Lahat ng Kabanata ng Not Your Wife Anymore: Kabanata 41 - Kabanata 50

Pagkatapos ng pitong taon, muling nakaupo si Raven sa driver’s seat ng sasakyan niyang si Corona. Pakiramdam niya ay muling nabuhay ang bawat himaymay ng ugat at laman sa loob ng katawan niya. Na bawat ugong at rebolusyon ng makina ay bumibilis ang pagdaloy ng dugo niya sa bawat ugat ng katawan niya. Ramdam ni Raven ang panginginig ng kanyang katawan. Hindi niya alam kung sa kaba, ssa excitement, o sa antisipasyon na muli niyang mahahawakan ay maamamaneho ang sasakyan niyang itinuring na niyang kakambal. Ramdam niya bawat pintig ng puso at pulso niya. Pakiramdam niya ay isa siyang patay na muling nabuhay! Tila naman naiintindihan ng sasakyan na ang dati at orihinal na may-ari ang nagmamani-obra sa kanya. Mas rinig ngayon ang pag-angil ng makina nito, ang pag-ingit ng mga gulong sa bawat kurbadang nililikuan nila. Habang si Eris na nakaupo sa passenger seat ay manghang-mangha sa pagda-drive ng hinahangaang babaeng race car driver. Sa pagdaan nila sa isang lugar kung saan nakata

“Kuya, ikaw na ang maghatid kay Maddison sa hotel.” “Pero Mama, ng dahil sa akin kaya nasugatan si Uncle Eris. Gusto kong samahan siya sa ospital.”“Maddison, tara na. Sa bahay ka uuwi.”Napalingon silang lahat kay Caleb. Pagkatapos nilingon ni Raven si Maddison para tingnan ang reaksyon nito. Sari-saring emosyon ang nakikita ni Raven sa mukha ng anak. Umiling-iling si Maddison. Nasugatan si Eris ng dahil sa kanya. At ang may sala ay si Mason, kadugo niya. Hindi alam ni Maddison kung paano ilalabas ang iba’t ibang emosyon na nararamdaman niya. Bata pa siya, pero parang ang kumplikado na ng mga nangyayari. Ang pinakamatindi pa, sarili niyang kadugo at kakambal ang nagtangka na saktan siya, sa halip na protektahan siya. “Ayaw ko na muna kayong makitang dalawa ni Mason, Papa.” Pagkasabi nun ay tumalikod na si Maddison at saka umalalay sa paglakad ni Eris.Nakaalis na ang apat ay nandoon pa rin at nakatayo si Caleb, nakatingin sa daang nilisan ng mga sasakyan nila Raven at Rainier. Mi

Habang itinutulak ang wheelchair ni Eris, paulit-ulit na naririnig ni Raven sa isip niya ang mga salitang narinig niya kanina sa pag-uusap sa pagitan nila Eris at Caleb. “Hindi ko alam na ang isang attorney na katulad mo ay mahilig palang kumain ng tira-tira?” Ilang beses na ipinilig ni Raven ang ulo niya para mawala sa isip ang mga salitang iyon sa isip niya. Pero tila na-LSS (Last Song Syndrome) na siya at pabalik-balik sa isip niya ang mga salitang iyon.Para kay Caleb, isa siyang kanin na nakahain sa mesa. Walang lasa kainin, pero hindi naman pwedeng itapon. Malapit na sila sa pintuan ng lobby nang natanaw ni Raven si Dean Jose. Sinamantala niya na malayo pa sa kanila ang matanda. Bahagya siyang yumukod sa ulunan ni Eris at saka sinabi rito ang desisyon niya.“Attorney, sa palagay ko, ang pinakamagandang paraan para makaganti ako kay Caleb ay ang hindi na ako mag-asawa uli.”Tumingala si Eris para tingnan si Raven. Huminto naman sa paglakad at pagtulak ng wheelchair si Raven at

Mabuti na lang at mabagal lang ang patakbo nung kasalubong nilang sasakyan. Ganun din ang motor ni Raven ay kaliliko lang, kumbaga ay hindi pa niya nabibirit na patakbuhin. Ang katawan ni Mason ay nasalo ng hood ng kasalubong na sasakyan ngunit naalis ang helmet niya sa ulo at tumama sa salamin nh kotse.Kung hindi pa narinig ni Ingrid ang sunod-sunod na pag-ubo ni Mason ay hindi pa sana siya mababalik sa ulirat. “Mason!” Bumaba ng motor niya si Ingrid at saka nilapitan si Mason. Panay pa rin ang pag-ubo nito dahil tumama ang dibdib niya at lubha itong nasaktan. Ayaw naman magpahalata ni Ingrid na natatakot at kinakabahan siya sa maaaring mangyari sa bata.“Hindi ka kasi humahawak nang maigi. Tuloy, iyan ang nangyari sa ‘yo, Mason!” pagalit ni Ingrid sa pamangkin sa kanila ng pag-aalala niya.Pinilit maging kalmado ni Ingrid habang inaalis niya ang katawan ni Mason sa ibabaw ng hood ng kotse. “Okay ka lang ba, Mason?”Mahinang tumango-tango si Mason, “o-okay lang ako.”Nakahinga

Agad na tumakbo si Ingrid sa harap ng kotse dala sa isang kamay ang lata ng paint spray at saka itinutok iyon sa salamin ng kotse. Ini-srayan niya iyon ng katagang ANNULLED.Pagkatapos ay sumigaw ito. “Hey! I-congratulate natin ang lalaking ito! Sa wakas! Welcome to singlehood!”Pagkatapos ay nagsigawan ang mga kasama nitong mga lalaki. “Congrats!!!”May nagladlad pa ng banner, nakalagay ang pagbati sa pagiging single uli ni Caleb. Nag-ingay naman ang iba na may dalang mga torotot. Ang iba ay ginamit ang busina ng mga motorsiklo nila. “Mama, ano’ng ginagawa ni Auntie Ingrid at ng mga friends niya?” “Ipinapahiya niya ang Papa mo.” Naisipan ni Raven na samantalahin ang pagkakataon at saka pasimpleng umeskapo roon sa lugar habang hawak sa kamay si Maddison, at kasunod si Rainier. Bagaman at hiindi nakaligtas sa mga mata ni Ingrid ang pagtakas nila Raven, hinayaan na lang niya ang mga ito. Tutal naman, si Caleb lang naman ang dahilan kung bakit siya nandoon. Inis na lumapit si Caleb