางสองในสามส่วนแบ่งให้พี่สาวกับน้องชาย“เจ้าเป็นเพียงบุตรสาวคนรองจะใช้จ่ายมากมายไปเพื่อสิ่งใด ให้พี่สาวกับน้องชายเจ้านะถูกต้องแล้ว เพราะพวกเขาเป็นหน้าเป็นตาให้จวนตระกูลไป๋” “แต่พี่หญิงกับน้องชายได้เงินเดือนคนละ

ตอนที่ 4ลูกชังไป๋ฮูหยินไม่เข้าใจว่าเหตุใดฮูหยินคนอื่น ๆ จึงมองตนเช่นนั้น สุดท้ายเมื่อทนสายตากดดันไม่ไหวจึงของตัวกลับก่อนรถม้าที่พวกเขานั่งกลับก็คือรถม้าของไป๋ซูเหยียนที่นั่งมา โดยพวกเขาให้นางรออยู่ที่งานก่อน เมื่อรถม้าไปส่งพวกเขาเสร็จแล้วจะให้วนกลับมารับไป๋ซูเหยียนอีกครั้ง“ทั้งที่ให้สาวใช้ของฮูหยินกับคุณหนูใหญ่ลงมาก่อน คุณหนูก็กลับไปพร้อมพวกเขาได้แท้ ๆ” เสี่ยวจูเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แต่ก็ไม่กล้าแสดงออกมากนัก“เสี่ยวจูเจ้าอย่าพูดเช่นนั้น หากคนอื่นมาได้ยินจะมองพี่หญิงกับท่านแม่อย่างไร อย่าโกรธเลยข้ารอได้”นางยิ้มให้สาวใช้คนสนิทอย่างสดใส ราวกับเรื่องที่พบเจอนี้เป็นเพียงเรื่องปกติที่นางมักประสบอยู่ทุกวันแต่ตรงนั้นนอกจากนางแล้วยังมีรถม้าจวนอื่น ๆ จอดอยู่ สิ่งที่เสี่ยวจูเอ่ยเมื่อครู่ย่อมมีคนได้ยินนางกลับมาครั้งนี้จะเป็นเจ้ากรรมนายเวรให้พวกเขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไม่ได้เลยคอยดู หึหึหึ!!รอนานกว่าสองเค่อ [1] รถม้าถึงวนกลับมารับนาง ก่อนหน้านั้นก็มี ฮูหยินและคุณหนูคนอื่น ๆ เข้ามาถามไถ่ว่านางรออะไร แต่นางก็บอกปัดไปไม่ได้พูดให้ร้ายคนที่จวนเลยสักนิดแต่พวกเขาก็ได้รู้จากสาวใช้รถม้าข้าง ๆ ว

ตอนที่ 6นางใช่ลูกพวกเจ้าหรือไม่บ่ายวันต่อไปคนจากเรือนใหญ่ก็มาตามเสี่ยวจูอีกครั้ง นางจึงตัดสินใจพาสาวใช้ไปพบพวกเขาด้วยตัวเอง“คารวะท่านพ่อท่านแม่และพี่หญิงเจ้าค่ะ” นางทักทายทุกคน สภาพพวกเขาดูไม่ได้เลยสักนิด ราวกับอดหลับอดนอนมาทั้งคืน“คุกเข่า!!! เจ้ารู้หรือไม่ว่าสาวใช้ของเจ้าทำสิ่งใดไว้ พวกข้าเกือบตายก็เพราะนาง!!!” ผู้เป็นบิดาชี้ไม่ทางเสี่ยวจูด้วยท่าทีโกรธเคือง แต่น้ำเสียงยังฟังออกว่าอ่อนล้าเพียงใด“ท่านพ่อเข้าใจอะไรผิดหรือไม่เจ้าคะ เสี่ยวจูอยู่กับข้าตลอด จะไปทำเรื่องเช่นนั้นได้อย่างไร อีกอย่างนางเป็นเพียงสาวใช้ตัวเล็ก ๆ จะกล้าทำเรื่องใหญ่โตเช่นนั้นได้อย่างไรเจ้าคะ”นางพยายามชี้แจง แต่เหมือนเป็นการเติมเชื้อไฟให้มันปะทุมากกว่าเดิม เมื่อครานี้มารดาถึงขั้นขว้างจอกชามาทางที่นางคุกเข่าอยู่เพล้ง!!!“เช่นนั้นก็คงเป็นเจ้าสินะ ที่วางแผนทำเรื่องเช่นนี้!!!” ไป๋ฮูหยิน ลุกขึ้นหมายจะเข้าไปหาบุตรสาวคนรอง แต่หน้ามืดจนต้องนั่งลงที่เดิม“ท่านแม่/ฮูหยิน!!!”“น้องรอง ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นคนเช่นนี้ เจ้าเกือบทำให้พวกเราตายแล้วนะ เจ้าทำไปเพื่อสิ่งใด หรือโกรธแค้นที่ท่านพ่อจะเปลี่ยนตัวคู่หมั้น”“เหลวไหล!!

ตอนที่ 8เปลี่ยนตัวคู่หมั้นไป่ซูเหยียนกลับถึงจวนด้วยอารมณ์หงุดหงิด เพราะอ่านไม่ออกว่าองค์ชายใหญ่คิดเล่นอะไรกับตนกันแน่ จึงได้ให้คนอื่นปลอมตัวเป็นเขาเช่นนั้นที่นางรู้เพราะตาดีไปเห็นตอนที่เขาแอบมองนางจากหางตาพอดี เลยแน่ใจว่าคนผู้นี้ไม่ได้ตาบอด และไม่ใช่องค์ชายเช่นกันในเมื่อไม่สามารถสรุปได้ นางจึงหันมาตั้งใจคัดตำราแทน จนเวลาผ่านไปถึงช่วงอาหารเย็น เสี่ยวจูที่ออกไปข้างนอกจึงเข้ามาหานางด้วยท่าทีตื่นตระหนก“คุณหนูข้าไปได้ยินข่าวของจวนตระกูลไป๋สายรองมาเจ้าค่ะ!!” เสี่ยวจูเอ่ยเสียงดัง“มีอะไรเล่า เหตุใดดูตกใจเพียงนั้น”“องค์ชายใหญ่ส่งคนมาขอเปลี่ยนตัวคู่หมั้นเป็นคุณหนูแทนเจ้าค่ะ แถมประกาศให้ชาวบ้านรู้แล้วด้วย ตอนนี้เป็นที่วิพากวิจารณ์กันอย่างมากเลยเจ้าค่ะ”“ห๊ะ!!! เป็นไปได้อย่างไร!” นางผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีนางเคยเขียนจดหมายไปบอกองค์ชายใหญ่แล้วนี่ ว่าคนทั้งสองนั้นแอบคบหากันลับหลังเขา แต่เขาไม่คิดทำสิ่งใดไม่พอ ยังส่งเสริมให้สองคนนั้นได้สมหวังอีกแล้วอีกอย่างตัวนางก็มีสัญญาหมั้นหมายกับแม่ทัพจิ้น เขาไปทำเช่นไรจึงให้จวนแม่ทัพยอมได้กันไป๋ซูเหยียนรู้สึกโกรธมาก หากเป็นเช่นนี้นางต้องหาวิธีการด้ว