“Pasensya na, hindi ko masyadong pinag-isipan. Ang iniisip ko lang, mula’t sapul tinulungan ka ni Winston, kaya base sa ugali niya, dapat tutulong siya hanggang dulo.”Saglit na natigilan si William bago muling nagsalita. “Miss Lydia, alam kong hindi ka tipo ng babaeng nakikialam sa relasyon ng iba. Kung may nasabi o nagawa akong nakasakit sa’yo noon, taos-puso akong humihingi ng paumanhin.”“Doc William, sobra ka naman,” tipid na ngumiti si Lydia. “Ni hindi nga kami matatawag na magkaibigan ni Winston. Kaya sana, huwag mo na siyang madalas banggitin sa harap ko. Madaling magkaroon ng maling akala ang ibang tao.”Tumango si William bilang pagsang-ayon. “Tama ka, mag-iingat na ako sa susunod.”Sa labas ng bahagyang nakabukas na pintuan ng silid, may isang lalaki na nakasilip. Maputlang-maputla ang gilid ng mukha ni Lydia, at makapal ang benda sa kanyang noo. Nakakaawang tingnan. Ngunit malamig ang kanyang mga mata, at nang bigkasin niya ang mga salitang iyon, wala ni bakas ng damdamin
Read more