Semua Bab มาเฟียเมียเด็ก: Bab 1 - Bab 9

ณ คฤหาสน์ ศิลาแดง ของ อศิร ศิลาหัตร์ทัย หรือที่ทุกคนรู้จักเขาในนามเสี่ยโอมพร้อมภรรยา อดีตนางแบบคนสวยครีมหอม นับเวลานี้ผ่านมาสามสิบกว่าปีเห็นจะได้ แต่ทุกสิ่งอย่างภายในบ้านยังคงเหมือนเดิม เรือนรับรองก็ยังคงตั้งตระหง่านอยู่มุมเดิมของบ้าน ต่างก็แต่ตัวคฤหาสน์ที่ถูกต่อเติมออกไปอีกเพื่อรองรับสี่หน่อของทั้งคู่ ในเวลาเดียวกันนั้นชั้นบนสุดของคฤหาสน์ที่ติดกับมุมสวน ดูกำลังมีเรื่องให้วุ่นวายเฉกเช่นทุกวันเนื่องจากที่ตรงนั้นเป็นห้องทำงานของลูกชายคนโตจอมเอาแต่ใจและหัวร้อนของพวกเขา… “ ถ้ามันว้อนมาก ก็จัดการส่งมันไปพบยมบาลซะ!” เสียงเข้มและเยือกเย็น สั่งเสียงดังก้อง พร้อมเอกสารในมือฟาดลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย “ รับทราบครับบอส!” เอลิก ผู้ช่วยของ เจ้าไฟ อนาลา ศิลาหัตร์ทัย รับคำสั่งจากหัวหน้าของเขาซึ่งกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานตรงหน้า หลังจากนั้นเอลิกก็เดินออกไปจัดการตามที่ได้รับคำสั่งทันที “นายน้อยไฟคะ!” “หยุด! จะเข้าไปทำไม!” แม่บ้านชื่อแต๋วร้องตะโกนและกำลังจะวิ่งสวนกับเอลิกเข้าไปในห้องทำงานของอนาลา แต่กลับถูกการ์ดหน้าประตูขวางเอาไว้ “โอ้ย! ถ้าฉันบอกว่า นายหญิงครีมหอมให้มาเรียกนายน้อยไฟไปพบเดี๋ยวนี้! จะใ

รถหรูวิ่งอยู่บนถนนใหญ่ในช่วงเวลาโพล้เพล้ พลางมีเสียงโทรศัพท์ของคนที่นั่งอยู่ภายในรถดังขึ้น “ มันโทรมาทำไมวะ คงไม่ได้จะโทรมาขอเงินอีกหรอกนะ” อนาลาหรือเจ้าไฟล้วงมือถือขึ้นมาพลางบ่นกับมันด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เนื่องจากบนจอมันปรากฏขึ้นว่าเป็นเบอร์ของน้องชายเขา “ ว่าไง ไอ้คำผาน” แต่กระนั้นเขาก็กดรับ [“ พี่ไฟ พี่รีบมาโรงพยาบาลตอนนี้เลยได้ไหม คีรินโดนรถชนเสียเลือดมาก”] “ ห๊ะ!!” หลังฟังเสียงลนลานของอนาคิน เขาก็ตกใจเป็นอย่างมาก เพราะว่า อนาวิน หรือ คีรินน้องชายคนนี้ของเขา โคตรจะเป็นคนดี แล้วนี่ใครมันกล้ามาทำร้ายคีรินแบบนี้! “ เอลิก! วนรถกลับไปโรงพยาบาลของอาไนเดี๋ยวนี้!” เจ้าไฟสั่งลูกน้องคนสนิทของเขาเสียงแข็งกร้าว และยังไม่ทันขาดคำ สิ่งที่เขากำลังสงสัยว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุก็ได้เฉลยออกมา เมื่อมีสายเรียกเข้ามาในมือถือ โชว์เป็นเบอร์ของ นาย พิทักษ์ พงษ์สกร หยกทอง “ มันโทรมา…!.” เขาเอ่ยด้วยสีหน้าไม่พอใจพลางรีบกดรับ [“ ว่าไงเจ้าไฟ เซอร์ไพรส์ที่กูทำ รับน้อง ให้น้องชายมึงเข้าสู่วงการธุรกิจเดียวกันเนี้ย ถูกใจมั้ยวะ ฮาฮ่าฮา”] เสียงแหบแห้งของคนในปลายสายพูดด้วยความเย้ยหยันแฝงสะใจไม่นิด ทำเอาคนฟ

ศิลาแดง “ โธ่เอ้ย!!” เจ้าไฟโอดร้องคร่ำครวญทั้งยังปัดข้าวของบนโต๊ะในห้องทำงานของตัวเองกระจัดกระจายเกลื่อนพื้น สาเหตุเนื่องมาจากว่าเขาส่งคนไปเอาคืนพิทักษ์ แต่มันกลับไม่สำเร็จ “ ผมขอโทษนะครับบอส” การ์ดที่รับหน้าที่นี้ รีบก้มหน้าขอโทษยกใหญ่ ท่าทีของเขาลนลานเนื่องจากกลัวว่าจะโดนทำโทษ “ ช่างมัน! มันคงจะไหวตัวทัน เราก็เลยทำอะไรมันไม่ได้” เจ้าไฟถอนหายใจแรง มือของเขากำแน่น “ แต่อย่าคิดว่ากูจะยอมมันแค่นี้นะ มันทำกับน้องกูถึงขั้นเลือดตกอย่างออก มันก็ต้องชดใช้ให้สาสม” เขากัดฟันพูดด้วยความฉุนเฉียว “ ทำกูกูไม่ว่า แต่มาทำให้คนในครอบครัวกูแบบนี้ กูไม่ยอม!!!” ผัวะ!!!! ฝ่ามือของเขาที่เคยกำแน่น คลายออกและตบลงที่โต๊ะเสียงดัง แสดงออกถึงความโกรธแค้นของเจ้าของมันได้อย่างชัดเจน “ บอลครับ บอส!” เอลิกวิ่งพรวดพราดเข้ามาพร้อมซองเอกสารในมือท่าทีของเขาดูเหนื่อยหอบแต่แฝงความตื่นเต้นดีใจอยู่ในแววตา เจ้าไฟเห็นแบบนั้นเขาก็กอดอกพลันรีบหันไปมอง “ แกมีอะไร” เอลิกยิ้มจางพลางยื่นซองในมือให้นาย “ ที่บอสสั่งผมว่าให้ส่งคนไปตามสืบดู ผมได้รู้อะไรดีๆ มาด้วยครับ เป็นเรื่องที่นายพิทักษ์ปิดบังมาตลอดหลายปี” คนฟังดูมีท่า

“ ขอบใจนะจ้ะ โอกาสหน้ามาใหม่นะ ทำสดใหม่ทุกวันเลย” เมื่อแก้มขวัญขายขนมให้ลูกค้าคนสุดท้ายที่มารอซื้อเสร็จ เธอก็เท้าเอวหันมามองชายแปลกหน้า ตัวใหญ่อย่างกับหมี ที่แอบจิกขนมใส่ไส้ของเธอไปนั่งกินเต็มปากเต็มคำ และยังถือไว้ในมืออีกหลายห่อไม่ยอมวางลง “ นี่! คุณยังไม่ยอมกลับอีกเหรอ” เจ้าไฟหันมามองที่หญิงสาว ด้วยสีหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย “ เจ้าของแผงยังไม่มาอีกเหรอเนี่ย ลูกค้าเยอะขนาดนี้แต่ปล่อยให้เด็กประถมมาเฝ้าร้านให้ เดี๋ยวก็เจ๊งกันหมดพอดี” เขาเอ่ยพร้อมวางขนมในมือลง ก่อนลุกยืนแล้วปัดมือสองข้างใส่กันไปมากลางอากาศ ดวงตาคู่ดุก็จ้องมองที่หญิงสาวตรงหน้าที่กำลังชะเง้อคอยาวมองเขาตาไม่กระพริบ “ นี่ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้นนะ ที่จะมายืนรอ ต่อล้อต่อเถียงเล่นกับเธอน่ะ” เขาว่าพลางขมวดคิ้วใส่ “ ฉันก็บอกให้คุณพูดมาเลยไงค่ะ รีบพูดมาซะสิ!” เจ้าไฟถอนหายใจแรง “ ก็ฉันบอกว่าฉันจะพูดกับเจ้าของแผง ไม่ใช่เด็กน้อยแบบเธอ!” หญิงสาวเบ้ปากอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะถามเขากลับด้วยเสียงดังชัดถ้อยชัดคำ “ ใคร! ใครเด็กไม่ทราบ ฉันจะ 20 แล้ว ว๊าย!” แก้มขวัญพยายามจะเขย่งเท้าทำตัวให้สูงเพื่อหวังให้ชายหนุ่มเห็นว่าเธอไม่ใช่เด็ก แต

“ แม่ของเธออาการทรุด เพราะภาวะแทรกซ้อนกับโรคที่เป็นอยู่ ฉันเลยพาไปส่งโรงพยาบาล แล้วก็มารอเธอที่บ้านเพราะไปหาที่ตลาดแล้วไม่เจอ ตอนนี้แม่เธอรอเธออยู่” เจ้าไฟพูดด้วยเสียงไม่ค่อยพอใจเล็กน้อย เธอกล้าดียังไงมาทำร้ายเขาทั้งๆ ที่เขายอมลดตัวมานั่งรอเธอตั้งหลายชั่วโมง คิดแล้วเขาก็เหยียบคันเร่งจนมิด “ ไม่!! ไม่ใช่ความจริง แม่ฉันแข็งแรงจะตาย” แก้มขวัญไม่อาจจะเชื่อที่เขาพูด แต่ตัวเธอกลับสั่นไปมาเพราะความรู้สึกของเธอมันสังหรณ์บอกกับเธอว่าเขาไม่ได้โกหก แต่ใจของเธออยากให้เขาแค่โกหก ให้เขาหลอกเธอไปฆ่าไปขายทิ้งซะยังดีกว่าอีก คิดแล้วน้ำตาของเธอก็ไหลพร่า ดวงใจดวงน้อยสั่นไหวดั่งรับรู้ว่าแม่คงจะรอเธออยู่จริงๆ ระหว่างที่แก้มขวัญกำลังร้องไห้ เจ้าไฟก็แอบเหลือบมองเธออยู่หลายครั้ง ยิ่งเห็นริมฝีปากที่แดงระเรื่อของเธอ มือข้างหนึ่งของเขาก็เผลอยกขึ้นทาบปากตัวเอง เมื่อกี้เขาโมโหหนักแต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะหยุดเธอด้วยการจูบ คิดแล้วเขาก็ไม่เข้าใจ เพราะถ้าเป็นคนอื่นมาแหกปากต่อหน้า เขาคงจะตบให้ปากแตกแทนที่จะคิดทำเช่นนั้น ไม่นานรถของเขาก็มาจอดที่โรงพยาบาล แก้มขวัญรีบเปิดประตูลงรถและวิ่งเข้าไปข้างใน “ แก้มขวัญ” เมื่อ