All Chapters of กับดักรัก นายวิศวะเพลย์บอย: Chapter 31 - Chapter 40

เช้าวันต่อมา มะนาวตื่นมาด้วยความอ่อนล้า ปวดเมื่อยไปตามตัว เมื่อเธอปรับสายตาได้ก็ได้แต่ตาขวางใส่คนที่นอนกอดเธออยู่ด้วยความโกรธเพราะเมื่อคืนเขานั้นไม่ยอมจบที่รอบเดียวอย่างที่พูด"คนบ้า คนหื่น ทำไมเป็นคนไม่รักษาคำพูดแบบนี้เนี่ย"มะนาวตวาดด่าราเชนทร์ด้วยความโมโห"ตื่นมาด่าผัวแต่เช้าเชียวนะครับ แสดงว่ามีแรงต่อกับเชนทร์แล้วใช่มั้ย"มะนาวเบิกตากว้างตกใจเมื่ออยู่ดีๆ เขาก็ลืมตาพูดกับเธอ"ตะ...ตื่นนานแล้วหรอ"มะนาวเอ่ยถามเสียงกุกๆ กักๆ พยายามหลบสายตาที่ตอนนี้มองเธอจนแทบจะกินเธอแล้ว"ตื่นนานแล้ว กลัวเมียหายเลยรีบตื่น"ราเชนทร์พูดขึ้นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดไว้แน่นจนหน้าเธอไปชนกับแผงอกแกร่งของเขา แต่ก็ต้องชะงักนิ่งเมื่อมือเธอดันเผลอไปโดนลูกชายของเขาที่ตอนนี้มันดันพองโตจนเธอรีบชักมือออก"แค่มือไปโดนก็แข็งเลย สงสัยลูกชายหิวอีกแล้ว"ราเชนทร์พูดขึ้นด้วยท่าทีกวนๆ จะมะนาวรีบผละตัวออกจากอ้อมกอดเขา"ไม่เอาแล้วนะ เมื่อคืนเชนทร์กินนาวทั้งคืนจนหมดแรงแล้ว""เมื่อคืนก็ส่วนเมื่อคืนสิ วันนี้ก็ส่วนวันนี้ไง"ราเชนทร์พูดขึ้นหน้าด้านๆ จนมะนาวได้แต่มองค้อนใส่"ขอพัก 2 วันนะคะเชนทร์ ถ้าให้นาวพักนาว

"เชนทร์"มะนาวเอ่ยเรียกราเชนทร์เมื่อเธอตื่นขึ้นเพราะไม่เห็นเขา ขณะที่เธอจะลุกออกไปหาเขาก็เห็นกระดาษโน้ตที่โต๊ะข้างเตียงจึงหยิบมาอ่าน 'เชนทร์ออกมาคุยงานที่ผับกับไอ้วินไอ้แดนนะ เห็นนอนหลับสบายเลยไม่อยากปลุก อาหารเตรียมให้แล้ว ถ้ากินข้าวอาบน้ำแต่งตัวแล้ว โทรบอกเจเจที่เบอร์นี้นะครับ เดี๋ยวเจเจจะไปรับมาที่ผับ'เพราะตรงกับวันหยุดเธอเลยไม่ต้องไปเรียน เมื่อรู้ว่าเขาอยู่ไหนมะนาวก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมากินข้าวที่เขานั้นเตรียมไว้ให้เธอ "เห็นมึนๆ แบบนี้ก็มีมุมใส่ใจไม่ใช่น้อยเลยนะเนี่ย"มะนาวเอ่ยพูดคนเดียวด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเขาเตรียมอาหารไว้ให้เธอ แถมมีแต่ของโปรดเธอทั้งนั้น มะนาวนั่งกินข้าวจนอิ่มก็โทรหาเจเจทันที(สวัสดีครับคุณมะนาว)"คุณเจเจรู้ไดไงคะว่าเป็นเบอร์นาว"มะนาวถามด้วยความสงสัยเพราะเธอไม่เคยโทรหาเขาเลยสักครั้ง(คุณเชนทร์ให้ผมไว้ครับ คุณมะนาวจะให้ผมไปรับใช่มั้ยครับ)"ใช่ค่ะ คุณเจเจสะดวกมั้ยคะ ให้นาวไปเองก็ได้นะคะ"(ไม่ได้ครับ รออยู่ที่คอนโดนะครับเดี๋ยวผมไปรับ ถ้าคุณเชนทร์รู้ว่าคุณมะนาวมาเองคุณเชนทร์เอาผมตายแน่)"แค่นั่งรถไปเองนะคะ จะขนาดนั้นเลยหรอ"(เมื่อคืนคุณม

"นายกลับมาทำไมเนี่ย" มะนาวเอ่ยถามราเชนทร์ด้วยความตกใจเพราะเขาเพิ่งออกไปไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ"มาจีบเมียครับ"คำพูดของราเชนทร์ทำเอามะนาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ"มาจีบอะไรตอนนี้ฉันทำงานอยู่""ไม่จีบตอนนี้จะให้จีบตอนไหนล่ะครับ อ่ะ ดอกไม้สำหรับที่รักของเชนทร์ครับ"ราเชนทร์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้เธอ ทำเอาสาวๆ ในร้านต่างกรี๊ดด้วยความอิจฉา ส่วนมะนาวก็หน้าแดงเขินไม่น้อยเมื่อเจอเขามาในโหมดนี้ "ให้ดอกไม้แล้วก็กลับไปก่อนค่อยมาจีบวันหลัง"มะนาวรับดอกไม้จากราเชนทร์แล้วเอ่ยบอกเขาด้วยท่าทางเขินอายจนราเชนทร์ยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทางของเธอ"กลับก็ได้ครับ เดี๋ยวจะมาจีบใหม่นะเมีย""คนบ้า"มะนาวตวาดด่าราเชนทร์กลลบเกลื่อนความเขินของตัวเอง ใบหน้าหล่อก็ส่งยิ้มพร้อมขยิบตาให้เธอแล้วเดินออกจากร้านไปทันที"คลั่งรักไม่ใช่เบาๆ นะนั่น"น้ำฝนเอ่ยแซวมะนาวทันทีเมื่อราเชนทร์เดินออกไป การกระทำของราเชนทร์ทำเอาคนในร้านต่างยิ้มเขินอิจฉามะนาวไม่น้อย"จะได้กี่วันกันคะพี่ฝน"มะนาวพูดขึ้นแต่สายตาก็มองดอกกุหลาบขาวด้วยรอยยิ้ม"บอกเลยว่าเตรียมรับมือเลยจ้า ดูท่าจะรุกแรง ฮ่าๆ"น้ำฝนเอ่ย

"แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว เดี๋ยวมานะครับ"มะนาวยิ้มกว้างแล้วพยักหน้าให้เขา จากนั้นราเชนทร์ก็เดินออกจากห้องทันที เมื่อเห็นเขาไปแล้วมะนาวจึงหยิบอุปกรณ์มาทำความสะอาดที่ห้องนั่งเล่นทันที สักพักก็ได้ยินเสียงเปิดประตู เธอจึงเอ่ยพูดโดยไม่ได้มองว่าใครเดินเข้ามา"ไหนว่าไปเอาของคะ ทำไมกลับมาเร็วจัง""เธอชื่อมะนาวสินะ"มะนาวชะงักนิ่งแล้วหันไปหาต้นเสียงทันทีเพราะเป็นเสียงพูดของผู้หญิง เมื่อหันหน้าไปมองก็เห็นเป็นผู้หญิงวัยกลางคนแต่งตัวดีบ่งบอกว่าเธอฐานะดีแน่นอน"สะ...สวัสดีค่ะ มาหาราเชนทร์หรอคะ พอดีเค้าเพิ่งออกไปค่ะ"มะนาวเอ่ยสวัสดีผู้ใหญ่เสียงกุกๆ กักๆ เมื่อเห็นสายตาไม่พอใจของหญิงตรงหน้า"เธอมานอนกับลูกชายฉันหรอ"มะนาวเบิกตากว้างตกใจเมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าคือแม่ของราเชนทร์"เอ่อ...คือว่า""ไม่ต้องพูดหรอก ฉันรู้หมดแล้วว่าตาเชนทร์พาเธอไปจดทะเบียนสมรส เธอมีอะไรดีถึงทำให้ตาเชนทร์ยอมสละโสดโดยข้ามหน้าข้ามตาแม่อย่างฉันได้"มะนาวยืนนิ่งเงียบทันทีเมื่อเจอคำพูดของแม่ราเชนทร์"ฉันได้ยินมาว่าตาเชนทร์โอนให้เธอเดือนละสองแสน ฉันให้ได้มากกว่านั้นอีกนะเธอสนใจมั้ย""หมายความว่าไงคะ"มะนาวเง

"ไอ้ภาคโทรมายังมึง"ราเชนทร์เอ่ยถามเพื่อนพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเพราะเห็นเวลาสองทุ่มแล้วยังไม่เห็นแก๊งเมียพวกเขามาเลย เพราะด้วยเป็นปาร์ตี้พิเศษจึงทำให้ลูกค้าต่างก็มาจับจองพื้นที่เร็วกว่าทุกวันทำให้ตอนนี้คนเริ่มแน่นร้านทั้งที่ยังไม่ถึงสามทุ่มด้วยซ้ำ"กูโทรไปถามแล้ว ไอ้ภาคบอกว่ากำลังพามา"มาวินเอ่ยบอกราเชนทร์เสียงนิ่งเรียบตามประสาเขา"มันรายงานมั้ยว่าพวกเธอแต่งตัวยังไงมา กูรู้ว่าชุดนักศึกษาแต่อยากรู้ว่าชุดเรียบร้อยปกติเหมือนที่ใส่ไปเรียนมั้ย"ราเชนทร์เอ่ยถามยาว เพราะสิ่งที่พวกเขากังวลที่สุดคือการแต่งตัวของเมีย เพราะหน้าตาและหุ่นแต่ละคนลำพังไม่แต่งตัวก็เรียกสายตาผู้ชายหลายคนได้ไม่น้อย ถ้าแต่งเซ็กซี่มาไม่ต้องถามว่าจะขนาดไหน"ไม่ต้องห่วง ไอ้ภาคบอกว่าทั้งสามแต่งปกติเหมือนไปเรียน สบายใจได้""เฮ้อออ ค่อยโล่งใจหน่อย"ราเชนทร์ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดของมาวิน แต่ก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงพูดเสียงดังของดินแดน"ไอ้เชี่ยยวิน ไหนมึงบอกว่าแก๊งเมียแต่งตัวเรียบร้อยวะ ไอ้สัสมึงดูข้างล่าง""เชี่ยย/เชี่ยย"ดินแดนตะโกนบอกเพื่อนด้วยท่าทางตกใจ จนราเชนทร์และมาวินหันมองลงไปตามเส