เสียงเจื้อยแจ้วของผู้คนที่กำลังคุยกันปลุกให้ร่างอวบที่หลับลึกราวกับว่าไม่ได้นอนเต็มอิ่มแบบนี้มานานให้ตื่นจากห้วงนิทราเสียทีทันทีที่เปลือกตาลืมขึ้นคนแรกที่เห็นก็ยังเป็นพี่ภวิตคนเดิมที่นั่งเฝ้าเธอไม่ห่าง แต่ที่เปลี่ยนไปเลยก็คือสีหน้าที่เรียบนิ่งเรียวคิ้วหนาย่นเข้าหากันจนผูกเป็นโบ พี่เขาจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าบนใบหน้ามีเครื่องหมายคำถามขึ้นเต็มใบหน้าไปหมด“พี่ภวิตนั่งเฝ้าฝันนานแล้วเหรอคะ”ชายหนุ่มยกนาฬิกาขึ้นดู “สี่ชั่วโมง”เขาตอบสั้น ๆ แต่น้ำเสียงนั้นกลับเย็นยะเยือกจนเธอสัมผัสได้ไม่รู้ว่าไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าจนกระทั่งเขาเอ่ยถามประโยคถัดมาเธอถึงเข้าใจ“คุณอนาวินรู้เรื่องนี้หรือเปล่า”ดวงตากลมเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยริมฝีปากถูกเม้มเข้าหากันหยาดน้ำใสเริ่มมาคลอรอบดวงตา มือสั่นเทาคว้าไปที่มือใหญ่ของรุ่นพี่ที่ทำงาน“ฝัน ขอร้องได้ไหมคะ อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใครโดยเฉพาะ คุณอนาวิน”“ทำไมล่ะ เขาเป็นพ่อของเด็กนะ ทำไมฝันถึงไม่ยอมบอก”คราวนี้เขาควรจะโกรธผู้หญิงตรงหน้าก่อนดีไหมที่ไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับใครเลย จะแบกความทุกข์เอาไว้กับตัวเองอะไรกันนักกันหนา“เพราะฝันกับคุณวินกำลังจะหย่ากันค่ะ เขากำลั
Last Updated : 2025-11-26 Read more