Home / โรแมนติก / ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ / บทที่ 8 ข้อเสนอที่ห้ามปฏิเสธ

Share

บทที่ 8 ข้อเสนอที่ห้ามปฏิเสธ

Author: Peach Poyy
last update Last Updated: 2025-09-13 03:18:44

บทที่ 8

ข้อเสนอที่ห้ามปฏิเสธ

........................................

ตึก ตึก ตึก

หมับ!

ยังไม่ทันได้ไปไหนไกล ฉันตัดสินใจคว้าต้นแขนของพี่เวคินเอาไว้

"พี่คิน.....พี่รู้หรอว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของพลอยเป็นใคร" ฉันพยายามบังคับเสียงของตัวเองไม่ให้สั่น แต่ทว่ามันก็ช่างยากเสียเหลือเกิน

" (^_^) " พี่คินคลี่รอยยิ้มออกมาบาง ๆ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ

"ละ แล้วพวกเขาอยู่ที่ไหนคะ ตอนนี้.....พวกเขาอยู่ที่ไหน"

"พลอย"

"ทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยนนะครับ"

"พี่บอกพลอยแล้วไม่ใช่หรอ ว่าข้อเสนอของพี่คืออะไร" พี่เวคินเอ่ย เขาหยิบสร้อยที่คอฉันลอยขึ้น ก่อนที่เขาจะก้มลงมาจุมพิตลงบนมัน และ ช้อนตาขึ้นมามองฉันอย่างเชื่องช้า

"พี่คิน.....ไม่ทำแบบนี้ไม่ได้หรอคะ"

"พลอยเป็นหลานรหัสพี่นะ" ฉันเอ่ยกับร่างสูงตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ยึดติดกับการที่จะปิดปากฉันนัก ทั้ง ๆ ที่ฉันก็ยืนยันไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้งว่าไม่มีทางบอกใครแท้ ๆ

" (^_^) " พี่คินไม่ยอมตอบ เขายังคงเอาแต่ยิ้มเหมือนอย่างเคย และ ขึ้นรถหรูขับออกไปทันที

"ฮึก ๆ ทำไมเรื่องมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ละเนี่ย" ฉันได้แต่ทรุดตัวนั่งลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้   บทที่ 8 ข้อเสนอที่ห้ามปฏิเสธ

    บทที่ 8ข้อเสนอที่ห้ามปฏิเสธ........................................ตึก ตึก ตึกหมับ!ยังไม่ทันได้ไปไหนไกล ฉันตัดสินใจคว้าต้นแขนของพี่เวคินเอาไว้"พี่คิน.....พี่รู้หรอว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของพลอยเป็นใคร" ฉันพยายามบังคับเสียงของตัวเองไม่ให้สั่น แต่ทว่ามันก็ช่างยากเสียเหลือเกิน" (^_^) " พี่คินคลี่รอยยิ้มออกมาบาง ๆ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ"ละ แล้วพวกเขาอยู่ที่ไหนคะ ตอนนี้.....พวกเขาอยู่ที่ไหน""พลอย""ทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยนนะครับ""พี่บอกพลอยแล้วไม่ใช่หรอ ว่าข้อเสนอของพี่คืออะไร" พี่เวคินเอ่ย เขาหยิบสร้อยที่คอฉันลอยขึ้น ก่อนที่เขาจะก้มลงมาจุมพิตลงบนมัน และ ช้อนตาขึ้นมามองฉันอย่างเชื่องช้า"พี่คิน.....ไม่ทำแบบนี้ไม่ได้หรอคะ""พลอยเป็นหลานรหัสพี่นะ" ฉันเอ่ยกับร่างสูงตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ยึดติดกับการที่จะปิดปากฉันนัก ทั้ง ๆ ที่ฉันก็ยืนยันไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้งว่าไม่มีทางบอกใครแท้ ๆ" (^_^) " พี่คินไม่ยอมตอบ เขายังคงเอาแต่ยิ้มเหมือนอย่างเคย และ ขึ้นรถหรูขับออกไปทันที"ฮึก ๆ ทำไมเรื่องมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ละเนี่ย" ฉันได้แต่ทรุดตัวนั่งลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง

  • ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้   บทที่ 7.2

    @ห้องน้ำ"ตะขออยู่ไหนเนี่ย" ฉันเริ่มหงุดหงิดเมื่อมาที่ห้องน้ำเพื่อที่จะถอดสร้อยเส้นนี้ออกจากคอ แต่ทว่าไม่ว่าจะพยายามยังไงก็ไม่พบวิธีถอดเลย"หาวิธีถอดสร้อยอยู่หรอ""อุ๊ย!" ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงของพี่เวคินดังขึ้นที่ด้านหลัง ก่อนจะเห็นภาพเงาสะท้อนของเขาในกระจก"พี่เป็นคนเดียวที่รู้วิธีถอดสร้อยเส้นนั้น ให้พี่ช่วยไหม" พี่เวคินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ก่อนจะสาวเท้าเข้าหาฉัน"ไม่ต้องค่ะ ถ้ามันถอดยากนักพลอยก็จะใช้กรรไกรตัดมันออกซะ" เอาสิถ้ากดดันฉันมาก ๆ ละก็นะ เพชรก็เพชรเถอะ แม่จะตัดไม่เลี้ยงเลย"พริ้งพลอย" พี่เวคินเรียกฉันเสียงเข้ม ตอนนี้ฉันเริ่มจะจับทางได้หน่อย ๆ แล้วว่าเวลาไหนเขาอารมณ์ดี เวลาไหนเขากำลังโกรธ เวลาที่เขาอารมณ์ดีเขาจะเรียกฉันว่าพลอย แต่ว่าเวลาอารมณ์เสียน่ะหรอ พริ้งพลอยพร้อมกับน้ำเสียงเข้มดุมาเลยล่ะ"พี่คินหลีกทางค่ะ" ฉันเอ่ย ก่อนทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่ทว่ากลับถูกร่างสูงของพี่เวคินขวางเอาไว้ปึก!พี่เวคินยกแขนยันไปที่ประตูเพื่อนปิดทางออกฉันเอาไว้ทุกทาง ก่อนจะใช้มืออีกข้างผลักประตูห้องน้ำให้ปิดลงพร้อมกับล็อกกลอนประตูทันที"พี่คินจะทำอะไรคะ!?" ฉันเอ่ยด้ว

  • ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้   บทที่ 7 ข้อเสนอ

    บทที่ 7ข้อเสนอ........................................"ดูจากหน้าแล้วก็คงลืมวันเกิดตัวเองจริง ๆ สินะ" แก้วเอ่ยในขณะเดินวนไปวนมาสำรวจชุดยูนิฟอร์มเมดสาวแสนสวยของร้านที่ฉันสวมอยู่ด้วยท่าทางพิจารณา"พลอยใส่ชุดนี้แล้วเซ็กซี่มากเลย พี่เวคินเห็นด้วยไหมคะ"ปัก!"จะไปถามเขาทำไม" ฉันรีบกระทุ้งแขนใส่ยัยแก้ว ที่จู่ ๆ ก็โยนบทสนทนาต่อให้คนที่ฉันไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า ไม่รู้เขาจะมาทำไม ทั้งที่ยัยฟ้าใสก็ไม่ได้มา เพราะอ้างว่าไม่สบาย แต่ก็อย่างที่รู้ ๆ นั่นแหละ ว่าเธอก็คงจะไปหากิ๊กกั๊กของตัวเองเหมือนเคย"เรื่องแบบนี้ก็ต้องถามผู้ชายสิ""ใช่ไหมคะพี่เวคิน"" (^_^) " ไอพี่เวคินแสร้งตีหน้ายิ้มทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ เขาไม่ได้ตอบอะไร เพราะเขาทำแบบนี้ไง ถึงได้หลอกฉันมาได้ว่าเป็นคนดีตั้งสองปี"ว่าแต่ทุกคนไม่เห็นต้องเหมาร้านเลย มันเปลืองเงินนะ" ฉันเอ่ยด้วยสีหน้ารู้สึกผิด ด้วยรู้ค่าของเงินดีว่าลำบากแค่ไหนกว่าจะได้มา"ไม่ต้องห่วง เพราะผู้ใหญ่ใจดีอย่างพี่เวคินเป็นคนออกจ้า" ตาออมเอ่ย ก่อนจะผายมือไปยังไอ้พี่เวคินที่กำลังยืนยิ้มอยู่"รีบขอบคุณพี่เขาเร็วเข้า พี่เวคินเป็นคนออกไอเดียทั้งหมดนี่ แถมยังออกตังค์ให้เลยนะ""ขอบ

  • ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้   บทที่ 6.2

    @Coffee Shop "เตตตต พลอยขอโทษนะ พอดีพลอยรีบไปหน่อยเลยไม่ทันรู้ตัว""จู่ ๆ ก็ดันพาเตมาถึงนี่เลย(︸︵︸)" ฉันขอโทษขอโพยตั้งเตยกใหญ่ด้วยความรู้สึกผิด ก่อนจะยื่นช็อกโกแลตเย็นส่งให้เขา"ไม่เป็นไรครับ เตก็อยากหาอะไรดื่มอยู่พอดี" ตั้งเตเอ่ย ก่อนจะลูบต้นคอตัวเองไปมา ฉันสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเขาดูแดงเล็กน้อยสงสัยจะร้อนสินะ ก็อากาศวันนี้น่ะสิ ร้อนเหมือนจะทำให้ตัวละลายเลย จะว่าไปเพื่อนของฉันนี่ก็หล่อจริง ๆ เลย มิน่าล่ะถึงได้เป็นถึงเดือนมหาลัย"หลงพาเพื่อนมาอีกเยอะ ๆ นะพลอย ร้านพี่จะได้ขายดี ๆ" พี่ธีที่ยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์เอ่ยขึ้นด้วยท่าทางขบขัน เขาคงจะรู้สึกสนุกมากเลยสินะที่ได้เห็นฉันขายหน้าแบบนี้"ผมจะมาบ่อย ๆ เลยครับ(^_^)""อย่าเลยเต ร้านนี้ใช้ผงช็อกโกแลตหมดอายุชงนะ" ฉันแสร้งกระซิบกระซาบบอกตั้งเต ซึ่งเขาเองก็รับมุกอย่างรวดเร็วแกล้งทำตาเหลือกเหลือบมองแก้วน้ำช็อกโกแลตในมือตัวเอง"อย่าบอกนะว่าแก้วนี้""เฮ้ยพลอย พูดแบบนี้พี่เสียชื่อหมด.....ตามจริงมันก็เพิ่งจะหมดได้แค่สองวันเอง กินได้ไม่เป็นไรหรอก""เรื่องจริงปะเนี่ยพี่ธี" ตอนนี้ภายในร้านเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ทั้งฉัน พี่ธี และ เตต่างรับส่งมุกกันไปมา

  • ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้   บทที่ 6 สุขสันต์วันเกิด

    บทที่ 6สุขสันต์วันเกิด........................................@มหาวิทยาลัย "ไอ้พลอยมันเป็นอะไรของมัน""ทำไมมันถึงทำหน้าอมทุกข์เหมือนคนอึไม่ออกมาหลายวันแบบนั้น" "พลอยได้ยินนะแก้ว" ฉันขมวดคิ้วใส่แก้วเล็กน้อย ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะหินอ่อนหน้าคณะที่เป็นที่สิงสถิตประจำกลุ่มของพวกเราด้วยความอ่อนแรง แต่ทว่าหลับตาลงที่ไรก็มักจะมีภาพของเวคินแวบเข้ามาในหัว เมื่อเป็นแบบนั้นฉันก็รู้สึกคันยุบยิบที่ปากขึ้นมา เป็นสิบเป็นร้อยครั้งที่ฉันล้าง และ บ้วนปากอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อหวังให้ความป่าเถื่อนที่ไอ้พี่เวคินทำกับฉันจางหายไป"วันนี้ยัยฟ้าใสก็โดดคาบเช้าอีกแล้ว""ดูทรงน่าจะได้ลงเรียนใหม่แน่ ๆ ฟ้าใสมันอยู่ห้องบ้างไหมเนี่ยพลอย" ตาออมบ่นพึมพำถึงฟ้าใส ก่อนจะหันมาถามฉันผู้ที่เป็นรูมเมทของคนในบทสนทนา แต่ทว่าฉันก็ได้แต่ส่งยิ้มแหย ๆ ไปให้อย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไร"ตายยากจริง ๆ เลยยัยคนนี้""นู่น มันเดินควงแขนมากับพี่เวคินแล้วนั่น เรียนไม่เข้า เอาแต่ไปเกาะติดอยู่กับผู้ชาย" ทันทีที่ได้ยินคำพูดของแก้ว ตัวของฉันก็พลันลุกพรวดขึ้นอัตโนมัติ"ทุกคน เดี๋ยวพลอยไปทำงานพิเศษก่อนนะ" ฉันบอกลาเพื่อน ๆ ด้วยความรีบร้อน ก่อนจ

  • ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้   บทที่ 5 มีความลับร่วมกัน

    บทที่ 5มีความลับร่วมกัน ........................................“ต้องมีผลประโยชน์ร่วมกันคืออะไร แล้วต้องมีความลับร่วมกันหมายถึงอะไรคะ" ฉันถามถึงสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นข้อเสนอที่พี่เวคินหยิบยกมาให้ เพราะต้องการหาทางออก"อืม.....ผลประโยชน์ร่วมกันก็คือ พวกเรามีสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ต้องการเหมือนกัน และ สิ่งนั่นให้ประโยชน์แก่เราทั้งคู่ แต่พี่ว่าข้อนี้น่าจะไม่ตรงกับพวกเราเลย เพราะดูพลอยจะไม่เคยต้องการอะไรจากพี่เลยสักอย่าง""แต่ข้อสอง พี่ว่าอันนี้เราน่าจะมีร่วมกันได้ก็คือความลับ เป็นความลับระหว่างเราที่เก็บซ่อนเอาไว้ไม่ให้ใครรู้ ความน่าอายที่บอกใครไม่ได้ เพราะถ้าพูดออกไปก็คงจะไม่ดี....." พี่เวคินเอ่ย ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากโซฟาฝั่งตรงข้าม และเดินย่างสามขุมเข้ามาหาฉัน และ ในที่สุดเขาก็ใช้แขนทั้งสองข้างกักฉันเอาไว้กับโซฟาฟึบ"เป็นข้อเสนอที่ดีนะว่าไหมครับ(^_^)""ไม่ดีค่ะ ไม่ว่ายังไงพลอยก็ดูเสียเปรียบ ทำไมพลอยต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยในเมื่อพลอยไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้เลย""พลอยบอกไปแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องของพี่ พลอยก็จะไม่พูด ส่วนพี่จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่พี่เลยค่ะ" โมโหแล้วนะ! ไอ้ข้อเสนอเห็นแก่ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status