Semua Bab Babysitting my Boss: Bab 71 - Bab 80

Pagkatapos ng board meeting, halos mabunutan ng tinik si Shaina nang makabalik na siya sa kaniyang mesa. Pero hindi rin natapos ang kaba dahil ramdam niya ang mga mata ng ilang empleyado na nakatingin sa kaniya. Para bang bawat hakbang niya ay sinusundan ng usisero at tsismoso.Huminga siya nang malalim at sinubukang mag-focus sa paperwork sa harap niya. Trabaho lang. Wala silang pwedeng ipintas kung trabaho ang gagawin ko, bulong niya sa isip.“Ang galing mo kanina, ah.”Napaangat siya ng tingin nang marinig ang pamilyar na boses. Si Alona iyon, nakatayo sa tabi ng mesa niya, may bitbit na folder at nakapamewang pa. Matagal na niyang kakilala si Alona mula pa noong unang buwan niya bilang secretary, pero iba ang tono ngayon—may halong tukso at paninita.“Ang ibig kong sabihin, iba talaga kapag secretary ka ni Sir Lukas. Special treatment.” May kasama pang taas-kilay. Akala mo naman ikinaganda nito yon. Eh kung totoosin mas maganda pa siya kay Alona.Sandaling natigilan si Shaina, hi

Sa labas, parang hindi nauubos ang galaw ng siyudad—mga busina ng jeep at taxi, mga billboard na kumikislap, mga ilaw ng gusali na parang bituin na bumaba sa lupa. Pero sa loob ng sasakyan, tahimik. Wala na silang ibang naririnig kundi ang mabibigat nilang paghinga at ang tunog ng makina na unti-unti ring humupa.Nakahiga si Shaina sa backseat, ang pisngi niya nakadikit sa malamig na leather seat, habang nakabalot sa balikat niya ang jacket ni Lukas. Malaki ito, halos matakpan ang buong katawan niya, pero ramdam niya pa rin ang init ng balat niya sa ilalim. Mabango pa rin ito—halong pabango ni Lukas at amoy ng kotse na leather, isang kombinasyon na para bang iisa na lang silang dalawa.“Hon,” tawag ni Lukas, mababa at malambing ang boses. Hindi na ito katulad ng dati na may distansya o malamig na authority. Iba ngayon, parang boses na para lang sa kanya. Ramdam niya ang daliri nitong dumampi sa gilid ng mukha niya, maingat na tinatanggal ang ilang buhok na dumikit sa pawis sa noo niya

Maaga siyang dumating sa kompanya, hawak ang paper bag ng kape at nakaayos ang buhok para kahit papaano ay hindi mahalata ang kulang niya sa tulog kagabi. Pagpasok pa lang niya sa lobby, ramdam na niya ang ilang matang sumusulyap, sabay bulungan. Hindi na bago, pero ngayong mas aware na siya, parang mas ramdam niya ang bigat ng mga tingin.Naglakad siya nang diretso, pinilit panatilihin ang ngiti sa labi. Trabaho lang. Focus. Huwag mong isipin. Pero kahit gano’n, hindi niya maiwasang mapansin ang iilang pares ng mata na sinusundan siya hanggang sa elevator.Pagdating sa opisina ni Lukas, agad niyang naramdaman ang kaibahan ng paligid. Tahimik, malamig ang aircon, at ang pamilyar na amoy ng leather, kape, at faint na pabango ni Lukas ang bumungad sa kanya. Parang ibang mundo kumpara sa maingay at puno ng intriga sa labas.Nasa swivel chair si Lukas, nakayuko at nakatutok sa laptop. Ang mga daliri nito ay mabilis na kumakalikot sa keyboard, parang may hinahabol na deadline. May suot pa

Pagkasara ng pinto matapos lumabas ang mama ni Lukas, naiwan sa opisina ang mabigat na katahimikan. Para bang may iniwang malamig na hangin ang presensya nito, at ngayon, hindi malaman ni Shaina kung paano ibabalik ang normal na hininga niya.Nakaupo si Lukas sa swivel chair niya, bahagyang nakasandal habang nakatingin sa city skyline sa labas ng malalaking bintana. Ang mga ilaw ng siyudad kumikislap, pero sa mga mata niya, parang wala siyang nakikita. Tahimik lang si Lukas at parang malayo ang iniisip. Para bang kailangan nitong ipunin ang lahat ng lakas bago magsalita.Si Shaina naman, nanatili sa sofa, pinipisil ang magkabilang kamay niya sa ibabaw ng hita. Ramdam niya ang pawis sa palad, at ang kaba na halos lumalamon sa dibdib niya. Hindi niya alam kung dapat ba siyang tumahimik na lang o magsalita, pero sa huli, hindi niya kinaya ang bigat.“Does she not like me?” mahina niyang tanong, halos pabulong. Nilunok niya ang tuyo niyang lalamunan. “Hindi pa nga niya alam na ako ang gir

Lukas leaned back in his leather chair, eyes scanning the last page of the report on his desk. Numbers, charts, decisions, he had been living with them all day, but his focus was already drifting elsewhere. The silence of the office was thick, broken only by the hum of the air conditioner and the faint, rhythmic sound of Shaina’s typing outside his door.He closed the folder with deliberate calm and stood. His tall frame reflected on the glass wall of his office, sharp in his dark suit, every movement precise, controlled. Yet inside, the control was slipping. His gaze lingered through the clear partition, on her. She was bent slightly over her desk, brows knitted in concentration, hair falling loosely on her shoulders. Even at this late hour, she was still working, as if the weight of his empire rested on her small hands.He pushed the door open. The faint click made her head lift, eyes wide, lips parting in surprise.“Sir?” her voice was soft, almost uncertain, the way she always add