All Chapters of บังเอิญเป็นผัวเธอ (NC 18+): Chapter 51 - Chapter 60

“ฮัลโหลทั้งสองคน...ญ่าอยู่ตรงนี้ค่ะ เผื่อลืม เรื่องรายละเอียดทั้งหลายไว้คุยกันสองคน เอาเรื่องแม่ก่อน” แม่ฉันท่านก็ไม่ได้หัวโบราณหรอก ถึงจะมีอะไรกัน ท่านก็ไม่ว่าแต่ไม่ใช่ท้องก่อนแต่งแบบนี้ แถมคนของเราเป็นผู้ชายมันบ่งบอกถึงความไม่รับผิดชอบ รักสนุกแต่ไม่ป้องกัน ฉันอยากจะทุบพี่ชายตัวดีของฉันจริง ๆ แล้วเท่าที่ได้ยินมา ของขวัญอยู่กับปู่ย่า ท่านจะไม่อกแตกตายเหรอ“ญ่าช่วยคุยกับแม่ให้หน่อยนะ” เสียงของท่านประธานจอมดุกลายร่างเป็นพี่ชายขี้อ้อนขึ้นมาทันที เป็นอย่างนี้ทุกทีเวลาทำผิดอะไรต้องให้น้องช่วยตลอด“ไม่รู้ไปคุยเอง”“นะญ่าช่วยพี่หน่อย”ประตูห้องก็เปิดขึ้นพร้อมกับร่างผู้ชายที่ฉันคุ้นเคย“ปั้นมาได้ไง”“ก็พี่ธัชโทรเรียกให้มา” ลากฉันมาซวยด้วยไม่พอยังเรียกหมอปั้นมาซวยด้วยอีก“ปั้นช่วยไปคุยกับปู่กับย่าให้ขวัญหน่อยสิ”สรุปสองผัวเมียข้างหน้าคืออยากให้ฉันกับหมอปั้นช่วยไปคุยกับผู้ใหญ่ให้ ปู่กับย่าของขวัญรักหมอปั้นมาก รักเหมือนหลานแท้ ๆ หมอปั้นบอกอะไรท่านทั้งสองคนไม่เคยขัดเลย ดูอย่างตอนหมอปั้นแต่งงานสิ ใส่ซองมาได้ไงตั้งเกือบแสนขาดไปบาทเดียวเอง“มันเรื่องอะไรกัน” หมอปั้นผู้มาถึงยังไม่รู้ว่าหายนะกำลังมาเย

เมธาวี หรือ เมญ่า Talkวันนี้เป็นวันที่ฉันอายุครบสามสิบปี เด็กชายปั้นกำลังเล่นน้ำในสระว่ายน้ำกับเด็กชายปี เด็กชายป้อง ลูกชายของฉันกับปั้นตอนนี้อายุกำลังจะเข้าสามขวบ กำลังเริ่มไปโรงเรียนงอแงมากวันไปโรงเรียนไม่ใช่ลูกนะ แต่เป็นคุณตาคุณยาย คุณปู่คุณย่าจะว่าไปนอกจากอุ้มท้องแล้วฉันแทบไม่เหนื่อยเลยกับการมีลูกเพราะว่าอะไรน่ะเหรอ มีคนช่วยเลี้ยงเยอะเด็กชายปี มีพ่อทูนหัวคือหมอพีส่วนเด็กชายป้องมีพ่อทูนหัวคือหมอก้อง คงไม่ต้องแปลกใจในชื่อเล่นของทั้งสองใช่ไหมคะ ก็เพราะพ่อและพ่อทูนหัวทั้งสองคนเป็นผู้ตั้งให้ไงตอนนี้ทั้งหมอพี หมอก้องก็กำลังมีความสุขสุด ๆ เพราะว่าอะไรน่ะเหรอ ก็เพิ่งจะได้เป็นพ่อลูกอ่อนด้วยกันทั้งคู่ น้อยหน่ากับทานตะวันท้องไล่ ๆ กัน แต่งงานกันเมื่อปีที่แล้ว แต่งปุ๊บก็ท้องปั๊บทั้งคู่เปิดอู่ก็ติดเลยก็อย่างว่าอายุอานามจะสามสิบแล้วไม่รีบมีเดี๋ยวไม่ทันใช้ฉันเพิ่งจะไปสอนคุณแม่มือใหม่ทั้งสองคนเลี้ยงลูกเมื่อไม่กี่วันมานี่ ก็คนมันมีประสบการณ์ก็ต้องช่วยเพื่อนกันหน่อย“แม่ครับ เล่นน้ำ” เสียงลูกชายทั้งสามของฉันเรียกให้ไปเล่นน้ำไม่ผิดหรอกถ้าจะเรียกคนที่กินนมเราว่าลูก หมอปั้นก็คงเป็นลูกชายคนโตท

“ขี้โม้ แล้วเมียเนี่ยลำบาก”“นะครับ นะครับคนดีที่รักของปั้น”สุดท้ายเธอก็ยอมเขาจนได้...บทรักของคืนนี้สุดแสนจะน่าเบื่อ ...เมธาวีต้องปรนเปรอให้สามีก่อนจากนั้นเขาก็แทงไม่กี่ทีก็แตกตรงปลายยอด บทรักที่น่าเบื่อของสามีเป็นแบบนี้เกือบสัปดาห์ แต่เขาก็ยังมีน้ำใจในรอบสองที่ทำให้เธอสุขสมด้วยปลายลิ้นของเขาจนเวลาผ่านไปสองเดือน“ปั้น...ปั้น...ท้องแล้ว ท้องแล้ว” เสียงของเมธาวีร้องบอกสามีสุดที่รัก บทรักที่น่าเบื่อจะได้จบลงเสียที เธออยากถึงสวรรค์พร้อม ๆ เขามากกว่า“จริงเหรอญ่า” คุณหมอสุดหล่อดูเครื่องตรวจในมือแฟนสาว โอ้...แป๊บเดียวก็ท้อง แบบนี้อดขิงใส่เพื่อนรักทั้งสองคนไม่ได้ ที่น้ำยาเขายังดีตลอด เปิดปุ๊บติดปั๊บ แต่ก็คงสู้พี่เมียของเขาไม่ได้รายนั้นท้องตั้งแต่ยังไม่แต่งงานแถมยังได้ลูกแฝดตั้งสองรอบ...เข้าเดือนที่สี่ของการตั้งครรภ์“ไอ้พีเห็นลูกสาวกูไหม”“ไม่เห็น น้องหนีบไว้มองไม่เห็นเลย น่าจะขี้อาย” นายแพทย์ปฐพี บอกเพื่อนรัก ที่วันนี้เขาพาภรรยามาตรวจครรภ์เพื่อดูเพศของลูก แต่ลูกน้อยในท้องภรรยากลับไม่ยอมให้ดู“ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวลูกก็ให้ดูเองแหละ”“แต่ปั้นอยากรู้”และความอยากรู้ของคุณหมอปั้นก็ได้เปิดเผยอ

นายแพทย์ก้องภพ ธนากรกุล หรือ หมอก้อง Talksตอนนี้ผมเป็นหมออยู่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร อาชีพหมอคือความใฝ่ฝันของผมมาตั้งแต่จำความได้ ถึงทางบ้านจะทำธุรกิจหลายอย่าง แต่ผมก็อยากเป็นหมออยู่ดี ซึ่งครอบครัวของผมอยู่อเมริกากันหมด ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อ คุณแม่ หรือน้องสาวฝาแฝด มีผมที่อยู่เมืองไทย เพราะคุณย่าท่านอยากให้หลานชายคนเดียวของท่านอยู่ใกล้ ๆวันนี้...วันที่สิบสี่ กุมภาพันธ์ วันแห่งความรัก วันที่ใคร ๆ ก็ชอบอยากให้มีวันนี้บ่อย ๆ แต่สำหรับผมน่ะเหรอ โคตรเกลียดวันนี้ ไม่อยากให้มีวันนี้ อยากให้มีวันที่สิบสามกุมภา แล้วข้ามไปวันที่สิบห้าเลยได้ไหม ก่อนหน้านี้ผมก็ไม่ได้เกลียดวันนี้ขนาดนี้หรอก ก็ชอบเหมือนคนอื่น ได้บอกรักผู้หญิงที่แอบชอบ ได้ส่งดอกกุหลาบให้สาว ๆ และได้ช็อกโกแลตจากสาว ๆแต่เรื่องบัดซบมันดันเกิดก่อนวันวาเลนไทน์เมื่อห้าปีที่แล้ว เรื่องราวที่ทำให้ชีวิตและจิตใจผมโคตรเปลี่ยนไปตลอดกาลย้อนไปเมื่อห้าปีที่แล้ว ผับ SSS“ไงไอ้ก้องกูนึกว่ามึงจะมาไม่ได้แล้ว”“เลี้ยงรุ่นทั้งทีไม่มาได้ยังไงวะ” ใช่ครับมันคืองานเลี้ยงรุ่นของผมกับเพื่อนมัธยม ไม่ได้เจอกันเกือบสองปี...ซึ่งทุกคนมากันครบ...แบบเหมือ

ไอ้พี มึงแกล้งโง่หรือว่ายังไง มึงก็รู้ไหมว่าสองคนนั้นแอบรักกันมาตั้งนานแล้ว มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าแอบชอบกัน แอบรักกันน่ะ“มึงพูดดี ๆ นางฟ้าอะไรของมึง นั่นเมียกู” ไอ้ปั้นมันก็หวงของมันมาแต่ไหนแต่ไรยังไม่ชินอีก...ไอ้หมอผี“แหม หวงจริง เออ กูไม่แย่งของเพื่อนหรอก” ไอ้หมอผีหัวเราะอย่างสะใจที่แกล้งไอ้ปั้นได้“ว่าแต่ มึงเถอะได้คุยกับขวัญหรือยัง” ไอ้ปั้นหันมาถามผม“ถามคำตอบคำ ส่วนมากไล่กูซะมากกว่า คนอะไรแม่งโคตรใจแข็ง หรือขวัญจะไม่ได้รักกูแล้ววะ” เมื่อก่อนผมมั่นใจว่าของขวัญรักผมนะ แต่ตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิ เอาจริง ๆ ผมเองก็ไม่ค่อยมั่นใจตัวเองเหมือนกันว่าผมยังคงคิดกับขวัญแบบเดิมอยู่ไหม“กูว่ามึงค่อยเป็นค่อยไปเถอะว่ะ ค่อย ๆ ง้อไปอย่าเพิ่งท้อ” เพื่อนทั้งสองคนของผมก็พยายามให้กำลังใจผมเสมอ“ถ้ากูท้อกูคงไม่อยู่ตรงนี้มาห้าปีหรอก” ห้าปีแล้วสินะ นานมากนะสำหรับคนอื่น แต่ผมยังคงจำกลิ่นของเธอคนนั้นได้ดี...นี่ไงที่ผมคิดว่าผมอาจไม่ได้คิดกับของขวัญเหมือนเดิม...เพราะสัมผัสของเธอผมไม่เคยลืม เวลาจะขึ้นเตียงกับใคร ผมจะจินตนาการว่าผมนอนกับเธออยู่ตลอดไอ้ก้องมึงจะหื่นไปไหน...ได้แต่ด่าตัวเองในใจผมต้องคิดถึ