Semua Bab I Love You, My Attorney : Bab 81 - Bab 90

Sa wakas, nakasakay na rin sa kotse si Francesca. Napabuntong-hininga siya, ramdam ang pag-akyat ng alak sa katawan niya habang unti-unting umiinit at nangangati ang balat niya.‘Allergy attack…’ Alam niyang iyon ang senyales.Si Ernest ang nagmamaneho, siya lang ang hindi uminom kahit patak ng alak. “Balik tayo sa Youth Apartment,” utos ni Elton na halatang lasing na rin. Nakasandal ito sa likod ng upuan at pumikit.Habang binabagtas nila ang kalsada, lalong sumidhi ang pangangati ni Francesca. Pinilit niyang kamutin ang leeg niya, pero parang kumakalat ang kati pababa sa katawan. Hinugot niya ang wet wipes mula sa bag at idinampi iyon sa balat niya. Bahagyang bumaba ang init ng katawan niya, kaya kahit paano ay gumaan ang pakiramdam. Ilang minuto pa, hindi na niya napigilan ang antok at tuluyan nang nakatulog.Samantala, nasa ibang sasakyan naman sina Charlie at Lucas. Kanina pa sinusubukang tawagan ni Charlie si Francesca gamit ang cellphone ni Lucas, pero walang sagot. Kanina, nak

Makalipas ang dalawampung minuto, dumating sina Lucas at Charlie sa Youth Apartment.Si Elton ang nagbukas ng pinto. Naka-bathrobe ito, basa pa ang buhok, at may mapupulang marka sa leeg at dibdib na tila kagat. Napamulagat si Charlie, lalo na nang makita ang namumulang labi nito na para bang kagagaling lang sa isang matinding halikan. ‘Oh my god… ang sexy naman!’ sigaw niya sa isipan.“Nasa banyo siya,” mabilis na paliwanag ni Elton, hindi pinansin ang iniisip ni Charlie. “Lasing na lasing siya at nagka-rashes dahil sa allergy. Nasa shelf ang gamot, bilisan mo.”Tumango si Charlie at dali-daling tumakbo papasok.Pagkaalis niya, hinila agad ni Lucas si Elton palayo. “Ano bang nangyari sa’yo? Hindi ba kasal na kayo? Bakit kailangan mo pang tumawag sa iba? Don’t tell me… may problema ka sa katawan mo kaya hindi mo kayang alagaan si Francesca?” Inusisa pa nito ang kaibigan mula ulo hanggang paa, halatang nang-aasar.Suminghot ng usok si Elton matapos magsindi ng yosi mula sa bulsa ni Lu

Nakunot ang noo ni Narissa. “Matheo, hayaan mo na ako ang mag-asikaso nito. Hindi naman ito komplikadong bagay—”“No need to say more,” malamig na putol ni Matheo, na bihirang ipakita ang ganitong paninindigan. “Ako na ang gagawa nito. Hindi rin ito tatagal. May mga kasamahan akong naghahanap ng mauupahan, baka nga may pumayag pa ngayong gabi kapag nag-post ako sa group chat.”Hindi na niya hinayaang may kumontra pa at agad na kinuha ang kanyang cellphone. Habang tina-type ang rental info sa group chat na [Belland Parent Short], biglang lumabas ang isang forwarded message tungkol sa kasal ni Elton.Napaklik siya, at agad na bumungad ang isang larawan. Bagama’t hindi ito bagong kuha, nakilala niya agad si Elton. Pero mas tumutok ang atensyon niya sa babaeng katabi nito.Parang may kakaiba. ‘Bakit parang pamilyar siya?’Bago pa niya ma-zoom ang larawan, nagsalita si Narissa habang sumisilip sa cellphone niya. “Oh my! Headline na pala ang balita tungkol sa kasal ni Elton! Ang tahimik ng

“Please enjoy your meal, Sir, Ma'am.” Pagkasabi nito, mahinahong itinulak ni Rafael ang dining cart palabas ng silid-kainan.Nanigas ang kamay ni Francesca sa hawak na kubertos. Tinitigan niya ang mga pagkaing nakahain, lahat mukhang masarap at mamahalin pero hindi niya magawang kumain.Hindi lang ito tungkol sa lasa o itsura ng pagkain; pati mga pangalan nito ay nagpaiinit ng kanyang pisngi at dibdib. Halatang-halata ang mensahe ni Elton.Tahimik si Elton habang kumakain. Nang mapansin na hindi gumagalaw si Francesca, kinuha niya ang isang strawberry at inilagay ito sa mangkok ng babae.“Eat. Ken made these just for us,” aniya, walang anumang emosyon sa mukha.Napilitan si Francesca na kagatin ang strawberry, habang pinipigilang mapahawak sa sentido niya. “Especially this soup, it’s very good for you,” dagdag pa ni Elton, iniabot ang isa pang ulam.Hindi na siya sumagot. Habang kumakain si Elton, siya naman ay napupuno ng mga tanong.‘Ano ba talaga ang nangyari kagabi? Oo, may mga ma

Narinig ni Francesca ang sinabi ni Elton at para siyang napatigil sa oras. Ang hawak niyang kutsara ay halos mabitawan niya sa pagkagulat. “C-CEO? Ako? Ngayon na?” Halata sa boses niya ang pag-aalinlangan at kaba.Tahimik lang si Elton habang nakatitig sa kanya, tila ba binabasa ang bawat ekspresyon niya. “Yes. It’s about time. Hindi ka pwedeng manatiling nasa gilid lang. Belland belongs to you now.”Nanlaki ang mga mata ni Francesca. Alam niyang darating din ang araw na iyon, pero hindi niya inakalang ganoon kabilis. Lalong sumikip ang dibdib niya nang maalala ang mga oras na naguguluhan pa siya sa sarili niyang memorya, pati na ang alitan nila kagabi. “Elton, hindi ko pa alam ang lahat tungkol sa kumpanya. Hindi pa ako handa. Baka mapahiya lang ako, at mas lalo lang magduda ang mga tao kung karapat-dapat ba talaga ako sa posisyon na ‘yon.”Sandaling tumigil si Elton sa pagkain bago tumingin muli sa kanya. “Francesca, listen. No one is ever truly ready. Lahat ng CEO dumaan sa stage n