Lahat ng Kabanata ng สะใภ้ขัดดอก: Kabanata 111 - Kabanata 120

(ต่อ) “คุณน้านี่ร้ายกาจนะ แอบย่องมาดูตัวลูกสะใภ้โดยไม่บอกให้พี่รู้เรื่องเลยสักคำเดียว รู้ไหม...ท่านเกือบจะขโมยหนูนิกลับไปอยู่กับท่านที่ไร่ด้วย หากว่าพี่ไม่ยอมทำเรื่องของเราให้ชัดเจนขึ้นกว่านี้...”“อ้อ...เป็นเพราะเหตุนี้นี่เอง พี่พยัคฆ์ก็เลยพาหนูนิไปจดทะเบียนอย่างนั้นหรอกหรือคะ” ปลายน้ำเสียงออกจะสั

ว่าไปแล้วกว่าสองคนนี้มันจะลงเอยและรักใคร่กันจนเขาเองยังนึกอิจฉา ก็เล่นเอาเหงื่อไอ้พีแทบตกไม่ใช่เล่นอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็สมน้ำหน้ามัน เพราะความบ้าของมันแท้ๆ ทำให้ต้องตามตื้อตามง้อมาติกาจนเกือบแก่ตายกว่าสาวเจ้าจะยินยอมตกล่องปล่องชิ้นกับมันเช่นนี้ได้..“ท่านเป็นคนสั่งทำขึ้นมาใหม่เชียวนะ และที่สำคัญ ลว

(ต่อ)เมื่อรถยนต์แล่นเข้ามาใกล้กับรถยนต์คันสีขาว โดยมีร่างงามของน้ำรินทร์ยืนอยู่ตรงส่วนท้ายของรถ พอหญิงสาวเห็นรถคันเป้าหมายค่อยๆขับมาจอดเทียบอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตรนัก ร่างงามก็กระเด้งตัวสุดพลัง ถลาเขาไปหาร่างใหญ่ของคนที่เธอรอคอยด้วยความดีใจสุดขีด เมื่อน่านพยัคฆ์เปิดประตูรถออกมายืนด้านนอกอย่างเต็มตั

ตอน...พยัคฆ์ผู้แสนงอนใบหน้าอันงอหงิกยิ่งว่าปลาทูโดนหักคอ ทำให้นิดารู้สึกร้อนๆหนาวๆขึ้นมาอย่างไรชอบกล นี่เขาจะโกรธเธอไปถึงชาติหน้าเลยหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถึงได้ทำหน้าเง้าหน้างอเหมือนคนถ่ายไม่ออกมาหลายวันแล้วเช่นนี้ แต่ก็รู้ตัวดีอีกนั่นแหละ ครั้งนี้เธอเองก็ผิดจริง จึงพยายามข่มใจงอนง้อเขาต่อไป อาจเป็นเพร

(ต่อ) “เฮ้ย! เดินให้มันตรงๆทางกันหน่อยสิวะไอ้เมือง ไอ้แดง พวกเอ็งเล่นเดินกันอย่างนั้นแล้วเมื่อไหร่มันจะถึงกันสักทีล่ะวะ เดี๋ยวก็เดินหน้าเดี๋ยวก็ถอยหลัง ยึกๆยักๆกันอยู่นั่นแหละ กูจะเอาบันไดมาปีนวันนี้นะโว้ยไอ้พวกนี้ ไม่ได้จะเอามาใช้กันชาติหน้า...เสียงสั่งการจากลุงก่ำดังโหวกเหวกอยู่ตรงลา