All Chapters of หวนคืนครานี้ฉันไม่เป็นแล้วภรรยาชั่วร้าย 70s: Chapter 31 - Chapter 40

ฉันไม่ให้อภัยเมื่อทุกคนได้ยินสิ่งที่หมอผิงบอก ก็ได้แต่หันมามองหยวนอันอัน เพราะถ้าเป็นห่อผ้าก็คงจะไม่ใช่เธอที่กลั่นแกล้งหางเฟิ่งหรานแน่นอน“คราวนี้เชื่อได้หรือยังว่าฉันไม่ได้ทำ ฉันย้ายออกจากบ้านหลังนี้ไปหลายวันแล้ว คงไม่บ้าเอาเสื้อผ้าใส่ห่อแล้วมาตั้งไว้บนเตียงหรอกนะ นอกเสียจากว่า...ของคนที่มาใหม่” หยวนอันอันถามพร้อมกับกวาดมองทุกคน และมาหยุดที่สองน้าหลานของบ้านหาง“ตอนนี้พี่สะใภ้รองและหลานสาวของพี่ต้องทำตามสัญญาแล้วสินะ ในเมื่อหมามุ่ยไม่ได้อยู่ในห้องของพี่หยางเฟย แต่กลับไปอยู่ในห่อผ้าของใครบางคนแทนแล้วแบบนี้ฉันต้องต้องทำอย่างไรดีค่ะ” หยวนอันอันมีท่าทียียวนเล็กน้อย อย่างไรเรื่องนี้คนที่ต้องรับผิดชอบคือสะใภ้รองและหลานสาวของเธอคราวนี้สะใภ้รองได้แต่ทำหน้ากลืนยาขม ไม่คิดว่าเรื่องราวทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ จึงได้หันมาหาหลานสาวอย่างไพอใจ“ก็แกบอกว่าหยวนอันอันต้องการทำร้ายแกไม่ใช่เหรอ และทั้งหมดนี้หมายความว่ายังไง แกเป็นคนเอามันมาด้วยตัวเอง แล้วใส่ร้ายสะใภ้สาม แกต้องการให้ฉันพังย่อยยับใช่ไหม นังหลานชั่ว” หางอี่หรู่ด่าหลานสาวแบบไม่คิดจะไว้หน้า นั่นเพราะว่าเวลานี้เธอต้องปัดเรื่องราวทั้งหมดให้พ้นตัว

เจรจาการค้ากับตระกูลฟางพอออกมาจากตลาดมืดหยวนอันอันและต้วนหยางเฟย ก็ได้มาส่งของตามบ้าน ตามรายการที่ลูกค้าสั่งซื้อไว้ และเป็นไปตามคาด เมื่อส่งสินค้าแล้วทั้งคู่ก็ยังได้รับใบรายการสั่งซื้อของวันพรุ่งนี้ต่อซึ่งแม่บ้านที่สั่งซื้อของนั้นต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เจ้านายชมว่าอาหารที่ทำกินนั้นอร่อย รู้สึกมีกำลังวังชาขึ้น เลยให้สั่งซื้อร้านนี้เป็นประจำ แต่ละคนก็ปิดปากเงียบ ไม่ต้องการบอกใครว่าทั้งสองคนมาทำอะไรที่นี่ และไม่ต้องกลัวเจ้าหน้าที่รัฐจะมาก่อกวน หรือถูกจับกุมเพราะขัดต่อกฎหมายที่ขายอาหาร“ไม่คิดเลยนะคะว่าเราจะได้ใบสั่งซื้อกลับมาอีกแล้ว ดูแต่ละบ้านสิคะ สั่งมากกว่าเดิมอีกนะ” หญิงสาวรู้สึกยินดีและดีใจที่การค้าครั้งนี้ลุล่วงไปด้วยดี“เพราะวัตถุดิบของอันอันเป็นของวิเศษอย่างไรล่ะ การที่ลูกค้ากินแล้วสุขภาพดีและแข็งแรงขึ้น อันอันก็ไม่ต้องกังวลแล้วว่าจะขายของไม่ได้ ดูสิ แต่ละบ้านรายการสั่งซื้อมากกว่าเมื่อวานเสียอีก”ชายหนุ่มรู้สึกยินดีกับภรรยาที่การค้าของเธอเป็นไปได้ด้วยดี และเชื่อว่าลูกค้าแต่ละรายคงไม่กล้าที่จะพูดมาก เพราะกลัวว่าจะไม่มีวัตถุดิบมาทำอาหารกิน“ขอบคุณนะคะที่อยู่เคียงข้างฉัน ท

ตัวร้ายคิดรวมหัวกันหางเฟิ่งหราน หลังจากที่มีเรื่องอับอายเมื่อวานวันนี้เธอสามารถหาที่อยู่ได้แล้ว ซึ่งมาขอพักที่บ้านฟู่โดยจ่ายค่าเช่าบ้านสองหยวนต่อเดือนไม่รวมค่าอาหารเมื่อต้องจ่ายค่าเช่าบ้านสิ่งแรกที่เธอต้องทำคือหางาน และนั่นต้องเข้าเมือง แต่ทว่าสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การหางานทำแต่ต้องการแต่งงานกับต้วนหยางเฟย ในเมื่อไม่ได้อยู่ที่บ้านต้วนเธอจึงหาทางออกไม่เจอว่าต้องทำอะไรต่อ จึงได้เดินเล่นในหมู่บ้านซึ่งขณะนั้นเองก็พบกับซูน่านเผิง แม้ว่าทั้งสองจะไม่ชอบขี้หน้ากัน แต่ก็มีศัตรูคนเดียวกันเลย“หาวิธีแก้แค้นนังอันอันอยู่เหรอ ให้ฉันช่วยไหม” ซูน่านเผิงกอดอกพิงต้นไม้พูดขึ้นมา ต่อให้ไม่ชอบหน้าอีกฝ่ายแต่ตอนนี้ต้องหาคนกำจัดหยวนอันอันให้ได้เสียก่อน“เธอจะมาช่วยฉันทำไม ในเมื่อเธอก็ชอบพี่หยางเฟยเหมือนกัน ฉันจะมั่นใจได้อย่างไรว่าไม่ถูกหักหลัง” หางเฟิ่งหรานมีท่าทีระแวงไม่น้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่ซูน่านเผิงบอก“เรื่องระหว่างเราสองคน เราค่อยมาสะสางกันทีหลังก็ได้ เธอรู้ว่าฉันชอบพี่หยางเฟย และฉันก็รู้ว่าที่เธอมาหมู่บ้านนี้ก็ต้องการพี่เขาเหมือนกัน แต่ศัตรูของเราก็คนเดียวกัน ฉันคิดว่าควรจัดการหยวนอันอันก่อน เธอเ

เริ่มอดรนทนไม่ไหวสองเดือนต่อมา... ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา หยวนอันอันทำการค้ากับนายท่านฟางอย่างราบรื่น และเห็นได้ชัดว่าการค้าของเธอเจริญรุ่งเรืองขึ้น ตอนนี้คนทั้งหมู่บ้านรู้แล้วว่าหยวนอันอันค้ากับตระกูลฟางทำการค้าด้วยกัน ซึ่งร้านอาหารของนายท่านฟางล้วนรับวัตถุดิบที่หยวนอันอันหามา และบอกปัดคู่ค้าคนอื่นไปจนหมด นอกเสียจากว่าร้านค้าจะไม่มีสินค้าตัวนั้นมีหลายคนที่อิจฉาและหลายคนก็ดีใจด้วย อีกทั้งตอนนี้ทุกคนในบ้านต้วนดูจะกระฉับกระเฉงขึ้น ซึ่งไม่ต่างจากย่าหยวนที่ตอนนี้แข็งแรงกว่าคนอายุรวมราวคราวเดียวกันแล้วส่วนบ้านสุ่ยก็อยู่ดีกินดี ไม่ได้ยากลำบากเหมือนแต่ก่อน นั่นก็เพราะว่ามีหยวนอันอันให้อาหารกลับมากินทุกวัน รวมทั้งยังให้เงินเดือนอีกด้วย และเงินเดือนที่ซือเหนียงได้รับแม้จะไม่เท่ากับคนที่ทำงานในโรงงาน แต่เงินยี่สิบหยวนต่อเดือนก็นับว่ามากสำหรับชาวบ้านธรรมดาที่คอยอยู่ดูแลคนแก่ อีกทั้งยังมีอาหารกลับไปให้คนทั้งครอบครัวได้กิน แค่นี้ก็ถือว่ามากกว่าคนทำงานในโรงงานเสียอีกหากถามว่าทำไมหยวนอันอันถึงไม่จ้างพี่สะใภ้ใหญ่แทน นั่นก็เพราะว่าไม่ยากสร้างความวุ่นวายให้กับตัวเธอเองและครอบครัวบ้านสามี เพราะถ้าเ

โดนหลอกใช้จี้เจียซีเดินกลับมาบ้านด้วยใจที่โกรธเคือง แต่เพราะเรื่องนี้ยังไม่อยากให้ใครรู้เรื่องมากเลยไม่กล้าที่จะบอกทุกคนในบ้าน แต่กับแม่สามี เรื่องนี้เธอคิดว่าควรจะบอก อย่างไรหากเกิดเรื่องไม่ดีเข้า แม้สามีจะได้จัดการเรื่องนี้อย่างทันท่วงที“อ้าวทำไมวันนี้กลับมาเร็วล่ะสะใภ้ใหญ่” เหอซือเฉิงเห็นว่าสะใภ้ใหญ่กลับมาเร็วกว่าปกติก็เกิดความแปลกใจ“พอดีวันนี้มีเรื่องเกิดขึ้นเล็กน้อย ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะบอกแม่ เราเข้าบ้านเถอะ เรื่องนี้ไม่ควรให้ใครได้ยิน” เธอรีบบอกพร้อมกับมองซ้ายขวาเพราะกลัวว่าใครจะมาได้ยินเข้าก่อนจะจูงมือแม่สามีเข้าบ้านแล้วบอกให้ลูกกับหลานนั่งเล่นกันเองไปก่อนพอเข้ามาในบ้านแล้ว จี้เจียซีจึงบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฟังอย่างละเอียดและไม่มีคำไหนตกหล่นเลยแม้แต่คำเดียว“เลี้ยงไม่เชื่อง ฉันจะดูสิว่าสะใภ้รองมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยไหม หากหล่อนเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยฉันจะให้หย่ากับเจ้ารองเสีย แล้วส่งตัวให้เจ้าหน้าที่ตำรวจจัดการเสียเลย” เหอซือเฉิงพูดอย่างเจ็บใจและโกรธมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้“ฉันเองก็โกรธไม่ต่างกัน ไม่คิดว่าลูกสาวบ้านซูกับหลานสาวของน้องสะใภ้รองจะมีจิตใจโหดเหี้ยมผิดมนุษย์