"เจ้าซาลาเปาหลานย่า ดุ้กดิ้กๆ ไอหมาน้อย อั้มๆ เก่งมากครับผม"รัชนีย์หยอกล้อหลานในขณะที่มือก็ยื่นไปป้อนข้าวใส่ปากเล็กทั้งสอง แก้มยุ้ยทั้งสองเคี้ยวอาหารไม่หยุด ปากเล็กอ้าตามช้อนเมื่อจ่อที่ปาก ดวงตาแป๋วจ้องมองคนเป็นก่อนจะยิ้มออกมา เสียงคุยเจื่อยแจ้วดังออกมา "ขี้โม้จังเลยสองหนุ่มของปู่ กินข้าวอยู่หรอครับ โอ้โห้! คุยเก่งเชียว!"ดนัยเอ่ยหยอกล้อหลานทั้งสองก่อนจะยกอุ้มเด็กน้อยขึ้นมานั่งตัก"เจ้าโรมันนี่ หน้าคมดีเนอะคุณ!"ดนัยเอ่ยบอกผู้เป็นภรรยาก่อนจะหันไปคุยหยอกกับหลานต่อ"นั่นรันเวย์! จำหลานยังจำไม่ได้เลยคุณนี่!"รัชนีย์ตอบกลับก่อนจะส่ายหัวเบาๆ"แอะ~ อู่~ แฮะๆๆ""อะไรครับ ปู่ขอโทษที่จำหนูผิดนะ ต่อไปปู่จะจำให้ได้ครับ โอ้!"ภายในครัวของบ้านใหญ่ที่ตอนนี้เรยากำลังจัดเตรียมอาหารมื้อใหญ่ไว้ให้คนในบ้านและลูกหลานคืนนี้ ลูกมือของเธอคือสาวท้องแก่ใกล้คลอด ที่ถูกห้ามแต่ก็ไม่ฟัง ดื้อรั้นอย่างที่เหล่าบรรดาสามีเธอบอกไว้ไม่มีผิด"แม่คะอันนี้หนูขอเอาไปต้มได้ไหมคะ?"เธอว่าพลางชูแตงกวาลูกใหญ่ขึ้นมาดู"เดี๋ยวแม่ทำให้ก็ได้จะต้มแบบไหนล่ะ?"เรยาเอ่ยถามลูกสะใภ้ด้วยรอยยิ้มเอ็นดู"ต้มจืดใส่ไข่ ใส่หมูสับ ใส่เต้าหู้ไข่ค่ะ
Last Updated : 2025-11-09 Read more