บททั้งหมดของ My Honey คนนี้ของผม: บทที่ 21 - บทที่ 30

“เชื่อเถอะว่ายังไงก็ต้องอาบใหม่” ชายหนุ่มวางพัชชาไว้บนซิงก์อ่างล้างหน้า ความเย็นของหินอ่อนที่สัมผัสกับก้นงอนเปลือยเปล่าทำเอาพัชชาครางแผ่วในคอ และนั่นก็ช่วยปลุกตัวตนของชายหนุ่มให้ตื่นตัวยิ่งกว่าเก่า เขาจับสองขาเรียวให้เปิดอ้า ขาข้างหนึ่งยกพาดไหล่ เอาตัวเองเข้ามากลางหว่างขาจนปลายท่อนลำสัมผัสกับกลีบกลางกายสาว หากแต่ยังไม่ได้สอดใส่ มือหนาคว้าคอเธอมาจูบเบาๆ เริ่มจากเลาะเล็มกลีบปากสวยอย่างหยอกเย้า แล้วค่อยเพิ่มความหนักหน่วงตามอารมณ์ขึ้นเรื่อย ๆ จนพัชชาแทบจะขาดอากาศหายใจ“พี่ทิตขา... พายไม่ไหวแล้ว” เธอพูดจาคะขาเสียงหวานหยดขนาดนี้ จะให้เขาหยุดได้ยังไงไหว“โดนไปเมื่อคืนหนูยังลุกเดินได้สบายเลยนี่คะ พี่บอกแล้วว่าหนูไหว” พัชชาเป็นนักกีฬา เธอชอบออกกำลังกาย เสียเหงื่อแค่นี้ทำไมจะไม่ไหว ช่วงล่างระบมนิด ๆ หน่อย ๆ เธอทนได้สบาย แต่เจ้าก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายต่างหากที่กลัวว่าจะไม่ไหว ใจเธอเต้นแรงไปหมด หายใจไม่ทั่วท้อง เกรงว่าตัวเองจะตายเอาคาอกเขาเสียมากกว่า“แต่พี่ยังไม่อาบน้ำ” หญิงสาวหาข้ออ้างให้เขาปล่อย ทั้งที่ตัวเขายังหอมอยู่แท้ ๆ อาทิตย์ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วยกแขนขึ้นดมจั๊กแร้ตัวเอง“งั้นไปอาบน้ำก่อน

กว่าอาทิตย์จะยอมให้พัชชากลับห้องก็เป็นเวลาเกือบบ่ายสามแล้ว สรุปว่าวันนี้เธอโดดเรียนไปเลยทั้งวัน และที่สำคัญเขาก็ดันตามเธอมาที่ห้องด้วยอย่างถือวิสาสะ ซ้ำยังมีหน้ามาโดดเรียนเป็นเพื่อนอีก“โอ๊ย! จะบ้าตาย” เห็นคนที่นอนดูหนังอยู่บนโซฟากลางห้องแล้วหงุดหงิด แต่ทำได้แค่บ่นแล้วกระแทกลมหายใจแรง ๆ เพราะไล่ยังไงก็ไม่กลับ“นอกจากหน้าจะหล่อแล้วยังหน้าด้านหน้าทนอีก”“พี่ได้ยินนะคะ”“ก็ตั้งใจพูดให้ได้ยินนั่นแหละค่ะ!” พัชชาตะโกนใส่แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เข้าห้องได้ก็ปิดประตูดังปังรีบล็อกห้องอย่างรวดเร็ว กลัวเหลือเกินว่าจะโดนคนบ้ากามจับกดเตียงอีก ท่าทางพวกนั้นของเธอกลับทำให้ชายหนุ่มหัวเราะขำ ใครจะไปคิดว่าอินฟลูเอนเซอร์สาวสวย รวย หยิ่ง หน้านิ่ง ที่ใคร ๆ เขาก็ว่ากันว่าเข้าถึงยากหนักหนา ตัวจริงจะเป็นแบบนี้... แบบว่าน่ารักอาทิตย์นอนรูดไถโทรศัพท์มือถือดูสายโทร. เข้า และข้อความจากแอปพลิเคชันต่าง ๆ มีทั้งเรื่องส่วนตัว เรื่องที่บ้าน และเรื่องงานที่บริษัทมารดา ระหว่างรอพัชชาลงมา เขาสะสางเรื่องสำคัญจบไปตามลำดับ จนมาเปิดไลน์กลุ่มเพื่อนสนิทแก๊งลูกท่านประธานเป็นสิ่งสุดท้าย ด้วยรู้ดีว่

“ว่าแต่พายไม่ได้รับอันตรายอะไรใช่ไหมครับ แล้วกลับมายังไง” ปริญถามบ้าง ชายหนุ่มสังเกตเพื่อนน้องสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาคมเฉี่ยวอย่างกับตาเหยี่ยวคู่นั้นโฟกัสที่ลำคอขาวเป็นพิเศษ“เมื่อคืนพี่ก็อยู่ที่นั่นด้วยนะ กำลังจะเข้าไปทักเลย แต่คลาดสายตาแป๊บเดียวหายก็หายไปแล้ว” ปริญเป็นห่วงพัชชาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ตอนจะเข้าไปช่วยเธอจากรุ่นพี่หน้าหม้อ แต่โดนธิติกับรุ่นน้องของมันลากออกไปนอกร้านเพียงเพราะจะขอไฟแช็ก เขาหัวเสียมากจนเกือบได้มีเรื่องกัน ตอนที่กลับเข้าไปอีกครั้งก็ไม่เห็นพัชชาเสียแล้ว ตามหาไม่เจอ ไปถามที่กลุ่มเชียร์ลีดเดอร์ทุกคนก็ไม่รู้ว่าเธอหายไปไหนทั้งที่รถของหญิงสาวก็ยังจอดอยู่ที่ลานจอดรถคำที่ปริญบอกเล่าทำเอาพัชชาแอบลุ้นว่าเขาจะเห็นตอนเธอออกมากับอาทิตย์หรือเปล่า แต่คงไม่หรอกเพราะถ้าเห็นคงไม่มานั่งถามอยู่แบบนี้ว่าเธอกลับยังไง“แค่เมาค่ะพี่ปริ๊น พายไม่ได้เป็นอะไรเลยจริง ๆ ค่ะ นี่รุ่นพี่ก็มาส่ง” พัชชายังคงตอบหน้าตาย งานนี้ออสก้าต้องเข้า ถึงจะแอบขัดใจอยู่บ้างว่าทำไมต้องมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวเธอกันขนาดนั้น หากไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกันและเห็นสายตาที่เป็นห่วงเธอทั้งสามคู่เธอคงด่าให้แล้ว แต่เมื่อ

ทั้งเสียงคำรามของเขา และเสียงร้องครางของหญิงสาวดังก้องจนแยกไม่ออกว่าเสียงของใครดังกว่ากัน อาทิตย์กดแช่แก่นกายใหญ่ลึกสุดใจในตอนที่น้ำรักของเขาแตกซ่าน ร่างเพรียวอ่อนระทวยเมื่อเขาส่งเธอแตะขอบรุ้งอีกครั้งเหงื่อของทั้งคู่แตกพลั่กทั้งที่เธอเพิ่งจะอาบน้ำมาใหม่ด้วยซ้ำ เขาอุ้มเธอไปชำระล้างร่างกายอีกรอบแล้วเปิดน้ำอุ่นให้พัชชาแช่เพื่อผ่อนคลายโดยมีเขานั่งซ้อนหลังแล้วบีบนวดให้ เธอทิ้งตัวพิงกับอกแกร่งเพราะแทบไม่มีเรี่ยวแรงพยุงกาย ไม่ต่อต้าน ไม่ดื้อรั้นจะห่างเขาแล้ว เหนื่อยจะดิ้นรนเพราะรู้แล้วว่าคนหน้าด้านอย่างอาทิตย์ไม่ยอมไปง่าย ๆ“ฮื่อ! เหนื่อยชะมัด” พัชชาถอนหายใจแล้วบ่นอุบ จนอาทิตย์หัวเราะในคอ เขากดจูบข้างขมับเธอ“พี่นี่ออกแรง หนูเหนื่อยอะไรเหรอคะ”“ไม่ต้องพูดเลยนะ พี่นั่นแหละตัวดีเลย!” พัชชาค้อนขวับเข้าให้ นึกหมั่นไส้คนตัวโตจนหันไปกัดแก้มเขาอย่างลืมตัว แต่นอกจากอาทิตย์จะไม่โกรธแล้วยิ่งหลงเธอหนักกว่าเก่า พัชชาจะน่ารักไปไหน"ชอบความรุนแรงเหรอคะ หืม... ถึงว่า แอ่นเอวรับพี่ทุกดอกเลย" อาทิตย์ยังเย้าแหย่ไม่หยุดจนหญิงสาวหน้าแดง มือหนาเปลี่ยนจากนวดแขนนวดขาเลื่อนมากอบกุมสองเต้างามแล้วออกแรงนวดหนัก ๆ จนโ

พัชชาได้แต่ภาวนาว่าขอให้อาทิตย์สะอาด หวังว่าเขาจะไม่พวกฟรีเซ็กซ์ไปเรื่อยจนลืมป้องกันอย่างเช่นที่ทำกับเธอบ่อย ๆ หรอกนะ เธอยังไม่อยากติดโรคตั้งแต่มีอะไรกับผู้ชายแค่ครั้งแรกพัชชายังคงจอดรถอยู่แล้วแกะยาเม็ดแรกกินตามที่หมอแนะนำ กินมันพร้อมกันทั้งยาต้านและยาคุมฉุกเฉินเม็ดแรก หากทันทีที่เธอดื่มน้ำเสียงเคาะกระจกแรง ๆ ทำเอาเธอตกใจจนแทบสำนัก เมื่อหันไปมองเจ้าของการกระทำก็พบว่าเป็นชายหนุ่มที่เพิ่งแยกกันเมื่อสิบหน้านาทีที่ผ่านมา“ทำไมพี่อยู่ที่นี่คะ ตามพายมาเหรอ?” เธอลดกระจกรถลงครึ่งหนึ่งแล้วถามเขาอย่างสงสัย“เปิดประตูหน่อยค่ะ”“คะ?” พัชชาเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ แต่เมื่อเขาเดินไปฝั่งข้างคนขับเธอก็ยอมปลดล็อกประตูให้ เขาขึ้นมานั่งแล้วยื่นถุงเล็ก ๆ ให้เธอ“อะไรเหรอคะ” เธอรับมาแล้วเปิดดูก็พบว่า...“ยาคุมฉุกเฉินค่ะ” อาทิตย์เพิ่งคิดได้ในตอนที่แยกกันเลยรีบวนรถไปซื้อยามาก่อนจะขับมาตามเส้นทางที่คิดว่าเป็นบ้านคุณยายของหญิงสาว เพราะเห็นเธอเลี้ยวตรงมาทางถนนใหญ่เส้นนี้ คงไม่เลี้ยวเข้าซอยไหน เขาลืมขอคอนแท็กต์ของพัชชาไว้เลยโทร. หากันไม่ได้ มีแค่ช่องทางโซเชียลที่เธอเปิดเป็นสาธารณะเท่านั้น โชคยังดีที่ขับมาเรื่อย