All Chapters of ส่วนเกินรัก (3P): Chapter 71 - Chapter 80

ศิระทิ้งตัวลงนั่งพิงโซฟาแล้วให้อิษยะอุ้มร่างของวริษามานั่งบนตัก ตัวเขากำลังซ้อนหลังแล้วให้เธอพิงแผงอกกำยำเอาไว้ฟันคมขบครูดกับติ่งหูแล้ว จูบเม้มซอกคอ ไล่ลงมายังลาดไหล่ เขาดูดผิวเนื้อเนียนหนัก ๆ ในขณะที่ใช้ท่อนลำผงาดใหญ่ถูไถกับร่องก้นอวบอัด“ฮือ...” ศิระกัดฟัน อยากสอดใส่เข้าไปจนสุดลำแล้วขยับเอวกระแทกหนัก ๆ หากก็ทำไม่ได้มือหนาชักรูดเอ็นกายจนแข็งชันกว่าเก่า เขาดันเข่าหญิงสาวให้แบะอ้า โดยมีมือของอิษยะที่นั่งคุกเข่าตรงหว่างขาของวริษาช่วยดันข้อพับขาให้อ้ากว้างแต่ไม่ทับท้องกลม ๆ จนหญิงสาวอึดอัดศิระสอดใส่ในท่านั่งซ้อนหลัง ลำเอ็นยาวใหญ่ค่อย ๆ สอดมันเข้าร่องรักฉ่ำน้ำเพียงครึ่งลำ แล้วค่อย ๆ ขยับเชื่องช้า ครูดเส้นเลือดปูดโปนรอบท่อนสวรรค์ให้โดนผนังถ้ำกำมะหยี่อิษยะเองที่เห็นภาพตรงหน้ากัดกราม หากเป็นเมื่อก่อนคงโกรธจนตัวสั่น ทว่าตอนนี้เขาดันมีอารมณ์ชะมัด!มือหนาชักรูดแก่นกายใหญ่ของตัวเองบ้าง อยากสวมสอดเข้าไปอีกคนหากก็กลัวเธอฉีกขาดกลีบเนื้อนางที่เคยเป็นสีชมพูสด ตอนนี้ขึ้นสีแดงก่ำ ทั้งจากการเสียดสีกับท่อนลำของศิระและอารมณ์กระสันจนเลือดสูบฉีดไปทั่วร่าง ที่สุดแล้วอิษยะก็ทนรอต่อไปไม่ไหวชายหนุ่มกอบกุม

“เรนยังไม่พร้อม มึงออกไปก่อนไป” ศิระเอ่ยปากไล่ ลูบหัวหญิงสาวแผ่วเบาแล้วยักคิ้วหลิ่วตาใส่อิษยะ ราวกับผู้ชนะในตานี้หากทว่าไม่ทันที่อิษยะจะด่ากลับทางสายตา วริษาก็ด่ากราด“คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ!”“อ้าว...” ซะงั้น“ไม่ต้องมากอด ปล่อยฉัน!”“โกรธอะไรฉัน?” ศิระขมวดคิ้วสงสัย เขาทำอะไรผิดไป“หึ! ยังมีหน้ามาถาม”“โกรธมันโน่น มันทิ้งเธอแต่ฉันไม่ ดูแลเธออย่างดี มีพี่เลี้ยงตามประกบ มีคนขับรถให้ แล้วมาโกรธอะไรฉัน” ศิระยังกอดวริษาแน่น หลายเดือนที่ไม่เจอเขาคิดถึงเธอมากและไม่อยากจากกันไปไหนอีกแล้วแม้แต่เสี้ยววินาที ยิ่งตอนนี้เธอท้องเขาก็ยิ่งไม่อยากให้ห่างกายทุบไปเถอะถ้ามีแรงทุบ ด่ามาเลยถ้าด่าไหว แต่เขาไม่มีทางปล่อยเธอไป“อ้าวไอ้เหี้ย โยนขี้ให้กูคนเดียวซะงั้น” อิษยะกัดฟัน นัยน์ตาคมมองศิระอย่างหมายมาด“ดูแลอย่างดีเหรอ... เหอะ!” วริษาตัดพ้อ“พี่เลี้ยงหรือคนคุม คนขับรถหรือคนขนนักโทษกันแน่คะคุณศิระ ที่คุณพูดมามันไม่เหมือนการเอาใจใส่หรอกนะ มันเหมือนฉันเป็นนักโทษมากกว่า!”ศิระหน้าชา รู้ตัวอยู่ว่าเขาอาจจะทำเกินไปบ้าง จำกัดอิสระของเธอในหลายครั้ง แต่นั่นเพราะเป็นห่วงทั้งนั้น“คราวหลังไม่ทำแล้ว กลับไปจะเลิกจ้า

“เธอเลือกแล้วว่างั้น เธออยากเลือกมัน? ใช่ไหมเรน” เสียงทุ้มตัดพ้อราวกับกำลังน้อยใจ“ค่ะ” ก็ในเมื่อตัวจริงของเขากลับมาแล้ว เธอจะไปทำอะไรได้“ทำไมไม่เคยเป็นฉันสักครั้งเลยวะ”“เป็นมึงยังไงล่ะ ให้น้องไปเป็นเมียน้อยมึงเหรอไอ้ห่า!”“มึงหยุดเสือกสักครั้งได้ป้ะ! หลายทีแล้วนะมึง” ศิระชี้หน้าอิษยะแล้วหันไปตัดพ้อกับวริษา“ไม่ว่าจะตอนนั้น หรือตอนนี้ เธอก็ไม่เคยเลือกฉันก่อนมันเลยสักครั้ง ทั้งที่ฉันทำทุกอย่าง ทุกอย่างเลย! เพื่อเธอ! เธอเคยเห็นบ้างไหม หรือเห็นแต่ไม่เคยสนใจกันแน่วะแม่ง!”ชายหนุ่มเดินออกมาจากตรงนั้น เขาคว้าเสื้อผ้าตัวเองขึ้นมาสวมใส่ จนแล้วเสร็จก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งท้ายด้วยเสียงประตูที่กระแทกปิดจนสุดแรงทำวริษาสะดุ้งตกใจ“หนูอยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา” อิษยะสั่งวริษาก่อนจะรีบสวมเสื้อผ้าแล้วตามศิระออกไปไม่ได้จะมาง้อมันแทนวริษาหรอกนะ ทว่าเห็นเธอน้ำตาไหลพราก เขารู้ดีว่าเธอกำลังปวดใจกับคำพูดของมันแค่ไหน“มึงผิดป้ะไอ้สัส มีหน้ามาโกรธมาโทษเรนได้ยังไงวะ สันดาน!” อิษยะตะโกนไล่หลังศิระที่เดินไปยังรถหรูที่จอดอยู่หน้าบ้านคนโดนด่าไล่หลังชะงักมือที่กำลังเปิดประตูรถไว้แค่นั้น ก่อนจะหันกลับมามองอิษยะ

ศิระถือโอกาสสารภาพหลายอย่างที่เคยเก็บงำเอาไว้คนเดียวมาตลอด วริษาได้ฟังแล้วก็อดหน้าแดง ใจเต้นแรงไม่ได้“ก็เรนคิดว่าคุณเป็นแฟนพี่ฟ้านี่คะ” แล้วเธอจะไปยุ่งได้อย่างไร“แต่ถึงคุณจะไม่ได้เป็นอะไรกันกับพี่ฟ้า แม่... คุณหญิงก็สั่งห้ามฉันคุยกับคุณอยู่ดีนั่นแหละค่ะ” หญิงสาวจะเอ่ยเรียกศรีนางว่าแม่แต่ก็ระงับปากไว้ทัน เธอเปลี่ยนมาเรียกท่านว่าคุณหญิงตั้งแต่วันที่รู้แจ้งว่าท่านไม่ใช่แม่แท้ ๆ แล้วด้วยซ้ำวริษาโดนสั่งห้ามไปสุงสิงกับศิระตั้งแต่เริ่มโตเป็นสาว ไม่ให้ออกมาร่วมโต๊ะรับประทานอาหารหากศิระมาที่บ้าน แม้เขาจะมาหลังจากที่นั่งทานกันไปแล้วเธอก็ถูกสั่งด้วยสายตาว่าให้รีบอิ่มแล้วรีบลุกออกไป พักหลังเธอจึงสะดวกใจกับการรับประทานอาหารคนเดียวที่เรือนหลังเล็ก หรือไม่ก็ในครัวกับเหล่าแม่บ้าน“รู้... ฉันเลยตามน้ำปล่อยให้ผู้ใหญ่เข้าใจผิดไปนั่นแหละ ถึงวันหมั้นก็แค่เปลี่ยนตัวว่าที่เจ้าสาว” ศิระไหวไหล่เขารู้ว่าที่ผ่านมาคุณหญิงศรีนางปฏิบัติกับวริษาแบบไหน และรู้ว่าท่านคงไม่ยอมให้เขากับเธอลงเอยกันง่าย ๆ ในเมื่อยังเห็นแก่ผลประโยชน์ของตัวเองเป็นใหญ่ ลองเขากับวริษาลงเอยกัน แล้วลูกสาวตัวเองลงเอยกับชยินที่เป็นมือขวาของเข

“อย่าทะเลาะกันสิคะ” วริษาเสียงหวาน เพียงเท่านั้นก็ทำเอาสองหนุ่มสลัดทิ้งข้อพิพาททุกอย่าง วางทุกเรื่องราวที่บาดหมางและคาใจเอาไว้ตอนนี้เธอพร้อมมาก เพราะฉะนั้นพวกเขาจะทำมันพังไม่ได้!“อ๊ะ! พี่โอม เรนเสียวค่ะ” วริษาซี้ดปากย่นคออัตโนมัติเพราะอิษยะห่อลิ้นแล้วสอดเข้าในโพรงหูทำขนลุกซู่ไปทั่วร่าง มือบางเผลอขยุ้มกลุ่มผมดกดำของศิระที่อยู่ตรงหน้า ตอนนี้ไม่รู้เลยว่าเธอเสียวส่วนไหนมากกว่ากัน“ฮื่อ เรน...” แรงจิกจากมือบอบบางทำศิระครางฮือในคอ เธอกระตุ้นอารมณ์ส่วนลึกของเขาให้พลุ่งพล่าน ไฟรักที่ลุกโชนทำเขาอดรนทนไม่ไหวจนสอดเอ็นกายใหญ่แข็งชันพรวดเข้าร่องรักไปจนสุดลำ“อ๊า!” วริษาเชิดหน้าคราง ตาคู่สวยแทบเหลือกลานเพราะไม่ทันตั้งหลัก“เบา ๆ สิวะ” เสียงดุจากอิษยะ หากทว่าศิระไม่สนใจ เขาแช่เอ็นนิ่งไว้ครู่หนึ่งก่อนจะจับต้นขาขาวให้อ้ากว้างแล้วเริ่มขยับโยกเอวสอบช้า ๆ แต่สุดลำ เข้าออกเน้นย้ำในจังหวะที่รู้ว่าปลอดภัย“ซี้ดด... คุณศิขา งื้อ” วริษาบิดเร่า ด้วยเสียวจนทนไม่ไหว“เจ็บไหมครับ ที่รัก” อิษยะกระซิบถาม ในขณะที่มือหนาก็เอื้อมไปตรงปุ่มกระสันกลางกายสาว ท้องนิ้วโป้งของเขากดขยี้ปุ่มนั้นซ้ำ ๆวริษาไม่มีอารมณ์จะตอบคำถ