Semua Bab มาเฟียเมียเด็ก: Bab 31 - Bab 40

“ อ๋าย!!!!” แป้งร่ำกรี๊ดลั่นบ้าน จนคนเป็นแม่อย่างทิพย์ต้องรีบวิ่งเข้ามาเขย่าตัวลูกสาว “ เป็นอะไรไปหลาน” อนันดาเองก็เดินเข้ามาถาม “ ลุงไม่ได้ยินที่พวกคนงานมันพูดเหรอ ว่าอีเด็กแก้มขวัญนั่นมันกลับมาแล้ว คนที่ไปพามันกลับมาก็คือเจ้าไฟ เห็นว่าหายไปด้วยกันทั้งคืน แถมตอนกลับยังเอาแต่อุ้มยัยเด็กนั่นไม่ยอมปล่อย ป่านนี้คงได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้วมั้ง” แป้งร่ำโวยวายมีสีหน้าท่าทีไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ เอาน่ะหลาน จะกลุ้มใจเรื่องนั้นไปทำไม ผู้ชายนะมันจะมีเมียกี่คนก็ได้” “ แต่แป้งอยากเป็นคนแรก ที่สอนความเป็นชายให้กับไฟ ลุงไม่เข้าใจเหรอ!” “ อย่าคิดมากไปเลยน่ะลูก แล้วไปแล้วก็ให้มันแล้วไป ยังไงซะเด็กน้อยท่าทางจืดชืดแบบนั้นไม่มีทางที่จะสู้ลูกสาวของแม่ได้หรอก” ทิพย์พยายามพูดให้ลูกสาวใจเย็น “ตอนนี้เรามาคิดกันต่อดีกว่านะ ว่าถ้าเจ้าไฟรู้ว่าพวกเราเป็นต้นเหตุ มันจะเกิดอะไรขึ้น” สีหน้าของคนพูดหมองลงด้วยความกังวล แต่สามีของเธอก็ตอบกลับด้วยคำพูดที่ทำให้สบายใจขึ้นมาได้บ้าง “ จะไปคิดอะไรให้ปวดหัวล่ะทิพย์ ทั้งเกาะเนี่ยยังมีกล้องวงจรปิดไม่ถึง 5 ตัวเลย แล้วฉันก็หลบกล้องทุกตัวแล้ว จ้างให้ก็จับไม่ได้หรอก ถ้าเ

“ กีรติกร” “ พี่ไฟ ยังไม่นอนเหรอคะ ” หญิงสาวหน้าแดงจนต้องรีบหลบสายตา เวลานั้นเขาก็ลุกขึ้นนั่ง “ เธอเป็นอะไร” เขาจ้องเธอด้วยใบหน้านิ่งขรึม “ แก้มฝันร้าย” มุมปากข้างซ้ายของเจ้าไฟกระตุกขึ้นในทันทีเมื่อได้เห็นท่าทีที่เธอแสดงออก เขาเดินลงจากเตียงและเดินสาวขายาวไปหาน้องที่มุมประตู “ เธอเลยจะมาขอนอนกับฉันใช่ไหม” ไม่พูดเฉยเขาใช้มือเชยคางตัวเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาจ้องตา ความกลัวที่มีในแววตาของเธอมันช่างน่าขัน เธอกลัวเขาแต่เธอก็กลัวอย่างอื่นมากกว่าจนยอมที่จะมาขอนอนกับเขาเนี่ยน่ะ? ง่ายไปแล้วหรือเปล่า “ ไม่ได้เหรอคะ เตียงพี่ก็ออกจะกว้างนี่” เสียงหวานๆ ของเธอทำให้ชายหนุ่มหลุดจากห้วงความคิด “ จะถามว่าได้ไหม…มันก็ได้แหละ แต่เธอไม่กลัวว่า…ฉันจะทำอะไรให้เธอเหรอกีรติกร” ในขณะเดียวกันนิ้วโป้งใหญ่สอดเข้าไปในปากของน้อง กลิ่นตัวของเธอมันช่างหอมหวานจนเขาแทบจะอดใจไม่ไหว ไหนจะดวงตากลมโตราวลูกแก้วที่มองมา หัวใจของเจ้าไฟถึงกับร้อนผ่าวเมื่อรับรู้ได้ถึงแรงดูดเบาๆ ตรงนิ้วโป้ง พอเห็นเขายิ้มเธอจึงดึงมือเขาออกพร้อมกับหลบหน้า “ อยากจะทำอะไร ก็ทำเลยค่ะ แต่แก้ม..ยังมีไข้อยู่นะ” เจ้าไฟส่ายหน้าเลิ่กลั่กให้กับคำพูด

ไม่นานเรือสปีดโบ๊ทก็แล่นเข้ามาเทียบท่า ร่างเล็กซึ่งถูกเจ้าไฟอุ้มขึ้นเรือมาด้วยยังคงหลับสนิท เจ้าไฟลุกและเดินขึ้นฝั่งไปก่อนใคร มีเพียงเอลิกที่ยังยืนจ้องแก้มขวัญอยู่ เมื่อเจ้าไฟหันมาจ้องหน้าเขาเอลิกจึงเอ่ยถาม “ จะให้เอายังไงครับบอส” “ ก็ปลุกมันสิ” เขาตอบอย่างเฉยชาพลางเดินไปข้างหน้าอย่างไม่สนใจ “ แกต้องรีบตามฉันมานะ ฉันต้องรีบไปคุยงานก่อนกลับ” เอลิกพยักหน้ารับคำสั่งก่อนหันไปสะกิดแขนของแก้มขวัญ “ กีรติกร ตื่นเถอะครับ” คนที่ถูกปลุกขยับตัว เธอลืมตาขึ้น ด้วยความสะลึมสะลือ พิษไข้ทำให้เธอมองไม่ค่อยชัดเท่าไหร่นัก “ รีบลุกแล้วตามมานะครับ” แก้มขวัญจับใจความคำพูดได้นิดหน่อยแต่พอเห็นชัดขึ้นเอลิกก็เดินขึ้นฝั่งไปแล้ว เธอจึงลุกและเดินตามแต่มันกลับเชื่องช้า เนื่องจากร่างกายของเธอตอนนี้แสบร้อนไปหมดทั้งจากพิษไข้และความแสบจากแรงกระแทกที่เขาคนนั้นทำ “ โอ้ย” มือเล็กกุมท้องด้วยความเจ็บแต่พอเริ่มได้สติรับรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่เกาะ แต่เป็นฝั่งเธอก็เริ่มกลัว รีบก้าวเร็วเท่าที่จะทำได้เพื่อตามเอลิกไป แต่สิ่งที่เธอกลัวก็เกิดขึ้นจริง “ เอลิก เอลิก!” แก้มขวัญเดินลากสังขารตัวเองไปตามทางเดินที่มีผู้คนเดินเพ่นพ

ในห้องนอน เอลิกพยุงแก้มขวัญมาส่ง แล้วเขาก็เดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาให้ “ ให้ผมช่วยใส่ยาให้ไหมครับ” “ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทำเองดีกว่า ว่าแต่…” แก้มขวัญจ้องไปที่หน้าของเอลิกด้วยแววตาสงสัย “ฉันถามอะไรหน่อยได้ไหม ผู้ชายที่หน้าเหมือนพี่ไฟคนนั้นเป็นใครเหรอ” “ อ๋อ คนนั้นนายน้อยคิน เขาเป็นน้องชายแท้ๆ ของบอสนะครับ” หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจ เธอตกเป็นเมียของชายหนุ่ม แต่ยังไม่เคยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเลย ไม่ใช่สิ เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยต่างหาก เมื่อคิดได้แบบนั้น หญิงสาวก็เกิดความน้อยใจ เธอคงจะเป็นได้แค่เมียเก็บหรือเป็นแค่คู่นอนของเขาสินะ “ บอสเขามีพี่น้องรวมกันทั้งหมดสี่คนครับ บอสนะเป็นลูกคนโต ต่อไปก็มีน้องชายฝาแฝดและก็น้องสาว” เอลิกที่เห็นหญิงสาวเงียบไปพลางคิดว่าเธอคงจะอยากรู้ เลยพลั้งปากบอก แก้มขวัญเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้เขาเป็นการขอบใจ เมื่อไม่มีอะไรแล้วเอลิกจึงเดินออกไป และสวนทางกันกับเจ้าไฟที่เดินเข้ามาพอดี “ ไปเตรียมตัว” เจ้าไฟยื่นของที่ได้มาจากน้องชายให้แก่เอลิก เอลิกรับเอาแล้วเดินหายไป ปล่อยให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง “ เป็นยังไง ยัยซุ่มซ่าม” แก้มขวัญเงยหน้ามอ

3 วันต่อมา ลิฟท์หน้าเพนท์เฮ้าส์เปิดออกเผยให้เห็นเอลิกที่เพิ่งพาคนตัวเล็กกลับมาจากโรงพยาบาลและมาส่งที่นี่ “ วันนี้คุณก็ต้องพักผ่อนให้มากๆ นะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราต้องเดินทางกลับไปที่เกาะแล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายอีก” เอลิกเอ่ยบอกกับเธอด้วยความเป็นห่วง แก้มขวัญพยักหน้าให้ “ อืม ขอบใจนะพี่เอลิก” “ ห๊ะ เมื่อกี้คุณเรียกผมว่าอะไรนะ” “ ก็เรียกพี่ไง นายอายุมากกว่าฉันนี่ เรามาสนิทกันไว้ดีกว่า เวลาอยู่ที่เกาะฉันจะได้มีเพื่อนคุย” ประโยคหลังหญิงสาวมีน้ำเสียงที่เศร้าลง ทำให้เอลิกรู้สึกเห็นใจ แต่ถ้าบอสของเขามาได้ยินเข้า เขาจะไม่ตายไปข้างเลยหรือ “ เอลิก นั่นพาใครมา” เสียงอันคุ้นเคยทำให้เอลิกถึงกับหูผึ่ง ตาโตรีบหันไปมองตามเสียง จึงเห็นว่าคุณหญิงครีมหอมเดินออกมาจากเพนท์เฮ้าส์ คุณหญิงมองไปที่เด็กสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ต่างจากแก้มขวัญเองที่มองมายังเธอด้วยความแปลกใจ “ ซวยแล้วบอส…” เอลิกบ่นพึมพำ เขาก็ลืมโทรถามการ์ดบนห้องก่อนพาหญิงสาวขึ้นมาเลย แบบนี้บอสได้เอาเขาตายจริงแน่ 3 ชั่วโมงต่อจากนั้น คฤหาสน์ ศิลาแดง “ แม่!!!” เจ้าไฟเดินเข้าบ้านมาพร้อมกับเสียงร้องโวยวายหาแม่ลั่นบ้าน เนื่องจากเพิ่งรู้เรื่อง