บททั้งหมดของ บังเอิญเป็นผัวเธอ (NC 18+): บทที่ 31 - บทที่ 40

ในจังหวะช่วงนั้นที่ฉันค่อย ๆ ถอยห่างมาจากชีวิตหมอปั้นจากที่เราเจอกันแทบทุกวัน กลายเป็นสัปดาห์ละครั้ง เดือนละครั้ง สามเดือนครั้ง ยิ่งตอนที่ปั้นเป็นเอ๊กซ์เทิร์น (Extern) หรือนักศึกษาแพทย์ปีหก ฉันซึ่งจบพอดี ทำให้เราก็ยิ่งห่างกัน จนกลับมาเจอกันบ่อยขึ้นเมื่อหมอปั้นมาเป็นหมอเต็มตัวนี่แหละ“แต่ปั้นก็ไม่ได้มองใครนอกจากญ่านะคะ”“หยอดเก่งจริงหมอปั้น”“กลัวเมียไม่รัก”ฉันว่าคงไม่ต้องกินข้าวแล้วมั้ง แค่นี้ก็อิ่มจะแย่แล้ว หมอปั้นเล่นหยอดความหวานตลอดทาง มดเดินตามเป็นขบวนแล้วเนี่ยกำลังเขินกันอยู่ดี ๆ ก็ได้ยินเสียงหนึ่งทักขึ้นมา“พี่เมญ่า มาได้ยังไงครับ”“อ้าวต้น พอดีพี่มาทานข้าวกับแฟน ต้นนี่หมอปั้นแฟนพี่ นี่ต้นค่ะหลานรหัสญ่าเอง” ร้านนี้คงเป็นร้านที่นิยมของนักศึกษาจริง ๆ เจอทั้งคนรู้จักปั้น คนรู้จักฉัน แต่คนตรงข้ามฉันทำไมหน้างอจัง ฉันพลาดอะไรไปหรือเปล่า“สวัสดีครับพี่หมอปั้น”“สวัสดีครับ” สองหนุ่มทักกันหน้านิ่งมาก ต้นนั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ ฉัน“พี่เมญ่าทำงานที่ไหนครับ” ตอนยังเรียนอยู่ฉันก็สนิทกับต้นนะ คงเพราะเราเป็นสายรหัสแล้วน้องรหัสฉันก็ดันซิ่วไปเรียนที่อื่นทำให้เหมือนฉันต้องดูแลต้นแทนน้องรหัส“ทำงาน

ส่วนไอ้พี มันกับคู่กัดของมันก็ไปซื้อเครื่องดื่มกับของกินเล่นส่วนเขาเดินไปหน้าบ้านพัก ซึ่งเดินไม่กี่ก้าวก็เป็นชายหาด เห็นเพื่อนของเมญ่าอีกคนนอนดูวิว คงโดนเพื่อนเท เหมือนเขา“ไม่ไปถ่ายรูปเหรอครับ”“อ๋อ ไม่ค่ะ ขี้เกียจ”ทั้งสองคนนอนเตียงข้างกันแต่ก็ไม่ได้ใกล้กันมาก ไม่มีการสนทนาใด ๆ อีกเลย จนปั้นกับเมญ่าเดินกลับมา“ทานตะวันมาถ่ายรูปกัน” เมญ่าเรียกชื่อเพื่อน ทำให้ก้องภพนึกออก“ไม่เอาญ่า ขี้เกียจ อีกอย่างไม่ได้แต่งหน้า”มาทะเลต้องแต่งหน้าด้วยเหรอวะ ก้องภพหันไปมองหน้าคนพูดเธอก็ออกจะสวย ส่วนหุ่นก็...เขาแอบกลืนน้ำลายลงคอ หวังว่าเธอคงไม่เห็นนะหมอปั้น Talksชีวิตรักของผมกับเมญ่า ตอนนี้ถือว่าอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามันก็คงไม่ผิด เพราะผมรัก ผมติดเมียขั้นหนักเลยก็ว่าได้ งานที่โรงพยาบาลก็ยุ่ง ๆ วันนี้ผมนั่งเคลียร์เอกสารต่าง ๆ ในฐานะรองประธานบริษัท เวลาล่วงเลยจนจะเที่ยง“ปั้น” เสียงของของขวัญที่เปิดประตูเข้ามา ผมกับของขวัญแทบจะไม่ได้คุยกันหลังจากที่ผมแต่งงาน ของขวัญพยายามโทรหาผมหลายต่อหลายครั้งแต่ผมก็เลือกที่จะไม่รับโทรศัพท์ เพราะผมไม่อยากให้เมญ่าเข้าใจผิด“ขวัญว่าไง”“ขวัญมาชวนปั้นไปกินข้าวเที่ยงด้

ใช่ ฉันไม่เคยรู้เลยว่ามีเหตุผลอะไรที่หมอปั้นไม่สานต่อความสัมพันธ์ของเรา ทั้งที่เราเหมือนเกือบจะเป็นแฟนแต่ก็ไม่ใช่ เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน เพราะอะไร เพราะว่าเขามีของขวัญอยู่ในใจเหรอ พอกันได้ยินอย่างนี้ บอกได้เลยว่าตอนนี้ฉันชาไปทั้งหน้าและเจ็บปวดไปทั้งใจมากเลยล่ะหมอปั้นแค่สงสารฉันเหรอทำไมหมอปั้นต้องบอกของขวัญด้วย มันคือความลับของเราไม่ใช่เหรอเป็นคำถามที่ฉันถามตัวเองในใจ เมื่อไม่ได้คำตอบฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องทำงานหมอปั้นจุดหมายคือ...ฉันต้องไปที่ไหนสักที่ก่อนจะกลับคอนโดฯ ฉันยังไม่พร้อมจะคุยกับหมอปั้นตอนนี้ ฉันรีบยกหูโทรหาที่พึ่งเดียวของฉัน“พี่ธัชมารับญ่าที่โรงพยาบาลปั้นหน่อยค่ะ” ฉันรีบโทรหาพี่ชายร่วมสายเลือดของฉัน เขาเป็นคนเดียวที่ปกป้องฉันมาตลอดยี่สิบห้าปีไม่ถึงยี่สิบนาที รถสปอร์ตสีเหลืองคันสวยหรูก็มาจอดหน้าโรงพยาบาลเมธัช รัตนากรคุณ ประธานบริหารบริษัท แอนเดอร์สัน แมนูแฟคเจอร์ริ่ง ผู้ผลิตยารายใหญ่ของเอเชีย พี่ชายสุดที่รักของเมญ่า ผู้ที่ปกป้องเมญ่ายิ่งกว่าไข่ในหิน เพราะอายุที่ต่างกันถึงแปดปี ชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าคาสโนวาตัวพ่อของเมืองไทย ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาแบบลูกเสี้ยว ทั้

“ทำไมปั้นต้องบอกเรื่องของเรากับหมอของขวัญด้วย ฮือ ฮือ” เธอยังคงร้องไห้ไม่หยุด เขาพยายามลูบหัวให้เธอใจเย็นลง“เดี๋ยว ๆ ญ่าใจเย็น ๆ ใครบอกว่าหมอปั้นบอก”“ก็หมอของขวัญบอกญ่าอย่างนั้น เธอบอกว่าปั้นแต่งงานเพราะสงสารญ่า”“เหลวไหล” ผู้หญิงคนนี้...เขากำมือกัดกรามแน่น ความโมโห ความโกรธที่พุ่งสูง“เมญ่า ฟังพี่นะ หมอปั้นไม่ได้เป็นคนบอกหมอของขวัญ คุณสายสุนีเขาบอกพี่เองว่าของขวัญไปถามจากเธอ”“จริงเหรอคะ” น้องสาวตัวน้อยพอได้ยินอย่างนี้ก็รีบปาดน้ำตา ดวงหน้ามีรอยยิ้มขึ้นมาทันที“ฟังพี่นะ คนเราจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันต้องหนักแน่น ญ่าจะไปเชื่อคำพูดคนอื่นมากกว่าสามีตัวเองได้ยังไง ญ่ารู้จักหมอปั้นมานานแค่ไหน ทำไมยังไม่เชื่อใจหมอปั้นอีก ถ้าหมอปั้นรู้จะเสียใจมากแค่ไหนรู้ไหม”“จริงสิ ทำไมญ่าไม่หนักแน่นเลย ญ่าขอโทษนะคะพี่ธัช”“ญ่าไม่ต้องขอโทษพี่หรอก พี่ไปส่งที่คอนโดฯ หนูรอหมอปั้นที่คอนโดนะ เดี๋ยวพี่มีธุระไปจัดการหน่อย” เขาขับรถมาส่งเมญ่าที่คอนโดฯ หมอปั้น จากนั้นก็ต่อสายหาคุณสายสุนีทันที“คุณสายสุนี ผมจองผับ SSS โซน VVIP ไว้ คุณช่วยพาหมอของขวัญออกมาดื่มหน่อยสิ”“จะดีเหรอคะบอส”“มีอะไรผมรับผิดชอบเอง ไม่ทำให้คุณเดื

“หมอห้ามช่วยมัน ไอ้เลวนั่นมันฆ่าเพื่อนผม ให้มันตายเหมือนเพื่อนผม”“คุณใจเย็น ๆ ก่อนครับ พี่พยาบาลไม่เกี่ยว ปล่อยพี่พยาบาลก่อน”“ผมจะปล่อยถ้าได้เห็นมันตายต่อหน้า”ปลายมีดที่จ่อคอพี่แดง ตอนนี้คอมีรอยแดงเลือดไหลออกมานิด ๆ แล้ว ถ้ารอตำรวจมาผมไม่รู้ว่าจะทันการไหม คนเจ็บก็ต้องผ่าตัดถ้าไม่ผ่าตัดให้ทันเวลาจะเสียเลือดและช็อกได้ นาทีนี้ผมไม่มีทางเลือกต้องทำบางอย่าง“เอาอย่างนี้ปล่อยพี่พยาบาล แล้วจับหมอไปแทน ถ้าไม่มีหมอก็รักษาใครไม่ได้อยู่แล้ว” คนคลุ้มคลั่งใช้ความคิดนิดหน่อย ผมยกสองมือขึ้นแล้วค่อยเดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มตรงหน้า“น้องปล่อยพี่พยาบาล แล้วจับหมอไปแทน”จังหวะที่ผมเดินเข้าไป เด็กหนุ่มก็ผลักพี่แดงไปอีกทางมือที่กำลังจะล็อกตัวผม ผมใช้จังหวะนั้นพลิกข้อมือเด็กหนุ่มไว้พร้อมกดตัวเด็กหนุ่มลงพื้น จังหวะชุลมุนสักพักก่อนที่เราจะรวบตัวคนก่อเหตุได้ในที่สุด“หมอปั้นเลือด!” ผมหันตามมือที่ชี้มาที่ตัวผม เลือดไหลตรงต้นแขนซ้ายของผม รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที“ไอ้ปั้น” เสียงไอ้หมอพีที่วิ่งเข้ามาหลังจากที่มีคนโทรตามมันเพราะเกิดเรื่อง ผมโดนนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน อาการผมไม่ได้ร้ายแรงอะไร แผลไม่ได้ลึกแค่เย็บสิบกว่