“ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะหนูอ้าย พริก พาน้องไปพักผ่อนเสียก่อนสิ” คุณพัฒนาบอกกับลูกชาย แล้วหันไปสั่งสาวใช้ที่ยืนยิ้มแป้นเพราะความดีใจให้ช่วยกันขนกระเป๋าของเดือนอ้ายและพาทิศขึ้นไปไว้บนห้อง เมื่อลูกชายถูกแย่งไปดูแลโดยคุณปู่และคุณย่า หญิงสาวก็ถูกพาตัวแยกไปอีกทางหนึ่ง ร่างบางนิ่งอึ้งขณะยืนอยู่ที่หน้าห้องของพาทิศ เมื่อเขาเปิดประตูกว้างหญิงสาวก็น้ำตาคลอ จู่ๆ ก็เกิดรู้สึกน้อยใจขึ้นมาอีกเมื่อคิดถึงครั้งหนึ่งที่เขาชี้หน้าประกาศไม่ให้หล่อนเหยียบเข้าไปในห้องของเขาอีก เจ้าของห้องหยุดนิ่งและมองหล่อนเมื่อหญิงสาวไม่ยอมขยับเท้าเข้าไปข้างในด้วยกัน แต่เมื่อเห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำเขาก็ให้คิดถึงครั้งหนึ่งที่เคยทำร้ายจิตใจหล่อนอย่างเจ็บแสบ อ้อมแขนที่โอบกอดลงมาทำให้น้ำตาหยดแหมะ นั่นเองหญิงสาวจึงรู้ตัวรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา ทว่าต้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อถูกชายหนุ่มช้อนอุ้มแล้วพาก้าวเข้าไปด้านในห้อง พร้อมประตูที่ปิดลงและกดล็อก “ขอต้อนรับสู่โลกของฉัน” เขาวางหล่อนลงบนเตียงกว้าง แล้วทิ้งตัวทาบทับลงมา กดริมฝีปากลงบนหน้าผากนวล เลื่อนไล้จูบซับน้ำตาด้วยสัมผัสบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-17
