เมื่อมาถึงรถม้า กู้เหยียนฉีก็ก้าวเดินฉับๆขึ้นรถม้าไปโดยไม่มองหน้านาง อีกทั้งใบหน้าก็มึนตึงยิ่งนัก จินฝูถึงกับยกมือเกาศีรษะตนเองคราหนึ่ง พลางคิดในใจว่าอาการไบโพล่าของกู้เหยียนฉีกำเริบอีกแล้วสินะ หญิงสาวรีบเดินตามเขาขึ้นไปนั่งในรถม้าอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักรถม้าก็เดินทางออกจากวัดซือหม่ามุ่งหน้ากลับจวนอ๋อง นางลอบชำเลืองมองสีหน้าของกู้เหยียนฉีเป็นพักๆ ก็ดูออกว่าอารมณ์เขาเขาไม่ใคร่จะดีเท่าใดนักจินฝูไม่อยากจะยั่วโทสะคนบ้า นางจึงนั่งอยู่เงียบๆ พลางมองดูอันใดไปเรื่อยเปื่อย กู้เหยียนฉีที่เห็นว่าสตรีตรงหน้าตนเอาแต่นั่งเงียบไม่สนใจอันใดทั้งสิ้นในใจก็ เกิดโทสะขึ้นมาทันที"จินฝู ยามเจ้าอยู่กับข้าช่างปากคอเราะร้ายนัก ปากก็ไม่มีหูรด เถียงข้าคำไม่ตกฟาก แล้วเหตุใดเมื่อครู่เจ้าไม่ด่ากู้ม่อหลีบ้างเล่า!”"ห๊ะ?"จินฝูถึงกับมึนตึบ ที่เขาหน้าบึ้งเหมือนตูดปลาหมึกก็เพราะโมโหที่นางไม่ด่ากู้ม่อหลีอย่างนั้นหรือ ให้ตายเถอะ บ้าหรือไรกันหญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วจึงเอ่ยตอบ"ท่านอ๋อง ทรงลืมไปแล้วหรือเพคะ ว่าหม่อมฉันเป็นเพียงนางกำนัล ส่วนฝ่ายนั้นเป็นองค์ชาย หม่อมฉันด่าได้หรือเพคะ แล้วอีกอย่าง ท่านอ๋องกับเขาไม่เหม
Last Updated : 2025-09-08
LOGIN
