All Chapters of เสือร้ายขังรัก (จบเรื่อง): Chapter 11 - Chapter 20

หลายชั่วโมงผ่านไป..... ที่เสือนั้นเอาแต่รังแกหญิงสาว เอวาสลบไปครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ ทว่าเสือยังคงกระแทกแก่นกายเข้าใส่เธออย่างไม่ลดละ และหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมั่นใจว่าหญิงสาวหลับไปแล้วชายหนุ่มจึงออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงพร้อมกับโทรกลับไปหาแฟนสาวของตัวเอง Rrrrrrrr.... "เสือ.... มารับเบลล์หน่อยได้ไหมคะ เบลล์เมามากเลย" " ทำไมดื่มหนักขนาดนั้น เป็นผู้หญิง ไปในที่แบบนั้นมันอันตรายนะ บอกกี่ครั้งแล้ว ว่าเราไม่ชอบให้เบลล์ดื่ม" " เสืออะ บ่นเราตลอดเลย นี่มันชีวิตของเบลล์นะ" คำตอบของเบลล่าทำเอาเสือนิ่งไปชั่วขณะ จริงอยู่ที่เขากับเธอนั้นคบหาดูใจกันมานาน ทว่าเบลล่ากลับไม่เคยให้เขาก้าวก่ายชีวิตของเธอเลย ต่างจากอีกคน ที่เขานั้นเอาแต่ควบคุมเธอ เอวาที่เห็นชายหนุ่มเดินออกไปจึงหอบร่างกายอันบอบช้ำ เข้าไปเก็บของอย่างรีบร้อน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เธอก็จะไม่มีทางอยู่ที่นี่ต่อไปในขณะที่แฟนสาวของชายหนุ่มกลับมา แม้จะรู้สึกรักชายหนุ่มมากแค่ไหน แต่สิ่งที่เธอต้องยอมรับคือตัวจริงของเขากลับมาแล้ว เพื่อนร่วมเตียงอย่างเธอก็คงไม่มีผลอะไรกับชีวิตเขาอีกต่อไปแล้ว หยาดน้ำตาเอ่อล้นออกมาเป็นทางยาว เมื่อนึกถึงกา

เอวาที่โดนขังไว้ในห้องก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรหลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ ก่อนจะก้มมองโซ่ตรวนที่ขาของตัวเอง และสวมเสื้อผ้าเดินกลับไปที่เตียงดังเดิม พร้อมกับนอนลง กลิ่นกายของชายหนุ่มยังคงตราตรึง อยู่บนหมอนของเขาเพียงนึกถึงช่วงเวลาดี ๆ ที่ได้อยู่ร่วมกันกับชายหนุ่ม ก็ทำเอาหญิงสาวร่ำไห้ออกมาอีกครั้ง ก่อนที่ทุกอย่างจะค่อย ๆ จางหายไปเมื่อเธอผล็อยกลับไหลด้วยความเหนื่อยล้า เพราะถึงยังไงคืนนี้เสือคงไม่กลับมาที่นี่ หลายชั่วโมงผ่านไป... หลังจากงานเลี้ยงจบลง เสือก็มุ่งตรงกลับมาที่คอนโดของตนทันที ก่อนจะพบว่าหญิงสาวนั้นหลับลงแล้ว กลิ่นครีมอาบน้ำเฉพาะตัวของหญิงสาวคละคลุ้งไปทั่วห้อง ทำเอาเสืออดที่จะสูดดมไหล่บางที่โผล่พ้นผ้าห่มผืนหนา สายตาคมก้มมองเรียวของเธอ ที่เต็มไปด้วยร่องรอยการถูกโซ่บาดขา เสือปลดโซ่ให้เธอทันที ก่อนจะพรมจูบร่องรอยเหล่านั้น และไล่เลี่ยริมฝีปากตามเรียวขาของหญิงสาว เรียวขาสวยทั้งสองข้าง ถูกแยกออกจากกันเผยให้เห็นกลีบกุหลาบอวบอูม ที่ปิดสนิท แม้จะมีร่องรอยบวมช้ำจากการถูกร่วมรักมามาด ๆ ทว่ามันยังคงสวยงามสำหรับเขาไม่ต่างจากเดิม.... เรียวนิ้วยาวกรีดกรายลงบนเนื้อผิวอ่อน ก่อนจะแหวกแยกกลีบกุ

" ถ้าไม่เข้าไปสุดลำฉันตะแตกได้ไง หยุดพูดจาไร้สาระ! แล้วทำ" " แต่มันจุกนะ" เอวาก้มมองจุดเชื่อมกันระหว่างของเขาและเธอ ก่อนจะแสดงสีหน้าทรมานออกมา เมื่อชายหนุ่มจงใจดันแก่นกายเข้าใส่เธออย่างสุดลำ " อ๊ะ!จุก!" หน้าท้องแบนราบแปรเปลี่ยนเป็นปูดนูนเท่าจนาดท่อนเอ็นสิบเอ็นนิ้ว เธอพยายามดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของชายหนุ่ม ทว่ามันไม่เป็นผล เมื่อเสือจงใจอัดกระแทกส่วนที่เหลือเข้าใส่เธอเต็มแรง ปึก!ปึก!ปึก! อือ!!!!!! "อ๊าาาา!!! ตอดเก่งชิบหายแล้วบอกจุก" " สะ...เสืออย่าเพิ่งขยับนะ เราขอปรับตัวก่อน" " อ๊าาา!! ไม่อยากให้กระแทกก็อย่าตอดแบบนั้น" เสือเผลอแสดงสีหน้าทรมานด้วยความเสียวซ่าน ก่อนเอวาจะนึกขึ้นได้ว่าเธอจะต้องทำให้เขาพอใจในเซกซ์ครั้งนี้ เพื่อที่เธอจะได้ออกไปเจอโลกภายนอกเหมือนคนอื่น ๆ ปึก!ปึก!ปึก! เอวาขยับสะโพกเข้าหาชายหนุ่มอย่างเนิบนาบ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงในเวลาต่อมา "อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ!" มือแกร่งบีบเคล้นหน้าอกใหญ่อย่างพอใจ เอวาในเวลานี้ชั่งดูเซ็กซี่และเร่าร้อนสำหรับเขา ริมฝีปากหยักดูดกลืนปลายยอดปทุมถันของหญิงสาวอย่างรุนแรง เอวาเปล่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อถูกเล่นงานจ

แพรววาจ้องมองเอวาด้วยความนึกสงสาร นับวันเสือเริ่มทำเหมือนกับว่าเอวาไม่ใช่คน แพรววาสวมกอดเพื่อนสนิทของเธอทันที " ถ้าฉันรวยกว่านี้อีกนิดเดียว แกจะไม่ต้องมาทนกับอะไรแบบนี้เลยเอวา" " อืม.. แกไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก เราเลือกทางนี้เอง" เอาเถอะ ไปเรียนกัน เพื่อน ๆ คิดถึงแย่แล้ว แพรววาขับรถออกจากคอนโดของเพื่อนสนิทด้วยความเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง สองสาวเดินย่างกรายเข้าไปในห้องเรียน ทว่าอยู่สองร่างชายหญิงคู่หนึ่งก็ปรากฏร่างเดินตามพวกเธอมาติด ๆ " อ้าว นั่นเพื่อนร่วมห้องเสือหนิ ไม่เข้าไปทักทายหน่อยหรอ" เบลล่าเดินย่างกราย เข้าไปทักทายกลุ่มเพื่อน ๆ ของเอวาทันที ทำเอาหญิงสาวใจกระตุกวูบ เธอยืนมองมือเรียวที่กอดที่แขนชายหนุ่ม ที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของเธอ แต่เมื่อถึงเวลาเธอก็คงต้องคืนเขาไปถูกแล้ว " เราชื่อเบลล่านะ เป็นแฟนเสือ... เราเพิ่งกลับจากลอนดอน เพิ่งจะมาเรียนต่อที่นี่" " แฟนเสืองั้นเหรอ" แพรวาจ้องมองเสือด้วยแววตาโกรธเคือง เธอเข้าใจมาตลอดว่าเสือคบหากับเอวาตลอด รวมๆเพื่อน ๆ ร่วมชั้น เอวาพยายามซ่อนความเจ็บปวดไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะฝืนยิ้มออกไป เสือจ้องมองเอวาด้

เอวาเก็บข้าวของทั้งหมดที่มีออกจากคอนโดชายหนุ่ม โดยมีแพรววาเป็นคนมาช่วยอีกแรง ทว่าตลอดการเดินทางเอวาเอาแต่คิดถึงช่วงเวลาในวันวาน ที่เธอเคยมีความสุขจนลืมไปว่า ความสุขที่ยืมเขามาถึงเวลาก็ต้องคืนเขาไป..... เธอจะร้องห่มร้องไห้ให้กับแฟนคนอื่นไม่ได้ แต่กลไกลสมองจะสั่งให้คิดแบบนั้น แต่ภายในใจกลับเอาแต่เสียใ