Lahat ng Kabanata ng สะใภ้ขัดดอก: Kabanata 121 - Kabanata 130

(ต่อ)“ค่ะ...นี่นิเองไม่ใช่ผีสางที่ไหน แล้วนี่เล่นอะไรกันอยู่หรือคะ...” นิดาถามเสียงคาดคั้นใบหน้าหวานดูนิ่งขรึม จนลุงก่ำถึงกับยืนช็อกหายใจติดขัดขึ้นมา เมื่อเท่าที่ผ่านมาแกเคยเห็นนิดาแต่หมวดของหญิงสาวนุ่มนิ่มอ่อนหวาน หมวดโหดแบบนี้แกก็พึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกวันนี้นี่แหละ“เ...เอ่...เอ่อ...ไม่ได้เล่นอ

(ต่อ)คุณหมอสันติขยับปากยั่วโมโหคนป่วย ก่อนจะหันร่างใหญ่ไปตอบคำถามของหญิงสาวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มตามพื้นฐานลักษณะนิสัยส่วนตัว...“เช้านี้พี่ว่างครับ น้องนิมีอะไรให้พี่รับใช้ก็บอกมาได้เลยนะ สำหรับนิแล้วพี่เต็มใจช่วยเสมอครับ...”เมื่อพูดจบคุณหมอหนุ่มจึงหันไปยักคิ้วหลิ่วตาให้กับคนป่วยจอมขี้หวง เพื่อเป็นกา

(่ต่อ)สามวันมานี้ นิดาต้องหมั่นคอยเข้าไร่ส้มเพื่อทำหน้าที่แทนสามีที่กำลังนอนเจ็บอยู่ ถึงอาการของน่านพยัคฆ์จะไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไรมากมาย มีเพียงแผลบนศีรษะ ที่ยังต้องหมั่นคอยดูแลทำความสะอาด และอาการไข้ของเขาก็หายดีเป็นปลิดทิ้ง แต่นิดาก็ยังอยากให้แผลบนศีรษะของเขาหายดีมากกว่านี้เสียก่อน ถึงจะยอมใ

“หึ...นี่หนูนิพึ่งจะลงไปช่วยงานในไร่ได้ไม่ถึงสามชั่วโมงเองนะคะ จะคิดถึงอะไรกันอีกคะเนี่ย...” นิดาไม่ได้ขัดขืนอะไร แต่กลับอำนวยความสะดวกให้น่ายพยัคฆ์เต็มที่ โดยการเอี้ยวร่างน้อยของตัวเอง หันใบหน้างามเข้าหา ก่อนจะเบียดเอาความนุ่มหยุ่นแนบสนิทไปกับกายแกร่ง ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นต้อนรับกับริมฝีปากหน

“อยากกินหนูนิใจจะขาดแล้วรู้ไหม...หึ” ดวงตาของเขามันดูหยาดเยิ้มเสียจนนิดาหวั่นใจ กลัวจะยอมอ่อนข้อให้เขาอีกเหมือนกับที่แล้วๆมา ยิ่งเมื่อหน้าท้องแบนราบของตัวเอง สัมผัสเข้ากับสิ่งที่เป็นตัวช่วยยืนยัน ในความปรารถนาของเขาเข้าแล้ว นิดาแทบอยากจะหยิกเขาให้เนื้อหลุดไปเลย “ไม่ได้นะคะ...” นิดาแหวใส่ชาย