All Chapters of ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้: Chapter 11 - Chapter 20

@ห้องน้ำ"ตะขออยู่ไหนเนี่ย" ฉันเริ่มหงุดหงิดเมื่อมาที่ห้องน้ำเพื่อที่จะถอดสร้อยเส้นนี้ออกจากคอ แต่ทว่าไม่ว่าจะพยายามยังไงก็ไม่พบวิธีถอดเลย"หาวิธีถอดสร้อยอยู่หรอ""อุ๊ย!" ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงของพี่เวคินดังขึ้นที่ด้านหลัง ก่อนจะเห็นภาพเงาสะท้อนของเขาในกระจก"พี่เป็นคนเดียวที่รู้วิธีถอดสร้อยเส้นนั้น ให้พี่ช่วยไหม" พี่เวคินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ก่อนจะสาวเท้าเข้าหาฉัน"ไม่ต้องค่ะ ถ้ามันถอดยากนักพลอยก็จะใช้กรรไกรตัดมันออกซะ" เอาสิถ้ากดดันฉันมาก ๆ ละก็นะ เพชรก็เพชรเถอะ แม่จะตัดไม่เลี้ยงเลย"พริ้งพลอย" พี่เวคินเรียกฉันเสียงเข้ม ตอนนี้ฉันเริ่มจะจับทางได้หน่อย ๆ แล้วว่าเวลาไหนเขาอารมณ์ดี เวลาไหนเขากำลังโกรธ เวลาที่เขาอารมณ์ดีเขาจะเรียกฉันว่าพลอย แต่ว่าเวลาอารมณ์เสียน่ะหรอ พริ้งพลอยพร้อมกับน้ำเสียงเข้มดุมาเลยล่ะ"พี่คินหลีกทางค่ะ" ฉันเอ่ย ก่อนทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่ทว่ากลับถูกร่างสูงของพี่เวคินขวางเอาไว้ปึก!พี่เวคินยกแขนยันไปที่ประตูเพื่อนปิดทางออกฉันเอาไว้ทุกทาง ก่อนจะใช้มืออีกข้างผลักประตูห้องน้ำให้ปิดลงพร้อมกับล็อกกลอนประตูทันที"พี่คินจะทำอะไรคะ!?" ฉันเอ่ยด้ว

บทที่ 9บังคับ NC18+........................................@คอนโดเวคิน“พี่คินปล่อยพลอยนะคะ!” ฉันกับพี่เวคินยื้อยุดกันไปมาอยู่ที่หน้าประตูห้อง ก่อนที่ฉันจะเป็นฝ่ายที่แพ้แรงของเขา และถูกเขาฉุดลากเข้าไปในห้องอย่างง่ายดาย“พลอยอย่าดิ้น เดี๋ยวเจ็บตัวครับ”พี่คินเอ่ย เมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่ดีดิ้นไปหยุด เพราะอย่างนั้นเขาจึงเปลี่ยนมาจับฉันพาดบ่าแทน“พี่คินก็ปล่อยพลอยสิคะ ฮึก ๆ พี่จะมาจับตัวพลอยไว้ทำไม อ๊ะ!”ฉันอุทานออกมาเบา ๆ ด้วยความตกใจ ที่จู่ ๆ ก็ถูกทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มในห้องนอนของพี่คินสวบ สาบ“พี่คิน ฮึก ๆ อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ”“เห็นแก่สองปีที่เรารู้จักกันมาเถอะนะคะพี่คิน” ฉันอ้อนวอนพี่คินเสียงสะอื้น เพื่อขอให้คนที่กำลังคลานมาคร่อมทับฉันเอาไว้เห็นใจ“อย่าร้องไห้สิพลอย”“มันไม่มีอะไรน่ากลัวเลยนะครับ”ไม่น่ากลัวก็บ้าแล้ว พูดออกมาได้ไม่อายปากเลยคนบ้า!“พี่คินอย่าทำเลยนะคะ ปล่อยพลอยกลับบ้านเถอะ ฮึก ๆ ๆ”“พลอยบอกพี่ไปแล้วว่าพลอยไม่มีทางพูดเรื่องของพี่ ทำไมพี่ถึงไม่เชื่อกันบ้าง ทำไมพี่ถึงบังคับฝืนใจพลอย” น้ำตาของฉันไหลนองอาบสองแก้ม ตอนนี้ฉันนั่งร้องไห้อย่างลืมอายเพราะหวาดกลัวสิ่งที่กำลังจะเก

บทที่ 11เทพบุตร หรือ ซาตาน........................................@หอพักในช่วงเย็นของวันฉันพาตัวเองกลับมาที่หอพักได้สำเร็จ ที่จริงคนใจร้ายบอกว่าจะมาส่ง แต่ทว่าฉันก็ปฏิเสธ เพราะทั้ง ๆ ที่เขาบอกว่าให้เก็บความสัมพันธ์นี้เป็นความลับ แต่กลับบอกว่าจะมาส่งกัน ทำราวกับจะประกาศให้คนอื่นรู้ว่าฉันไปนอนค้างกับเขามาแกร๊ก!ก่อนจะเปิดประตูเข้ามาในห้องฉันก็แอบลุ้นระทึก ว่าจะเจอกับฟ้าใสหรือเปล่า แต่ทว่าเมื่อเห็นว่าห้องเงียบสนิท และ ดูเรียบร้อยเหมือนอย่างเมื่อวาน ฉันก็โล่งอกเล็กน้อย ดูท่าวันเมื่อวานฟ้าใสก็คงไม่จะไม่ได้กลับห้องอีกเช่นเคยฟุ่บฉันทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างอ่อนแรง แต่ทว่าทันทีที่หลับตาภาพใบหน้าของพี่เวคินคนใจร้ายก็แวบเข้ามาในหัว“เรื่องมันผิดพลาดตั้งแต่ตรงไหนกันนะ”ติ๊ง!ในขณะที่ฉันเอาแต่ครุ่นคิดถึงเรื่องบ้าบอนี้ โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น และ เมื่อหยิบมาดูก็พบว่าเป็นข้อความจากคนใจร้ายนั่นเอง ซึ่งก่อนที่ฉันจะออกมาจากคอนโด เขาก็ย้ำว่าถ้าฉันถึงหอพักแล้วให้โทรไปบอกเขาด้วย ซึ่งนี่เขาก็ทักมาถามว่าถึงหรือยัง ทำราวกับรู้ว่าฉันถึงแล้วยังไงอย่างงั้นเลย“ติดจีพีเอสไว้ที่ตัวฉันหรือไงเนี่ย” ฉันพึมพำ ก่

บทที่ 13ความรู้สึกแปลก ๆ........................................“พี่คินไม่จำเป็นต้องไปรับไปส่งพลอยแบบนี้ก็ได้นะคะ”ฉันเอ่ย เพราะช่วงนี้พี่คินทำตัวเป็นสารถีประจำตัวของฉัน คอยไปรับไปส่งฉันที่ทำงานทุกวัน ซึ่งฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย การที่เขาทำตัวเหมือนเทวดา และ ซาตานสลับกันไปมามันทำให้ฉันรู้สึกแปลก ๆ ฉันโกรธที่เขาบังคับฝืนใจฉัน แต่เวลาที่เขาปฏิบัติกับฉันแบบอ่อนโยนมันก็ทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงแปลก ๆ ยิ่งการที่เราแอบมีสัมพันธ์ลับกันอย่างเนือง ๆ เขากอดจูบฉัน และ ปฏิบัติกับฉันราวกับเป็นเจ้าหญิง ก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกเกลียดตัวเองขึ้นทุกวัน เพราะหัวใจของตัวเองที่มันไม่รักดีมันเต้นระรัวทำเหมือนชอบเสียเต็มประดา ยิ่งนับวันความรู้สึกนี้ก็ตกตะกอนทับถมในใจของฉันขึ้นทุกวัน“พี่อยากทำครับ (^_^) ”“พลอยว่า.....พี่ควรเอาเวลาที่คอยไปรับไปส่งพลอยแบบนี้ไปอยู่กับฟ้าใสแฟนพี่ดีกว่านะคะ”ฉันพยายามผลักไสเขาออกไป เพื่อที่ตัวเองจะได้รู้สึกเกลียดตัวเองน้อยลง และ จะได้ช่วยย้ำเตือนว่าไม่ควรเผลอใจให้กับพี่คินเด็ดขาด ความสัมพันธ์นี้จะคงอยู่ไปจนถึงตอนที่พี่คินเรียนจบเท่านั้น ฉันไม่ต้องการให้มันกลายเป็นปัญหายุ่งเหยิงที่แก้ไ

บทที่ 15เที่ยวทะเล........................................"แก้ว ตาออม แล้วก็ยัยพลอย""เดี๋ยวพวกแกนั่งรถไปกับตั้งเตนะ เพราะฉันอยากจะสวีทกับพี่เวคินแค่สองคน" ฟ้าใสเอ่ย ก่อนจะซบหน้าลงบนต้นแขนแกร่งของเวคินและถูไถใบหน้าไปมาอย่างออดอ้อน โดยวันนี้ที่ทุกคนมารวมตัวกันก็เพราะทริปเที่ยวทะเลที่ได้รับกับสนับสนุนหลังจากพี่เวคินนั่นเอง"แกอยากสวีทอยู่คนเดียวละสิไม่ว่า" แก้วพึมพำกับฉันเบา ๆ ซึ่งฉันก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมาว่าให้เธออย่าพูดแบบนั้น"ทำไมล่ะ แกไม่เห็นหรอว่าที่คอไอ้ฟ้ามันมีรอยดูดอยู่นะ แล้วจะบอกให้นะว่ารอยนั้นน่ะพี่คินไม่ได้เป็นคนทำด้วย""ช่างพวกเขาเถอะน่าแก้ว" ฉันจุ๊ปากกับแก้ว เพราะกลัวว่าจะมีใครได้ยินบทสนทนานี้เข้า"ขอบคุณนะคะพี่คินที่จะพาพวกเราไปเที่ยวทะเล"จุ้บ!ฟ้าใสเอ่ยด้วยท่าทางสดใส ก่อนจะหอมแก้มพี่คินฟอดใหญ่ ซึ่งพอฉันเห็นแบบนั้นฉันก็รีบหันหน้าหนีไปทางอื่นทันที พร้อมกับหัวใจที่มันเต้นแปลก ๆ ซึ่งฉันไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยจริง ๆ"รีบขึ้นรถกันเถอะครับ เดี๋ยวรถจะติดเอา (^_^) " พี่คินเอ่ย ก่อนจะเปิดท้ายรถหรูเพื่อให้ฟ้าใสเอากระเป๋าขึ้นรถ"พลอยเอากระเป๋ามาสิ เดี๋ยวเตเอาไปเก็บหลังรถให้" ตั