Lahat ng Kabanata ng สะใภ้ขัดดอก: Kabanata 151 - Kabanata 160

(ต่อ)อาการของนิดาไม่ค่อยจะสู้ดีขึ้นมากนัก ยังคงมีอาการวิงเวียนศีรษะเกิดขึ้นอยู่เป็นพักๆ แต่เธอก็ยังฝืนทนขยับร่างถอยออกห่างจากอ้อมแขนรัดรึงของน่านพยัคฆ์ผู้เป็นสามีด้วยความน้อยอกน้อยใจ เมื่อรถทางไร่ขับไปรับเธอกับเขาเมื่อตอนมาถึงสนามบิน...ตลอดเส้นทางกลับไร่ เริ่มต้นตั้งแต่บนเครื่องบินจวบจนกระทั่งถ

(ต่อ)ยามเช้าของวันใหม่นิดาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาภายใต้ผ้าห่มอุ่นสบาย เมื่อลมหนาวแรกของฤดูพัดผ่านบานหน้าต่างเข้ามาแตะต้องสัมผัสกับผิวบอบบางซึ่งโผล่พ้นอยู่เหนือผ้าแพรสีเงิน อาการปวดเหมื่อยตามเนื้อตามตัวยังพอมีหลงเหลืออยู่บ้างเล็กน้อย แต่ที่ทำให้นิดานึกแปลกใจกับตัวเอง ก็ไอ้อาการวิงเวียนศีรษะเหมือนเ

“ข้าก็ว่างั้นแหละ...ลุงก่ำท่าจะเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ...” แม้นเมืองเสริมคำพูดของแดง“ข้าไม่ได้บ้าโว้ยพวกเอ็ง...ก็ไอ้อาการของนายน่ะนะ มันแสดงว่าคุณนิเธอกำลังตั้งท้องอยู่นะสิไอ้พวกโง่เอ้ย...แล้วที่นายเอาแต่อ้วกแตกอ้วกแตนอยู่นี่เขาเรียกว่ามันเป็นอาการของคนแพ้ท้องแทนเมียไง...พวกเอ็งนี่ไม่รู้เรื่องอะไรกับเข

(ต่อ)“หนูนิจ๋า...หนูนิอยู่ที่ไหนเอ่ย พี่พยัคฆ์มาหาแล้วนะครับคนดี...” นิดาหันไปตามเสียงเรียกโหวกเหวก แต่ก็ไม่ขานรับ เมื่อเธอยังอยากจะงอนเขาต่ออีกสักหน่อย เรื่องอะไรมากล่าวหาว่าเธอจะมีชู้“คุณนิคะ...นายมาหาแหน่ะ ออกไปจากโรงครัวเถอะนะคะ ออกไปหานายก่อน ดูสิเรียกหาคุณนิจนคอจะแตกไปแล้วมั่งนั่นน่ะ.

(ต่อ)ช่วงเวลาในทุกๆเช้าเป็นช่วงเวลาที่อาจเรียกได้ว่า นิดาต้องวิ่งวุ่นจนหัวหมุนไปหมด เพื่อคอยหาเสื้อหรือชิ้นผ้ากับผลไม้รสเปรี้ยวคอยยื่นส่งให้คนแพ้ท้อง เมื่อว่าที่คุณพ่อมีอาการแพ้หนักจนถึงขั้นลุกไปไหนมาไหนลำบากเหลือแสน ร่างใหญ่ยังคงเกาะขอบอ่างล้างหน้าโก่งคออาเจียนด้วยใบหน้าขึ้นรอยยิ้มสุขใจ เมื่อ