All Chapters of ไม่เคยคิดจะผูกพัน (จบ): Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 11ตลอดปีตลอดชาติกว่าเบญญาจะทำความสะอาดตู้เย็นเสร็จก็ปาไปเกือบเที่ยง พอหาอะไรรองท้องแล้วก็เริ่มจัดการทำความสะอาดบ้านทั้งปัดกวาดเช็ดถู ตาก็คอยมองแต่เข็มนาฬิกาว่าเมื่อไหร่จะห้าโมงเย็นเสียที พอถึงเวลาสี่โมงเย็นก็วางมือจากงานบ้านแล้วอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ เธอใช้เวลาทั้งชั่วโมงนั่งแต่งหน้า พรมน้ำหอมบางๆ หวังว่าเขาจะได้กลิ่นหอมละมุนอ่อนๆชุดเดรสสีดำกระดุมผ่าหน้าถูกปลดกระดุมลงมาสองเม็ดเพื่อความเซ็กซี่ ส่วนทรงผมยาวสลวยใช้เครื่องทำลอนม้วน ยามเดินหรือยามขยับตัวเรือนผมจะได้เด้งๆ มีวอลลุ่มเบญญาคิดว่าเวลาคืบคลานใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว จึงลงมาจากชั้นสองนั่งรอเขาที่ห้องโถงรับแขก เธอตั้งตารอคอยด้วยความหวัง กระทั่งเวลาล่วงเลยไปจนถึงหกโมงเย็นก็ยังไม่เห็นแม้เงาศิวะเธอไม่รู้ตัวว่าเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไร ตื่นขึ้นมาอีกทีมองดูนาฬิกาเป็นเวลาสามทุ่ม นั่งถอนหายใจมองไปรอบตัวมีแต่ความเงียบ พอได้น้อยใจเรื่องหนึ่ง เรื่องอื่นๆ มันถาโถมเข้ามาพร้อมกันทุกทีคิดๆ ไปแล้วเธอเองก็เหมือนคนหัวเดียวกระเทียมลีบไร้ที่พึ่ง หวนนึกถึงเรื่องทางบ้านทีไรก็เจ็บใจ จากเรื่องหนึ่งพาลไปเรื่องหนึ่ง สุดท้ายก็รวมเป็นความน้อยอกน้อยใจอันยิ่

ตอนที่ 13จะวูบ"เมื่อกี้นี้เพื่อนเบลโทรมาค่ะ""แล้ว?""เพื่อนเบลฝากงานให้ค่ะ""ครับ""เรื่องงานบ้านเบลคงจะทำได้ไม่ดีเหมือนเดิม" เบญญาพูดเสียงแผ่ว พอเขาเริ่มให้ความสนใจเธอก็รีบพูดเสริม "แต่ไม่ได้หมายความว่าเบลจะไม่ทำนะคะ เบลอยู่ฟรีกินฟรีในบ้านของคุณแถมยังได้เงินเดือนจากคุณอีก วันหยุดเบลก็จะยังทำงานบ้านเหมือนเดิม"เขาเงียบไปครู่หนึ่ง เบญญาไม่รู้ว่าภายในใจเขาคิดอะไรอยู่ แต่เรื่องออกไปทำงานนอกบ้านมันเป็นสิทธิ์ของเธอเขาก็คงไม่ห้าม"คุณไม่ต้องทำงานบ้านแล้ว ผมติดต่อบริษัททำความสะอาดเอาไว้ให้เข้ามาทำความสะอาดอาทิตย์ละสองวัน"หญิงสาวพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเอื้อมมือออกมาเก็บจานที่เขาใช้แล้ว พอเก็บกวาดห้องครัวเสร็จก็ขึ้นไปบนห้องนอน เปิดตู้เสื้อผ้าเลือกเอาชุดที่เป็นทางการออกมาเตรียมไว้รอใส่พรุ่งนี้จิดาพาติดต่องานให้ที่โชว์รูมรถยนต์หรูแห่งหนึ่งในตำแหน่งที่ปรึกษาการขาย เบญญามั่นใจว่าตนเองจะผ่านการสัมภาษณ์งานแน่ๆ เพราะใช้เส้นสาย วินาทีนี้ไม่อายอะไรแล้ว ใครจะว่าเป็นเด็กเส้นก็คงต้องยอม งานนี้สามีของจิดาพาเป็นคนติดต่อมาให้ เรื่องเงินเดือนเบญญาไม่คาดหวังว่าจะได้มากมาย เพราะฐานเงินเดือนรู้อยู่ว่าไม่ได้สูงม

ตอนที่ 15มาเป็นเด็กเสี่ยสิเบญญาเดินไปตามพนักงานขายคนหนึ่งให้ออกมาดูลูกค้า ส่วนตัวเองก็ไปจัดเตรียมของว่างสองชุดเพื่อเอามาต้อนรับ แต่พอเดินกลับมาที่โต๊ะถาดของว่างที่ถือมานั้นแทบหลุดมือ เพราะคนที่นั่งอยู่กับเสี่ยสมบูรณ์คือคุณศิวะ!เพื่อนที่เสี่ยสมบูรณ์พูดถึงก็น่าจะเป็นสามีของเธอ อยู่นอกบ้านเจอกันก็ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกัน เบญญาวางน้ำและขนมลงบนโต๊ะแล้วยกมือขึ้นสวัสดีศิวะอย่างนอบน้อม เขาเองก็รับไหว้ไหลตามน้ำไประหว่างที่พนักงานขายอธิบายข้อมูลรถให้เสี่ยสมบูรณ์ฟังเบญญาก็คอยเรียนรู้งานไปด้วย มีบ้างที่ลอบมองหน้าสามีเป็นระยะ เขาเองก็มองตอบมาเช่นกัน แต่เป็นสายตาที่ว่างเปล่าและเย็นชา เธอคาดเดาความคิดเขาไม่ออกจึงหลบตาบ้างก้มหน้าบ้างทางด้านเสี่ยสมบูรณ์ก็คอยพูดจาจีบเบญญาอยู่ตลอด ทั้งส่งสายตาทั้งหยอดคำหวานมาไม่หยุดหย่อน ฝ่ายเบญญาก็ยิ้มให้ไปตามมารยาท ถามบ้างตอบบ้างเออออห่อหมกไปบ้าง ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ไม่กล้าทำกิริยาไม่ดีกับลูกค้า เพราะถึงอย่างไรงานก็ยังเป็นสิ่งสำคัญที่สุด"ตกลงเอารุ่นนี้นะคะ" พนักงานขายถามเสี่ยสมบูรณ์อีกครั้งเพื่อความมั่นใจก่อนพิมพ์สัญญา"ครับ""งั้น ดิฉันจะไปเตรียมสัญญาม

ตอนที่ 17ถ้ามีคนถามเขาไม่ต่อปากต่อคำทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถต่อไป จนกระทั่งมาถึงหน้าบริษัท เบญญาได้แต่มองด้วยความสงสัย เพราะตอนแรกนึกว่าศิวะจะไปส่งที่บ้าน"ผมจะเข้าไปเอาของแป๊บเดียว คุณนั่งรอในนี้ก่อน""รับทราบค่ะ"เบญญารับปากพร้อมทั้งชูสามนิ้วแตะหางคิ้วเหมือนลูกเสือสามัญ เขาลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบริษัท เธอทอดมองแผ่นหลังกว้างด้วยใบหน้าชื่นมื่นจนเงาร่างสูงหายไปลับตา หญิงสาวนั่งดูคลิปหมาแมวระหว่างรอ ทันใดนั้นเกิดเสียงดังโครมจนสะดุ้ง มองออกไปนอกกระจกเห็นอุบัติเหตุรถชนกัน เป็นรถมอเตอร์ไซค์ชนกับรถกระบะ คนที่ขับรถมอเตอร์ไซค์ได้รับบาดเจ็บ เบญญาตัดสินใจเปิดประตูลงมาจากรถโดยไม่ต้องคิดนาน พอเธอวิ่งไปถึงร่างผู้ได้รับบาดเจ็บก็มีชาวบ้านสามสี่คนมามุงดู"ตายรึยัง" ชาวบ้านหนึ่ง"น่าจะตายแล้วนะ" ชาวบ้านสอง"ช่วยเรียกรถพยาบาลหน่อยค่ะ"รอไม่นานรถพยาบาลก็มาถึง พอสถานการณ์เริ่มคลี่คลายลงแล้วก็เดินกลับมาที่รถ ก้มลงมองเสื้อผ้าที่เปื้อนไปด้วยเลือดแล้วถอนหายใจเบาๆ จำได้ว่าบนรถของศิวะมีทิชชูกล่องใหญ่ ตั้งใจว่าจะเอามาทำความสะอาดแล้วค่อยกลับไปอาบน้ำที่บ้าน ขณะที่กำลังจะเปิดประตูรถเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากทา

ตอนที่ 19เจ็บมากปากก็บอกว่าไม่อยากสร้างปัญหา แต่ภายในใจกลับอยากให้เกิดตัณหา ถ้าเขาเผลอตกหลุมพรางแล้วละก็ เบญญาสาบานว่าจะกอดเอาไว้แน่นๆ ไม่ยอมปล่อย ก็ให้รู้ไปสิว่าหนังสือมารยาหญิงที่พร่ำอ่านมาจะใช้ไม่ได้ผล หากครั้งนี้ไม่ได้ผลอีกสาบานว่าจะเลิกอ่านแล้วเอามาต้มกินแทนศิวะเดินกลับมาพร้อมยานวดแก้ฟกช้ำ ตั้งใจนวดข้อเท้าให้เธออย่างเบามือ เบญญามองใบหน้าหล่อเหลาปากก็ยิ้มไม่หุบ คนอะไรนอกจากหล่อแล้วยังดีงามไปทุกส่วนหากสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นี้เธอไม่ต้องร้องขอก็คงจะดีไม่น้อย เบญญาเผลอคิดไปว่าอยากให้เขาดีกับเธอด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่แค่เธอใช้มารยาหลอกล่อให้เขาจำยอมทำ"หายเจ็บรึยังครับ""อ๊ะ ยังค่ะ""ข้อเท้าก็ไม่บวม เจ็บมากเลยเหรอ""เจ็บมากค่ะ""ไปให้หมอดูดีกว่ามั้ย""ไม่ดีค่ะ""ทำไม""หมอรักษาได้แค่กายแต่รักษาใจไม่หาย""หัวใจของคุณอยู่ที่ข้อเท้า?"หน้าแตกยับเยินเพราะผู้ชายไม่เก็ทมุข เบญญาแกล้งฝืนยิ้มเอื้อมมือไปแตะที่หลังมือชายหนุ่ม เต๊าะนิดเต๊าะหน่อยจะเป็นไรไป ถึงเขาไม่ใช่สามีทางพฤตินัยแต่ก็เป็นสามีตามกฎหมาย ที่เหลือก็แค่ทำข้าวสารให้เป็นข้าวสุก ถ้าล็อกเป้าแล้วก็จงอย่าลังเล ถือคติท