บททั้งหมดของ His Perfect Servant : บทที่ 51 - บทที่ 56

Chapter 50 – The Gentle HealingMinsan, hindi sigaw o malalaking gestures ang bumubuo ng isang relasyon—kundi yung mga maliliit na bagay na paulit-ulit na nagpapaalala na hindi ka nag-iisa. At sa mga sumunod na araw, iyon mismo ang pinili nina Adrian at Althea: ang bumuo ng sarili nilang mundo, isang tahimik na kanlungan na walang ibang makakapagwasak.Maaga pa lang ay nagising si Althea dahil sa amoy ng kape. Pagmulat niya, bumungad sa kanya si Adrian na nakasuot ng simpleng apron, halatang nagpipilit magmukhang maayos habang abala sa kusina.“Good morning, sleepyhead,” bati nito, sabay abot ng mug. “Hindi ako barista, pero baka sakali.”Napatawa si Althea at kinuha ang kape. “Wow, Mr. Velasco, marunong ka palang magluto… or mag-init ng tubig lang ba ‘to?”“Excuse me,” kunwari niyang offended na may kasamang smirk. “I made breakfast too. Scrambled eggs na medyo… scrambled nga talaga.”Natawa si Althea, pero sa halip na puna

Chapter 52 – The Storm Breaks The Breaking News Isang umaga, habang naghahanda si Althea ng breakfast, napansin niya ang kakaibang tahimik sa paligid. Walang tunog ng TV, walang kantang tumutugtog mula sa speaker na madalas buksan ni Adrian habang nagkakape. Nang lumabas siya sa sala, nadatnan niya itong nakaupo sa sofa, hawak ang tablet, nakakunot ang noo. “Adrian?” mahina niyang tawag. Hindi ito agad sumagot, pero ibinaling sa kanya ang screen. At doon bumungad ang headline na parang bombang sumabog sa tenga niya: “Velasco Empire at Risk: Adrian Velasco’s Scandalous Affair with Housemaid Exposed.” Kasunod noon ay pictures nila—yung kuha habang magkasama silang namamasyal, naggrocery, at kahit yung stolen shot sa café kung saan hawak ni Adrian ang kamay niya. Para siyang binuhusan ng kumukulong tubig. “Saan… saan galing ‘to?” “Paparatang na gawa-gawa ng media na p

Chapter 54 – Anchored Hearts Pagkatapos ng tensyonado at mainit na meeting sa board, halos mawalan ng lakas si Adrian. Ang buong katawan niya, parang binugbog ng libo-libong tanong, bintang, at expectations. Pero ang unang direksyon ng mga paa niya? Hindi opisina, hindi penthouse, kundi ang condo ni Althea. Pagbukas niya ng pinto, nakita niyang nagkalat ang mga gamit sa sahig—mga damit na tiniklop nang mabilis, mga libro na nakasalansan, at isang maleta na kalahating puno. Si Althea, nakaupo sa gilid ng kama, hawak ang isang blouse, pero halata sa mga mata niya na nag-aalangan. “Thea…” basag ang boses ni Adrian. Napalingon siya, agad na umiwas ng tingin. “Adrian, please… huwag ka nang mahirapan. Kapag umalis ako, matatapos na lahat.” Lumapit si Adrian, mabilis na kinuha ang blouse sa kamay nito at tinabi. “Stop packing. Hindi ka aalis. Hindi na kita pakakawalan.” Umiling si Althea, pinilit