บทที่ 15 อ้อนวอน(1)

หลายวันผ่านไป...

เอวายังคงถูกขังไว้ในห้องอย่างเดิม.... เสือไม่ยอมให้เธอออกไปไหน และทุกครั้งที่มีปัญหาหรือปากเสียงกัน จะจบด้วยการที่เสือจับเธอกดลงเตียง และรุนแรงดิบเถื่อนอยู่บ่อยครั้ง จนเอวาเริ่มทนไม่ไหว เธอถูกขังไม่ให้ติดต่อกับเพื่อน หรือพบเจอใคร ทว่าเพื่อน ๆ กลับไม่มีใครสงสัยหรือตามหา เพราะรู้ดีว่าเอวาคงโดนเสือลงโทษ เพราะมันมักจะเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง

ติ้ดติด!

เสียงประตูคอนโดถูกเปิดออกโดยชายหนุ่ม ก่อนจะปรากฏร่างเอวารอยู่ ตลอดเวลาหลายวันที่ผ่านมา เอวารับรู้ว่าขืนเธอยังดื้อต่อไป เสือไม่มีทางยอมให้เธอออกไปเจอผู้คนแน่ๆ

" เสือ"

เอวาเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่ม ก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดเขาอย่างที่เคยทำ เพราะเสือชอบให้เธอเอาใจและสัมผัสเขาอยู่เสมอ เสือมึนงงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป นอกจากมองไปที่โซ่บริเวณข้อเท้าเธอ

" เสือ เราเจ็บขา"..

เอวาแสร้งทำหน้ามุ้ยออกมา ก่อนที่เสือจะอุ้มร่างเธอในท่าเจ้าสาว เดินไปที่โซฟา

" หายซ่าแล้วเหรอ"

" เอวาอยากไปเรียน เสือให้เราไปเรียนต่อนะ"

เอวาพยายามออดอ้อนชายหนุ่มอย่างที่เคยทำ ถ้าว่าเสือกลับรู้ทันและเอ่ยตอบเธออย่างเจ้าเล่ห์

" อยากให้ปล่อย ก็ทำให้ฉันพ