All Chapters of เมื่อฉันขายตัวให้คุณหมอทั้งสาม (5p): Chapter 41 - Chapter 50

ร่างหนาของแทนเดินย่างเข้ามาในห้องนอนของตนพร้อมกับหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้มในชุดนอนผ้าซาตินบางๆ ขยี้ใจสายตาหื่นจ้องมองร่างอวบของคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างไม่วางตา หน้าอกที่ใหญ่ขึ้น ร่างที่ดูอวบมีน้ำมีนวลมากกว่าเดิม มันน่าขย้ำเสียจริง มือหนาช้อนอุ้มร่างบางเดินตรงมายังเตียงขนาดหกฟุต ก่อนจะวางร่างของเธอลงเบาๆ ร่างหนาของเขาตามลงไปคร่อมร่างของเธอเอาไว้ ใบหน้าหล่อก้มลงไปจุมพิตเบาๆที่หน้าผากมน ก่อนจะเลื่อนลงมากดจูบลงที่กลีบปากสีชมพูอ่อนๆ อื้มส์! จ๊วบ! จ๊วบ! จุ๊บ! เขาปล่อยจูบออกก่อนผ่ายยิ้มอ่อนๆออกมาให้คนใต้ร่าง รอยยิ้มที่เขาส่งมาทำให้เธอเกิดอาการใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาดื้อๆ ต่อให้จะอยู่กันมานานเพียงไหนแต่เธอก็ไม่เคยชินกับรอยยิ้มพิฆาตของพวกเขาเลยสักนิด เห้อ! มีหลัวหล่อต้องทำใจสินะ≧ω≦ "เขินปะป๋าหรอคะ?" เสียงหล่อเอ่ยถามเบาๆ เมื่อเห็นใบหน้าแดงระเรื่อของเธอ เห็นกี่ครั้งเขาก็ยังเอ็นดูเด็กสาวคนนี้ตลอดเวลา "ปะป๋าอ่ะ! ก็หนูไม่ชินนี่คะ ยิ้มให้หนูแค่คนเดียวนะห้ามไปส่งยิ้มแบบนี้ให้ใคร!" แทนเค้นหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะตอบกลับไป "ครับผม ปะป๋าจะยิ้มแบบนี้ให้หนูคนเดียว คืนนี้ขอนะครับ สัญญาจะทำเบาๆ" เธอ

เมื่อร่างหนาตามขึ้นไปคร่อมร่างบางไว้ เขาก็พรมจูบไปทั่วใบหน้าหวาน ก่อนจะเลื่อนลงมายังซอกคอขาว ปากหนาขบกัดลงไปที่ลำคอขาวระหงและเลื่อนลงมายังเต้าอวบลิ้นหนาตวัดเลียพลางใช้ปากดูดยอดจุดสีสวยจนชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว นิ้วยาวกรีดกายแทรกเข้าไปในร่องแคบอุ่นๆ มือหนาขยับรัวเข้าออกจนเกิดเสียงดัง แจ๊ะๆ "อ้ะๆๆๆ อื้มส์~ ซี๊ด ปะ...ป๊าขา!"เมื่อเขาเห็นใบหน้าหวานยั่วยวน ก็แทบจะครั่งเขากดจูบลงไปยังกลีบปากสีชมพูและบดขยี้มันในเวลาเดียวกัน ส่วนนิ้วก็ยังขยันซอยถี่ไม่หยุดจนร่างเล็กกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาเคลือบนิ้วยาวจนวาว รามยกมือหนาขึ้นมาเลียลิ้มรสน้ำหวานชั้นดี ก่อนจะแทรกกายเข้าไป ขาเรียวถูกแยกออกจากกันช้าๆ มือหนาจับปลายหัวหยักกดเข้าไปจ่อร่องแคบที่กำลังตอดถี่ เมื่อเห็นความต้องการของเมียรามจึงกดแก่นกายเข้าไปจนมิดลำ"ซี๊ด! อื้มส์~ ตอดไม่หยุดเลยนะดื้อ อ๊าส์!"เพี้ยะ! มือเล็กฟาดลงไปที่แขนแกร่งถึงจะชินแต่เธอก็ยังมีอาการเชินอายไม่เปลี่ยน"ฮ่าๆๆ ขอโทษครับ ป๊าจะทักทายลูกละนะ! อ๊าส์!""อื้อ~ ซี๊ด! ป๊าหนูเสียว อย่าทำแบบนี้สิคะ อ๊าส์!"พั่บบบบบบบบบ! พึ่บบบบบบบบ!เอวหนาขยับถี่แต่ยั้งแรงเพื่อไม่ให้กระทบกับลูกในท้

"แข็งปั้กเลย! ขอเลียหน่อยได้ไหมคะ?"สายตายั่วยวนก้มมองไปยังช่วงล่างก่อนจะคุกเข่าลงช้าๆ มือเล็กยื่นไปปลดตะขอกางเกงและรูดซิปลงเผยให้เห็นเนื้อปูดแข็งผ่านกางเกงชั้นใน "ทำไมเดี๋ยวนี้ถึงอ่อยเก่งขนาดนี้นะ!"เสียงทุ้มเข้มเอ่ยก่อนจะกระตุกยิ้มเล็กน้อย ทำให้คนตัวเล็กเผยยิ้มกวนๆออกไป ไม่นานนักกางเกงชั้นในก็ถูกถอดลงมากองอยู่ที่เท้าหนา เอ็นแข็งที่เผยออกมาให้เห็น ท่อนเอ็นใหญ่ที่มีเส้นเลือดปูดขึ้นโดยรอบถูกมือเล็กจับขยับขึ้นลงอย่างเบามือ ก่อนที่ลิ้นเล็กๆชโลมเลียปลายหัวหยัก มือหนายื่นมาลูลศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน เอ็นแกร่งค่อยๆหายเข้าไปในโพรงปากเล็กถึงครึ่งลำ ศีรษะมนก็เริ่มโยกไปมา"อื้อ~ อ๊าส์~ซี๊ดด! เสียวมากเลยค่ะดะ...ดื้อ อ๊าส์~"เสียงครางกระเส่าดังขึ้นแสดงถึงความพึงพอใจ มือหนายื่นไปรวบผมสีดำสลวย ก่อนจะค่อยๆขยับเอว เอ็นแข็งกระทุ้งเข้าไปจนชนลิ้นไก่ เอวหนาเริ่มขยับเร็วและถี่ขึ้น บ๊วบ! บ๊วบ! อ๊อก! อ๊อก! แอ๊ก! "อื้อ~~"มือเล็กรัวทุบหน้าขาแกร่ง แต่มีหรือที่ความเสียวพุ่งขึ้นแล้วจะหยุดลงได้ รามไม่ได้ฟังเขาเร่งจังหวะกระแทกใส่โพรงปากไม่ยั้ง ก่อนที่เอวหนาจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำคาวสีขาวขุ่นออกมาเต็มช่องปากแคบจน

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกชีวิตของหญิงสาวมีแต่เรื่องสุข ทุกข์ เรื่องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน แต่ความสัมพันธ์ของเธอและพวกเขาก็ไม่จืดจางลงเลยแม้แต่น้อย ร่างเล็กในตอนนี้มีพุงที่ป่องกลม มีน้ำมีนวลมากขึ้น แต่ใบหน้าหน้าของเธอมีแต่ความอ่อนล้า อ่อนเพลีย "แด๊ดขา! ป๊าอยู่ไหนคะ?"เสียงหวานเอ่ยขึ้นเท้าเล็กก้าวเดินเข้าไปหาร่างสูงที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้าจอคอม เขาละสายตาจากจอหันไปมองเจ้าของเสียงก่อนจะรีบลุกเดินเข้าไปประคองเดินมานั่งลงที่ปลายเตียง แขนเล็กกอดเอวหน้าแน่น ใบหน้าหวานซบลงไปที่หน้าท้องแกร่งด้วยท่าทางออดอ้อน"เป็นอะไรไปคะ แล้วเดินขึ้นมาหาแด๊ดทำไม หนูแค่โทรมาแด๊ดก็พร้อมจะทิ้งงานตรงหน้าไปหาหนู พวกแด๊ดทำห้องไว้ให้หนูอยู่ข้างล่างแล้วนะ นี่ใกล้จะคลอดแล้วด้วยเดินขึ้นลงลำบาก รู้ไหมว่ามันอันตราย!"เสียงเข้มเอ่ยร่ายยาวเป็นประโยคที่แฝงไปด้วยความเป็นห่วงหญิงอันเป็นที่รัก มือหนาลูบผมปลอบประโลมอย่างอ่อนโยนเข้าอมยิ้มออกมาเล็กน้อยให้กับความดื้อของเธอ"แด๊ดขี้โม้จังนะคะ! มันเป็นไปไม่ได้ที่แด๊ดจะทิ้งงานมาหาหนู หนูไม่โอเคค่ะ ถ้าทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลมีคนไข้ที่ต้องรักษาห้ามทิ้งมาเด็ดขาดนะคะ!"ใบหน้าหวานเกยคางแหงนห

[8เดือนต่อมา]ร่างเล็กในชุดคลุมท้องสีชมพูนั้นเธอกำลังนั่งป้อนข้าวให้ลูกน้อยทั้งสองอยู่ในห้องนั่งเล่น เจ้าแฝดที่เริ่มโตวัยกำลังน่าฟัด แก้มยุ้ยเหมือนลูกซาลาเปา เนื้อแน่นร่างกลมน่ากอด ทั้งคู่เป็นเด็กอารมณ์ดี กินเก่ง เลี้ยงง่าย"อา..อั้ม! เก่งมาครับรันเวย์ของแม่ ไหนดูพี่โรมันหน่อยครับ อ้าปากหน่อยครับ อา...อั้ม! เก่งจังเลย ลูกใครเนี้ย"เสียงหวานเอ่ยหยอกล้อกับลูกทั้งน้อยด้วยใบหน้าที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาของหญิงวัยกลางคนทั้งสี่ รัชนีย์ เรยา ทับทิม ดวงดาว ทั้งสี่คนยืนมองภาพหญิงสาวที่กำลังเลี้ยงลูกในขณะที่ตัวเองตั้งครรภ์ได้5เดือน"ฉันละเห็นใจลูกสะใภ้ตัวเอง ลูกยังไม่ทันโต ก็ต้องมาเอาใจผัว"ดวงดาวเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเห็นอกเห็นใจหญิงสาวถึงแม้เมื่อก่อนเธออาจจะจะไม่ชอบแต่พอได้รู้จักได้ฟังเรื่องราวต่าๆก็รู้สึกผิดและเห็นใจ "คลอดท้องสองฉันเชื่อต้องมีท้องสาม ท้องสี่ตามมา!"ทับทิมเอ่ยขึ้นเมื่อมองอนาคตข้างนอกด้วยการเดา "คงจะจริงค่ะ ท้องสองของตาคิม ท้องสามไม่ตาโรมก็ตาแทน"เรยาเอ่ยตามความจริง "ก็ดีแล้วนี่ จะได้มีหลานเยอะๆหรือพวกเธอไม่อยากมี ฉันไม่คุยกับพวกเธอดีกว่า ไปหาหลานรักก่