ในเมื่อเขาบอกว่ารักเธอและเธอก็รักเขาอยู่เต็มหัวใจ อีกทั้งบุญคุณล้นพ้นที่เขาเก็บเธอมาชุบเลี้ยงให้ความรักให้การศึกษา เธออยากตอบแทนเขาด้วยความรักทั้งหมดที่มี เธอผิดหรือไม่ที่ตามใจเขาอย่างนี้ ภูมิขับรถเข้าโรงจอดข้างตัวบ้านก่อนจะรีบลงจากรถวิ่งอ้อมมาเปิดประตู ค้อมตัวลงมายิ้มให้ดวงตาเปล่งประกายสุกใสทานตะวันสบตาอาหนุ่มแวบหนึ่งก็กำมือแน่นเหนือตัก มือเธอเย็นเฉียบทั้งที่อากาศภายนอกร้อนอบอ้าว ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกำลังแล่นเข้ามาตีกันจนสับสนในสมองดวงหน้าอวบอิ่มของภาคินีลอยมาในความคิด หากเรื่องระหว่างเธอกับเขาเกิดขึ้นไปแล้วจะรับได้ไหม จะว่าเธอกินบนเรือนขี้รดบนหลังคาหรือไม่แค่คิดทานตะวันก็...“อาภูมิคะ ตะวันว่า...”“ลงมาเถอะ...”“แต่ตะวันกลัว”“กลัวทำไมล่ะตะวัน”“ไม่รู้ค่ะ ตะวันว่าเรา...”“มาเถอะ อาเหนื่อยเต็มทีแล้วอยากพัก”เขาพูดน้ำเสียงปกติแต่ทว่าทานตะวันกลับเปล่งเสียงเป็นคำพูดไม่ออก ใจหนึ่งก็หวั่นไหวเพราะแววตาวิบวับของภูมิทำให้เธอรู้สึกลังเลขึ้นมา มันมีแววหยอกเย้า กระหาย ท้าทาย ที่แน่ๆ แววตาอาหนุ่มแปลกไปไม่เหมือนเดิมและมันทำให้เธอกลัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้“ตะ... ตะวันว่า เราไม่...”“อย่าบอกน
Last Updated : 2025-11-18 Read more