Semua Bab Ninong Sebastian's Untamed Desire (SPG): Bab 21 - Bab 27

(Alina’s POV)Alas tres ng hapon, dumating si Ms. Regina, ang private tutor ko, dala ang ilang makakapal na libro at laptop. Kagaya ng dati, maayos siyang manamit, naka-blazer, pencil skirt at salamin. Tahimik ko siyang binati habang inaayos niya ang mga gamit sa study table ko. “Kamusta ka, Alina?” tanong niya, nakangiti pero halatang may pag-aalala sa boses niya. “Narinig kong may nangyari rito kanina. Okay ka lang ba? Hindi ka ba niya sinaktan?” Napayuko ako. “Wala po ‘yun, Ms. Regina. May bisita lang si Ninong kanina at medyo nagkaroon sila ng problema.” Tumango siya at hindi na nagtanong pa. Alam kong marunong si Ms. Regina makaramdam kung kailan dapat tumahimik tungkol sa mga bagay-bagay. Kaya sinimulan na namin ang lesson tungkol sa literature analysis, pero kahit anong pilit kong mag-concentrate, parang lumilipad ang isip ko. Habang binabasa ko ang isang tula ni Jose Garcia Villa, bigla kong naisip si Ninong Sebastian, ang bawat linya ng tula tungkol sa pag-ibig na hindi d

(Alina’s POV) “Mas maganda nga siyang ngumiti,” sabi niya bigla, diretso kay Yaya Loring pero halatang may ibang kahulugan. Namula agad ako at napayuko, pilit na tinatakpan ang mukha ko ng baso. “Ninong…” bulong ko. Natawa siya nang mahina. “Bakit, totoo naman ah.” Nagkibit-balikat lang si Yaya, pero bakas sa mukha niyang may kutob siya. “Basta kayo ha, kung anuman ‘yang pinaguusapan n’yong dalawa, sana magtulungan kayong huwag nang dumagdag sa problema. Peace and love lang, ganun!” “Wala pong problema, Yaya,” mabilis kong sabi. “Okay na po kami.” Ngumiti si Yaya, parang kuntento na sa sagot ko, tapos lumabas muna sa kusina para maglinis sa labas. Nang kami na lang ulit ang naiwan sa mesa, sandali kaming natahimik ni Ninong Sebastian. Pareho kaming kumakain, pero ramdam ko ‘yung kakaibang lambing sa katahimikan. “Salamat, Alina,” bigla niyang sabi. “Sa ano po?” tanong ko, naguguluhan. “Sa hindi paglayo sa akin,” sagot niya. “Alam kong pwede mo kong iwasan at siguro mas madal

(Sebastian’s POV)Mabigat ang bawat pag-ikot ng manibela habang binabaybay ko ang madilim na kalsada. Tahimik ang paligid, pero sa loob ko, parang may kulog na hindi mapakali. Ang imahe ng mukha ni Alina kanina ‘yong takot na takot, nanginginig, halos hindi makapagsalita nang makita ang ahas sa kahon, paulit-ulit na bumabalik sa isip ko iyon. Gusto kong sumabog sa galit. Hindi ko man lang siya naprotektahan nang maayos. Iisa lang ang may kasalanan nito.Si Claire.Walang iba kundi siya. Kilala ko ang galaw ng babaeng ‘yon, ang paraan ng pag-iisip niya kapag nasasaktan o naiinggit siya sa mga taong nasa paligid ko. Matagal ko nang alam na may mga limitasyon si Claire pagdating sa ibang tao, pero ngayong nasangkot na si Alina sa gulo namin, nalampasan na niya ang hangganan ko.Hindi ko na hinintay si Manong Raul; ako na mismo ang nagmaneho ng kotse. Kailangan kong makausap si Claire, harapan. Pagdating ko sa bahay niya, agad akong bumaba ng kotse. Ang ilaw sa veranda lang ang bukas at