Войтиตอนที่เจ็ด อยากลองหรือไม่
หญิงสาวถูกภาพในตำราวสันต์หลอกล่อจนอยากลองจึงหยิบแท่งหยกกลมเย็นขนาดเล็กมาแท่งหนึ่ง
“น้องเฟยเจินนอนคว่ำลงเช่นเมื่อครู่พี่จะลองทำให้ว่าจะดีหรือไม่”
ชายหนุ่มจับร่างบางคว่ำหน้ายกสะโพกจนเด้งไหว เผยซ่างกวนเดินไปยืนให้ตรงรูร่องทั้งสองแล้วส่งมือหนาล้วงร่องกลีบลูบน้ำหวานเคล้าคลอปลุกอารมณ์หวาม
สะโพกขาวโยกไปมาซ้ายขวาตามแรงเสียว ลูกแตงกลมโตสะท้อนไหวไปตามแรงขยับเรียกมือหนาให้เอื้อมไปขยำเคล้นบีบบี้เม็ดกลมจนแข็งแน่น
นิ้วมือหนาบดคลึงติ่งเกสรเพื่อเรียกน้ำให้ชุ่มแฉะ แล้วลูบไล้ขึ้นๆลงๆลากผ่านร่องทั้งสองไปมา
นิ้วมือถูกสอดเข้าร่องรักเพื่อดึงเข้าออกจนชุ่มฉ่ำก่อนจะลากนิ้วมาเย้าแหย่ร่องรูแคบที่สองแล้วทาน้ำใสไว้ปากทาง
หญิงสาวสะดุ้งทุกคราที่มือหนาลูบแหย่ทางร่องแคบด้านหลังแต่เมื่อเขาเลื่อนไปยังร่องรักฉ่ำ หญิงสาวก็เคลิบเคลิ้มไปอีก
เผยซ่างกวนทาแท่งกลมด้วยขี้ผึ้งลื่นแล้วจ่อเข้าตรงร่องก้นที่โยกล่ออยู่เบื้องหน้า เมื่อได้จังหวะจึงดันแท่งกลมเข้าไปทีละน้อย
“โอ๊ย!” เสียงร้องดังเมื่อแท่งหยกถ
ตอนที่สอง สำรวจดู เหอโยวหมิงได้ฟังคำเอ่ยจึงขยับมือวนไล้ไปตามเต้าทรวงอิ่มเพื่อสำรวจความอวบใหญ่อืม...แม้เขาจะจำไม่ได้ว่าสองปีที่แล้ว ร่างกายของนางเป็นอย่างไรบ้าง แต่ยามนี้ทรวงอกของสาวน้อยนางนี้ช่างใหญ่โตอวบนุ่มจนไม่อาจละมือออกจากความนิ่มฟูนี้ยิ่งมองไปยังทั่วร่างเปลือยบนตัก แม้หญิงสาวจะเพิ่งเข้าสู่วัยแรกแย้ม แต่สัดส่วนที่ควรใหญ่ก็ใหญ่ล้น ส่วนที่ควรเล็กเช่นเอวคอดก็เล็กกิ่วจนบางแทบโอบได้เพียงมือเดียว แล้วยังส่วนกลางกายนั่น แม้สาวน้อยจะหนีบเรียวขาเนียนขาวเอาไว้แน่น แต่ขนนุ่มฟูตรงเนินโหนกนูนก็ยังดูบางเบาน่าสัมผัสเหอโยวหมิงรีบดึงสายตากลับขึ้นมามองใบหน้าเรียวงาม ดวงตาสดใสกระจ่างยังคงมองจ้องด้วยความสนใจใคร่รู้ จมูกโด่งเชิดอย่างเด็กซนประกอบเข้ากับแก้มเปล่งปลั่งเอิบอิ่มและปากแดงรูปกระจับซึ่งเม้มแน่นอย่างกำลังลุ้นระทึก“เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ ข้าเติบโตเป็นสาวเต็มตัวแล้วหรือไม่”“เพียงทรวงอกใหญ่ขึ้น มิอาจบอกได้ว่าเป็นสาวเต็มตัวแล้ว”“เช่นนั้นต้องทำอย่างไรเจ้าคะ
ตอนที่หนึ่ง ช่วยข้าเอาไว้อีกแล้ว“ข้ามาตามหาท่านพ่อท่านแม่ พวกท่านหายสาบสูญไปปีกว่าแล้ว ข้าคิดขึ้นได้ว่าอาจมีร่องรอยของพวกท่านแถวนี้บ้าง จึงลองมาค้นหาดู มิคาดว่าจะพลาดพลั้งก้าวเดินสะดุดจนตกน้ำไปอีก หากไม่ได้คุณชายช่วยไว้อีกครั้ง ข้าคง...ฮือ ฮือ ฮือ” เฉินซินหลินหลั่งน้ำตาด้วยความคิดถึงบิดามารดาจริงๆ แม้คราแรกจะเพียงต้องการเรียกร้องความสนใจจากชายหนุ่มตรงหน้าเท่านั้น สองปีที่แล้วนางติดตามบิดามารดามาเลือกซื้อผ้าทอจากชาวบ้านแถวนี้ ด้วยความซุกซนจึงหนีไปเล่นใกล้แม่น้ำจนตกน้ำไป นั่นเป็นเรื่องที่เหอโยวหมิงพอจดจำได้ เมื่อช่วยเด็กน้อยขึ้นมาแล้วมารดาของนางละล่ำละลั่กขอบคุณพลางเล่าเรื่องราว ชายหนุ่มจึงไม่ระแวงสงสัยในข้ออ้างที่สาวน้อยเอ่ยออกมาด้วยคงไม่คาดว่าจะมีสตรีคนใดบ้าดีเดือดถึงกับกระโดดน้ำเพื่อเรียกความสนใจให้เขาลงไปช่วยขึ้นมา
หญิงเล็กจอมยั่วสาวน้อยวัยแรกแย้มผู้หลงรักชายผู้เคยช่วยชีวิต นางต้องทำอย่างไรเขาจึงจะมองเห็นนาง สาวน้อยจึงต้องทั้งบดทั้งยั่วเพื่อได้เขามาดั่งใจฝันแนะนำตัวละครเฉินซินหลิน หญิงเล็กจอมยั่ว อายุ15ขวบปี น้องเล็กสุดแสบ ซึ่งเพิ่งเข้าวัยสาว ได้ดูได้ฟังบรรดาพี่สาวทั้งหกจนคิดอยากจะยั่วยวนชายหนุ่มที่ตนเองหลงรักมาเป็นสามีเฉินเป่าลี่ พี่หญิงใหญ่สายรุก อายุ21ขวบปี เป็นกำลังหลักของกิจการค้าทั้งหมดของตระกูลเฉินด้วยช่วยเหลือบิดามารดาดูแลแต่เยาว์วัย ด้วยอายุจะเลยวัยออกเรือนไปนานแล้วจึงจับชายอ่อนวัยซึ่งบิดาเลี้ยงดูเอาไว้แต่งงานเข้าสกุลเฉินฟางหรง หญิงรองแสนเร่าร้อน อายุ20ขวบปี เป็นสาวงามเจ้าความคิดดุจเป็นมันสมองของตระกูล เป็นสาวงามซึ่งคิดมากทุกสิ่งที่ทำต้องได้เปรียบและไม่ยอมเสียเปรียบผู้ใดเฉินฟางหนิง หญิงสามจอมหยอกเย้า อายุ19ขวบปี ชอบการต่อสู้และฝึกวิชายุทธ์มาหลายปี เป็นสาวงามที่คิดว่าตนเองต้องดูแลและคุ้มครองพี่น้องทุกค
ตอนที่สิบ ทั้งวันทั้งคืน เสียงเนื้อกระทบกระแทกดังออกมาจากเบาเป็นหนักจนทั้งอดีตขันทีและอดีตองครักษ์ต้องถอยห่าง“ซี้ด... อา...อ๊ายยยยย” เสียงครวญครางที่เฉินฟางลู่มักได้ยินยามค่ำคืนหลุดออกมาจากปากของนางจนหญิงสาวเข้าใจได้ดีแล้วว่าเหล่าพี่สาวรู้สึกอย่างไรยิ่งยามแท่งกายแกร่งมุดเข้ามุดออกอย่างแข็งขัน เข้าและออกอีกครั้งและอีกครั้ง สะโพกหนาโยกเข้าออกถี่รัว ทั้งโยกขยับทั้งบดขยี้จนขาเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดไม่หยุด ความเสียวซ่านยิ่งถาโถมพุ่งแรงจนสองหนุ่มสาวเกร็งกระตุกรัดเห็นสวรรค์ไปเกือบพร้อมกันไห่ฉีหลางคล้ายได้รับการปลดปล่อย แม้ไม่ใช่คืนเข้าหอแต่บ้านหลังนี้ไม่มีผู้อื่น เขาจึงไม่เกรงใจผู้ใด จับร่างบางพลิกคว่ำสอดกระแทกทางด้านหลังดังตับ ตับ ตับ สนั่นหวั่นไหว เมื่อหลั่งน้ำขุ่นข้นออกมาแล้ว ยังจับร่างน้อยพลิกตะแคงสอดใส่ขณะบดขยี้เต้าทรวงอิ่มจนหนำใจเฉินฟางลู่โดนของใหญ่สอดกระแทกแทงทิ่มอยู่ตลอดวันตลอดคืน ไห่ฉีหลางให้หย่งคังกลับไปแจ้งที่บ้านสกุลเฉินว่าติดขัดเรื่องข้าวของจึงจะพาคุณหนูหกไปส่งในวันรุ่งขึ้
ตอนที่สิบ ทั้งวันทั้งคืนวันรุ่งขึ้นไห่ฉีหลางรีบนำรถม้ามารับเฉินฟางลู่ไปที่บ้านชานเมืองแต่เช้าตรู่ ทันทีที่ผ้าม่านรถม้าปิดลง มือหนาและริมฝีปากก็จู่โจมเข้าใส่กายบางอย่างหื่นกระหาย “หลางหลาง เจ้าใจเย็นหน่อย พวกเรายังอยู่ในรถม้า” “ไม่มีผู้ใดเห็นหรอก ผ้าปิดมิดชิดเพียงนั้น” “แต่หย่งคังคงได้ยิน” “เขาได้ยินจนชินแล้ว” “หลางหลางเจ้าไยมูมมามเพียงนี้”&n
ตอนที่เก้า ตัดขาดอดีตขันทีและอดีตองครักษ์ต่างส่งจดหมายลับไปรายงานตามความเห็นของตนเอง ส่วนที่ตรงกันคือคุณชายน้อยเปลี่ยนไปมาก ไม่เอาแต่ใจเหมือนก่อน และยังกลายเป็นคนมีเหตุมีผล รู้จักเอาอกเอาใจสาวงามแต่เรื่องที่เห็นต่างกันคือการแต่งเข้าสกุลฝ่ายหญิง หย่งคังเห็นด้วยเนื่องจากเห็นว่าสกุลเฉินรักใคร่ปรองดองกลมเกลียวกันดี อีกทั้งไม่เห็นแปลกที่ไห่ฉีหลางซึ่งไม่ได้ใช้แซ่ของอ๋องเจ็ดอยู่แล้วจะเปลี่ยนมาใช้แซ่ของภรรยา แต่ขันทียงกลับไม่เห็นด้วย เพราะถึงอย่างไรคุณชายน้อยก็เป็นคนของราชสกุล จะเปลี่ยนแซ่สุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไรอ๋องเจ็ดตัดสินใจเดินทางมาด้วยตนเองโดยนัดพบกับบุตรชายอย่างลับๆ พ่อลูกซึ่งแทบไม่เคยพบหน้ากันต่างนั่งคนละมุมและมองหน้าอย่างไม่ไว้วางใจ“เจ้าตัดสินใจดีแล้วหรือ เพียงพบกันไม่กี่วัน จะอยู่กับสาวน้อยนางนั้นไปตลอดชีวิตได้อย่างไร ช่างฝันหวานนัก”“ท่านพ่อเองพบกับท่านแม่ไม่ถึงวัน ยังตกหลุมรักและทำจนมีข้าออกมาได้ หากมิใช่ท่านแม่โดนฆ่าตาย พวกท่านคงยังอยู่ด้วยกัน”







