All Chapters of ส่วนเกินรัก (3P): Chapter 1 - Chapter 7

@เหตุการณ์เมื่อวาน...วริษาสะดุ้งตื่นเพราะเสียงดังปึงปังจากนอกตัวบ้านผ่านหน้าต่างเข้ามา หากทว่าเธอก็ยังมีกะจิตกะใจลุกไปเข้าห้องน้ำ ไม่สนจะออกไปดูที่มาของเสียงพวกนั้น เพราะมันเกิดขึ้นบ่อยครั้งเสียงดังมาจากบ้านข้าง ๆ แม้กว่าจะลอยผ่านลมมาเข้าหูเธอได้ก็ต้องเดินทางผ่านอากาศ หากกระนั้นความเงียบสงบของบ้านหลังเล็ก ๆ ของเธอก็ทำให้พอจะได้ยินเสียงเอะอะโวยวายพวกนั้นหญิงสาวกดมุมปากเป็นรูปสระอิเบา ๆ อย่างเย้ยหยัน ขึ้นชื่อว่าบ้านผู้ดีมีตระกูลแต่ใครจะรู้ดีไปกว่าคนวงใน ว่าความจริงแล้วสันดานเน่าเฟะกันแค่ไหนแต่จนแล้วจนรอดคนที่เพิ่งใช้เวลาขัดสีฉวีวรรณตัวเองแล้วแช่น้ำอุ่นอยู่ราวชั่วโมงเศษก็ต้องขมวดหัวคิ้วด้วยความสงสัย เมื่อเวลาผ่านไปพอสมควรแล้วแต่ก็ยังได้ยินเสียงปึงปังไม่หยุดหย่อน ล่าสุดมันดังอยู่ที่ประตูห้องเธอปึง ๆ ๆ ๆ“คุณฝน! คุณฝน! คุณหญิงให้มาตามค่ะ ได้ยินไหม!”“ตายหรือยังเถอะ เรียกกันคอแทบแตก” เสียงตะโกนเรียกจากสาวใช้ที่ไม่ได้ต่างจากคำก่นด่ากลาย ๆ ตามด้วยคำถามที่ราวกับเป็นคำสาปแช่งดังขึ้นทำเอาวริษาต้องกระแทกลมหายใจ หากกระนั้นก็ยังต้องรีบแต่งตัวให้เสร็จอย่างไวเสียงของหัวหน้าแม่บ้าน คนสนิทที่สุดข

พิธีหมั้นจบลงอย่างรวดเร็วในช่วงสาย และมื้อเที่ยงที่จัดเตรียมอาหารจากเชฟมิชลินชื่อดังไว้ต้อนรับก็แทบไม่มีใครอยากจะแตะมันด้วยซ้ำ เหล่าเจ้าภาพก็กระเดือกไม่ลง สุดท้ายแล้วเหล่าแขกเหรื่อผู้ทรงศักดิ์ในวงสังคมก็พากันแยกย้าย เหลือไว้เพียงคนของสองตระกูลเท่านั้น ส่วนเหล่าคนรับใช้และออแกไนซ์ที่มีหน้าที่มาเก็บงานกลับโดนไล่ตะเพิดกระจุยกระจายด้วยอารมณ์โทสะของท่านสันต์ ผู้นำตระกูลลีละวีระพันธุ์“พวกคุณทำแบบนี้ หักหน้าตระกูลเราชัด ๆ” ท่านสันต์ผู้ทรงอิทธิพล อดีต ผบตร.เก่าเพิ่งทราบว่าจะมีการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวก่อนหน้างานจะเริ่มแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น“ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะท่าน เห็นรักกันอยู่ดี ๆ ใครจะคิดว่ายายฟ้าจะหายหัวไป” ณรงค์หันไปมองว่าที่ลูกเขยด้วยสายตาขุ่นเคืองแล้วเอ่ยถาม“ก่อนหน้านี้ทะเลาะอะไรกับน้องหรือเปล่าศิ ยายฝนถึงได้หนีไปแบบนี้ มีปัญหากันรึไง” แม้จะมองอย่างตำหนิ หากคำพูดก็ระมัดระวังอยู่ในที ศิระไม่ใช่คนที่ใครจะจิกหัวอย่างไรก็ได้คนเป็นว่าที่พ่อตาพยายามกลบเกลื่อนร่องรอยของเนื้อความในจดหมายจนมิด ไม่อยากให้เรื่องนี้กลายเป็นความผิดของลูกสาวเพียงผู้เดียว อย่างน้อยหากเป็นความผิดร่วมกันของสองหนุ่มสาวแ

“เชิญออกไปเถอะค่ะ นี่มันห้องส่วนตัว มันดูไม่ดีนะคะ มีอะไรไปคุยกันข้างนอกดีกว่า”“เข้ามาในห้องของคู่หมั้น... ไม่ได้?” ศิระเลิกคิ้วถามพลางค่อย ๆ เดินหน้ามาหาจนเธอต้องถอยหลังไปอย่างเลี่ยงไม่ได้เขาตัวสูงมากกว่า 180 หุ่นล่ำ ตัวใหญ่ กล้ามเนื้อหนั่นแน่นที่แม้แต่เสื้อก็ไม่อาจปกติได้ ดูกำยำสมกับเป็นชายชาติทหาร เป็นนักรบที่ผ่านมาแล้วแทบจะทุกหลักสูตรเลยก็ว่าได้ในตอนที่เขากดหน้าลงมองเธอที่อยู่ในระดับต่ำกว่า แม้วริษาจะสูงเกินมาตรฐานหญิงไทยส่วนใหญ่ รูปร่างเพรียวสวยในแบบที่สามารถเป็นซูเปอร์โมเดลได้สบาย หากทว่าออร่าและรังสีบางอย่างจากตัวเขาที่เปล่งประกายออกมากลับทำเอาเธอรู้สึกว่าตัวเองหดเล็กลง จนต้องแหงนคอมองแผ่นหลังบอบบางชนเข้ากับฝาผนังหินอ่อนเย็นเฉียบ แขนกำยำสองข้างก็ยกขึ้นมาค้ำยัน กักขังร่างของหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ขยับหนีไปไหน“ทำอะไรของคุณ” ญานิศาขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจ“พี่สาวเธอทำแสบไว้มากเลยรู้ไหม”รู้สิ! เธอรู้ดีกว่าใคร!“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน” เขามองกันราวกับเธอเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดก็ไม่ปาน “ฉันก็ตกเป็นผู้เสียหายเหมือนกันนะ”“เหรอ...” ศิระเอียงคอถามแล้วโน้มหน้าลงมาใกล้วริษาย่นคอถอยหนีแต่หัวก