Semua Bab A Night With Uncle Ib: Bab 51 - Bab 60

“Alam mo pwede kang maging artista sa galing mong umarte kanina. Convincing yung pagiging seloso mo ha,” pang-aasar ni Jayson habang nag-da-drive pauwi. Ginabi na sila ng uwi.“Paano ko makukumbinsi si Loraine na mahal ko siya kung hindi ko gagalingan sa pag-arte.”“Oh…wow…. Pero mukha namang hindi arte yung nangyari kanina e. Kung wala nga doon sina Father at Sister, malamang napaaway na naman tayo.”“Guni-guni mo lang ‘yon Jayson. Ang lahat ng nakikita mo ay ilusyon lang kaya huwag kang padaya,” pangangatwiran ni Ibrahim.“Okay sabi mo e. Buti na lang may isang Gio na sasalo kay Loraine kapag sinaktan mo na siya.”May kung anong dumagundong sa dibdib ni Ibrahim sa sinabing iyon ni Jayson. Hindi niya alam kung seryoso ito sa sinasabi o kinokonsiyensiya lang siya.“Alam mo hindi ko talaga alam kung kapanig ba kita o kaaway. Bakit parang kinakampihan mo pa si Loraine sa halip na tulungan mo ako.”“Hay…Boss… Ibrahim, wala kang ebidensiya kaya hindi pa matibay ang paratang mo kay Loraine

Ngumiti naman si Loraine habang sumusubo. Sa isip-isip niya, talagang babawi siya ng tulog dahil sobrang napuyat siya.“Ikaw rin, magpahinga ka, kagagaling mo lang sa sakit baka mabinat ka.”“Don’t worry about me, gaya ng sabi mo nalamigan lang ako, hindi naman malala ang naging sakit ko. Siya nga pala nasaan si Gio?”Kumunot naman ang noo ni Loraine at bahagyang natawa habang patuloy sa pagsubo.“Wala na siya, umuwi na kasi may pasok pa ‘yon e. Bakit mo natanong?”“Nothing, naisip ko lang siya.”“Hmmm, teka kaya ka ba sumugod kagabi e dahil nagseselos ka kay Gio.”Naramdaman ni Ibrahim ang panginginit ng kanyang pisngi na pilit naman niyang ikinukubli.“No, of course not,” tanggi niya.“Hmmm selo ka e…” pangungulit ni Loraine.“I said no,” napipikon na tugon ni Ibrahim.“Sus… ikaw talaga. There’s nothing to be jealous of, kaibigan ko lang si Gio. Saka ikaw lang ang mahal ko ano ka ba.”“Talaga ba?”“Opo Mr. Ibrahim Kalif.”HANGGANG sa matapos nila Loraine ang bakasyon na kasama si Ib

Lalong nararamdaman ni Loraine ang kanyang kahalagahan dahil sa pagmamahal ni Ibrahim. Hindi lang sa mga materyal na bagay kundi kung paano ito ipinapadama sa kanya. Kaya wala na sigurong dahilan pa para tanggihan ang alok na kasal nito.Pagdating nila sa hotel, iginiya sila ng receptionist sa isang hall kung saan nadedekorasyonan ito ng isang galaxy theme na white floral field naman ang ibaba. Medyo madilim pa at tanging mga artificial stars ang nakikita sa ceiling dumeretso siya ng lakad pero hindi na sumunod sina Bea, Cleo, at Disney.“O, bakit hindi kayo sumusunod?” nagtatakang tanong niya.“Mama, sige na po lumakad ka na,” taboy ni Disney.Kumunot naman ang noo niya kahit siya ay nakangiti, dahil sa pagtataka.“Go on Beshie, it’s your moment,” taboy din ni Cleo.“Ate Loraine, I’m happy for you,” best wishes naman ni Bea.“Ha? Hoy… ano ‘to.”At tumugtog ang soft melody ng isang napakagandang love song na Can’t Help Falling In Love, kasunod ang light effects ng animoy meteor shower

Halos ipagtabuyan siya ni Ibrahim palabas ng mansion. Bitbit siya ng mga bodyguards nito.Walang sasakyang susundo sa kanya kaya naglakad na lang siya palabas. Mabuti na lang ibinigay ng driver ang kanyang cellphone. Tinawagan niya si Cleo, at maging ang mga ito ay humahagulgol na rin.Yung isang oras na lumipas pala ay pinauwi na sila ni Ibrahim at ipinaliwanag na walang kasal na magaganap.“Nasaan ka na ba? Sabihin mo at ipapasundo ka na namin,” tanong ni Cleo habang umiiyak. “Nandito ako sa labas ng mansion ni Ibrahim.” Iyon ang isinagot niya bago pinatay ang phone.And the rain falls down na hindi naman niya ininda. Manhid ang kanyang buong katawan na parang wala nang kamalayan sa nangyayari sa paligid. Yung pakiramdam na gusto na nang mamatay ng isang tao ang umuukilkil sa kanyang isip habang lupaypay na binabagtas ang daan palayo sa mansion ni Ibrahim.Hindi niya akalin na ito pala ang Prince na naging dahilan ng kanyang kaligtasan. Ang ama ni Disney ngunit sa kasawiang palad i

Hindi siya natitinag habang nagbibitaw ng masasakit na salita si Ibrahim. Ikinubli niya si Disney sa kanyang likod.“Prince Rashid, bilang isang prinsipe, dapat mong tandaan ang pagbibitaw ng mga salita lalo na at nasa harap ka ng isang bata.” Yumuko siya at binulungan si Disney na umupo muna sa waiting area.Niyaya niya niya si Ibrahim sa di kalayuan upang kausapin ng masinsinan.Ngumisi naman si Ibrahim sa kanyang ikinilos.“Wow, what a wisdom,” pang-uuyam ni Ibrahim.“Salamat, pero simula sa araw na ito hindi mo na kami makikita. At kung ano man ang sinabi sayo ni Disney, kalimutan mo na ‘yon. Kung para sa iyo ay kasinungalingan iyon, bahala ka sa gusto mong paniwalaan.”“So you are trying to tell me that she is telling the truth!”“Wala akong sinasabi, ang sabi ko kalimutan mo ang sinabi niya. Siya nga pala…” Bago siya magpatuloy sa pagsasalita ay dinukot niya sa bulsa ang dalawang singsing na ibinigay nito.Kinuha niya ang kamay ni Ibrahim saka inilagay ang dalawang singsing sa p