All Chapters of ส่วนเกินรัก (3P): Chapter 91 - Chapter 100

ศิระตรวจบาดแผลและอาการบาดเจ็บให้วริษาเบื้องต้น รอหมอมาตรวจอีกครั้ง ส่วนพยาบาลจัดการเจาะสายให้น้ำเกลือใหม่เรียบร้อยแล้วก็ออกไป อิษยะจับมือเธอไม่ห่าง ศิระเองก็นั่งลงข้าง ๆ ไม่ไปไหน“อีกเดี๋ยวอาจารย์หมอก็มาแล้ว ถ้าเจ็บหรือรู้สึกผิดปกติตรงไหน รีบบอกนะ” ศิระเอ่ยบอกภรรยา นัยน์ตาสีถ่านมองเธออย่างแสนรักและเจือไปด้วยความรู้สึกผิดจับใจ“ขอโทษนะ ที่ดูแลเธอไม่ดี” เขาหละหลวมเกินไป ที่ชะล่าใจไม่ให้คนมาเฝ้าหน้าห้องพักฟื้นของหญิงสาว เพราะคิดว่าตัวเขาและอิษยะอยู่ตั้งสองคนคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเมื่อครู่ก็แค่แวะไปเอาผลตรวจดีเอ็นเอและแวะไปดูลูกผ่านตู้กระจก ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้น ไม่คิดว่าศรีนางจะบุกมาทำร้ายเธอได้“พี่ก็ขอโทษ... ขอโทษครับ” อิษยะเองก็รู้สึกผิดมาก ศิระไปเอาเอกสารแทนที่เขาจะอยู่เป็นเพื่อนหญิงสาวก่อน แต่เขากลับทิ้งเธอไว้ เพียงเพราะเห็นว่าเธอกำลังหลับพักผ่อน และคิดว่าไปดูหน้าลูกไม่นานคงไม่เป็นไร“ไม่ต้องขอโทษค่ะ เรนไม่ได้โกรธพวกพี่เลย” วริษาเข้าใจ พวกเขาแค่อยากไปดูลูก และคงร้อนใจเรื่องผลตรวจดีเอ็นเอ ทั้งคู่บอกเธอแล้วเรื่องใบหน้าเจ้าแฝดที่ต่างกันมากจนสังหรณ์ใจว่าจะเกิดจากอสุจิของพ่อคนละค

หลังคุณหญิงกัลยาและท่านสันต์พากันออกจากห้องพักผู้ป่วยมายืนเกาะกระจกดูหลานชายตัวน้อยด้วยกันได้ครู่หนึ่งก็พากันแยกย้ายกลับไปกัลยาติดธุระสำคัญ ส่วนท่านสันต์ก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม ขัดตาลูกชาย ขัดใจเรื่องลูกสะใภ้ จะอุ้มหลานก็ยังอุ้มไม่ได้ และเมื่อยิ่งได้เห็นแฝดของหลานก็ยิ่งหงุดหงิดติดหมัดท้องแม่เดียวกัน เกิดพร้อมกัน แต่มันดันไม่ใช่หลาน!วริษาที่ทิ้งตัวลงนอนหลับด้วยความอ่อนล้าหลังจากแขกไม่ได้รับเชิญทุกคนกลับไป เธอตื่นมาอีกครั้งเพราะโดนปลุกจากพยาบาล บอกว่าคุณหมอขอมาตรวจร่างกาย ทั้งในจุดที่โดนคุณหญิงศรีนางทำร้าย และแผลผ่าคลอด ดูว่ามีตรงไหนปริจากการกระทบกระเทือนอีกไหมเธอปฏิเสธไปแล้ว ตัวเธอเองเป็นหมอก็พอจะประเมินอาการของตัวเองได้ ทว่าอิษยะไม่ยอมเขายืนยันให้เธอตรวจร่างกายใหม่ สุดท้ายหญิงสาวจึงต้องยอม จนเสร็จสรรพหมอและทีมพยาบาลกลับออกไป“นอนต่อไหมครับ หิวไหม” อิษยะเอ่ยถาม หากทว่าหญิงสาวไม่ตอบอะไร เธอก้มหน้ามองมือสักพักก็ค่อย ๆ เอนตัวนอนอีกครั้งแล้วหันหลังให้อิษยะ ทำเอาชายหนุ่มใจหายวาบ“ยังโกรธพี่อยู่เหรอครับ” อิษยะเดินมาอีกฝั่งเตียง ด้านที่วริษาหันหน้าไป เขาจับมือเธอแล้วนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างเต

“เมีย! แกพูดออกมาได้ยังไงเต็มปาก ผู้หญิงแบบนั้นไม่คู่ควรกับลูกแม่สักนิด ไอ้ศิมันได้ไปแล้วก็ปล่อยมันไปสิโอม ผู้ชายสองคนจะมาใช้ผู้หญิงร่วมกันได้ยังไงฮึ ทุเรศมาก อย่าไปบ้าตามมันเลย ให้ไอ้ศิมันบ้าตามแม่มันไปคนเดียวเถอะ นะโอมนะ เดี๋ยวแม่หาผู้หญิงดี ๆ ให้แกสักคนเอาไหม แม่รู้จักลูกคุณหญิงคุณนายไฮโซเยอะแยะไปหมดเลย”“พูดจบรึยังครับ!” อิษยะเสียงดัง ไม่อยากรอฟังประโยคพวกนั้นจนจบ เพราะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามารดาตนจะพล่ามจบตอนไหน นิสัยชอบยัดเยียด และชอบบงการชีวิตเขามันแก้ไม่หายจริง ๆ สินะเพราะถูกบงการมาตลอด เพราะเป็นเบี้ยล่างอยู่ในชนชั้นที่ต่ำสุด ไม่เคยทำอะไรได้ดั่งใจ อย่างเดียวที่อัญญาทำได้คือการเอาทุกอย่างมาลงกับลูกชายอย่างเขา เมื่อก่อนอิษยะอาจจะยังเด็กน้อย ด้อยประสบการณ์ชีวิต และคิดว่าสิ่งที่แม่เลือก แม่ทำให้คือดีที่สุดแล้ว เพราะความรัก เพราะความไว้ใจ เขาจึงมองว่ามันคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเสมอมาที่ท่านอยากมอบให้ หากทว่าตอนนี้ไม่ใช่ เขาไม่ใช่ไอ้เด็กคนนั้นอีกต่อไป“ขอตัวนะครับ” อิษยะพูดเพียงเท่านั้นแทนคำลาก่อนจะหันหลังให้คนแก่กว่าแทบกรีดร้องเพราะความไม่ได้ดั่งใจ “โอม! ไอ้โอม! กลับมาหาฉันเดี๋ยวนี้!” อัญ

เขาก้มหัวให้อย่างนอบน้อมแล้วคุกเข่าลงเพื่อเสิร์ฟเครื่องดื่มในถาด หากทว่าอีกฝ่ายไม่รับ มือเรียวยาวกลับยื่นมาเชยคางเขา“หล่อเหมือนกันนะเรา” เสียงทุ้มนุ่ม สายตาแพรวพราว เครื่องดื่มมึนเมาทำเอาลูกไฮโซออกสาวมองเขาราวกับอยากจะกลืนกินลงท้องเสียให้ได้“มีค่าเทอมยัง ฉันจ่ายให้เอาไหม” จากมือที่เชยคาง เลื่อนลงมาตามแผงอกกำยำ นิ้วกรีดกรายลงไปชายสาบเสื้อยืดสีดำ แบบเดียวกับที่สตาฟและคนรับใช้ทุกคนใส่ “หุ่นดีจัง” อิษยะขนลุกไปทั่วทั้งร่าง พลันหยัดกายลุกขึ้นยืนอย่างอัตโนมัติก่อนที่มือนั้นจะเลิกเสื้อเขาขึ้น เขายอมเสียมารยาท และยอมถูกเจ้านายไม่พอใจ หากทว่าให้เขานั่งฝืนทนให้คนลวนลามทั้งทางสายตา วาจา และทำท่าจะลวนลามด้วยการสัมผัสคงไม่ไหวศิระปรายตามองเขาเพียงนิด สายตาคู่นั้นดูหงุดหงิดใจ ก่อนจะเรียกเสียงห้วน “มึงมานี่” “ครับ!” อิษยะรีบเดินไปใกล้ เตรียมใจไว้แล้วว่าคงได้โดนโบกสักทีสองที แต่คงดีกว่าปล่อยให้ไฮโซคนนั้นลวนลาม“พากูกลับห้อง” ก็ไปสิครับ จะรออะไร! อิษยะยกมือไหว้ขออนุญาตก่อนจะคว้าวงแขนกำยำของศิระขึ้นพาดไหล่“เด็กนั่นเป็นไงบ้าง สบายดีไหม” ศิระถามระหว่างทางเดินกลับห้อง เขาถามถึงเด็กสาวคนนั้น คนที่เข

อิษยะคว้าผ้าขนหนูติดมือมาได้ก็ใช้ห่อหุ้มเอวสอบเอาไว้ ปิดความน่าอับอาย ฝ่าดงบรรดาคนรับใช้ที่มายืนรอชมความจัญไรที่เกิดขึ้น หูเขาดับเพราะไม่อยากได้ยินคำใด ๆ ออกจากปากคนพวกนั้นชายหนุ่มไม่คิดแม้แต่จะรออัญญาเดินตามออกมาด้วยซ้ำ ได้ยินเสียงด่าแว่วดังอยู่ข้างหลังก็พอจะเดาได้เจ็บยิ่งกว่าอะไรคือทุกอย่างเป็นเพราะมารดาเขาคือตัวการ ไม่รู้หรอกว่าท่านวางยาปลุกเซ็กซ์ศิระไปเพื่ออะไร แล้วจะมาแอบถ่ายเอาหลักฐานไปทำไมหากอยากทำให้ทายาทคนเดียวของท่านสันต์ขายขี้หน้าจนอยู่ในสังคมไม่ได้ เรื่องคงไม่ง่ายขนาดนั้นก็แค่แม่บ้านที่มีอาชีพเสริมเป็นนางบำเรอคุณท่าน มันจะไปชนะทายาทคนเดียวอย่างศิระได้อย่างไรตั้งแต่นั้นอิษยะก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะเดินออกมา แม้เขาอยากอยู่ใกล้วริษาเพียงใดก็ทนอยู่ต่อในบ้านหลังนั้นไม่ไหวอีกต่อไป..“อ๋อ... ก็แค่หลั่งนอก” วริษาที่ฟังจนจบก็พยักหน้าเอออออย่างเข้าใจ“ไม่ได้หลั่ง! / ฉันไม่ได้เสร็จกับมัน!” อิษยะและศิระขึ้นเสียงพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายว่าแต่ที่เล่าไปทั้งหมดนี่เพราะต้องการปลดล็อกเรื่องค้างคาใจทุกอย่าง แต่วริษาดันมาโฟกัสแค่เรื่องหลั่งไม่หลั่งได้ยังไง อิษยะแทบกุมขมับ เมียเขาบท