All Chapters of My Boss Got Me Pregnant : Chapter 11 - Chapter 20

Habang patuloy ang bulungan sa office, lalo pang naging uncomfortable si Celestine. “Hindi ba’t si Althea na talaga ang expected? Paano naging si Celestine bigla?” may isang empleyadong napalakas ang boses. Naramdaman ni Celestine ang init sa pisngi niya at agad siyang tumayo. “Excuse me, pero… hindi pa naman ako official na kasali sa contest,” mahinahon pero matatag niyang sabi. “Pinapasama pa lang ako ni sir sa event. Wala pa siyang sinasabing ako ang representative.” Tahimik na napatingin ang lahat sa kanya, pero imbes na tumigil ang usapan, lalo pang lumakas ang hinala. “Ay, ganun? Eh bakit ikaw ang sinama? Eh si Althea nga ang number one dito.” “Oo nga, bakit hindi siya?” Parang umuusok na sa galit si Althea na kanina pa nakikinig. Nakangiti siya pero halatang pilit. “Don’t worry, guys,” sabi niya habang tumitingin kay Celestine. “Kung isasama man siya, siguro… may dahilan si sir. Baka kailangan niya ng secretary-type, someone to take notes, ganun.” May ilan na nat

Kinaumagahan, maagang pumasok si Celestine sa office. Pagpasok pa lang niya, napansin niyang halos lahat ng officemates niya ay nakatingin sa kanya… yung iba pabulong-bulong pa.Ilang segundo lang ang lumipas, biglang lumapit ang secretary ng boss niya.“Celestine, pinapatawag ka ni Sir,” sabi nito.Agad siyang tumango at nagtungo sa opisina ng boss niya. Habang naglalakad sa hallway, biglang may bumangga sa kanya.Paglingon niya, si Althea pala.Tiningnan niya ito ng masama, pero imbes na humingi ng sorry, ngumisi lang si Althea… yung ngising may halong pang-aasar.Napasinghap si Celestine pero pinili na lang niyang huwag patulan.Diretso lang siya sa opisina ni Sir, pilit pinapakalma ang sarili.Pagpasok niya sa office ng boss niya, agad siyang sinalubong nito ng seryosong tingin. “Celestine, get ready,” sabi ng boss niya in a calm but commanding tone. “You’ll be joining me for the meeting today. It’s about the upcoming Worldwide Fashion Designer Contest. I need you to take notes a

Lumipas ang ilang araw ng tuloy-tuloy na trabaho.Sa opisina, halos hindi na umuuwi ang team ni Celestine... puro sketching, sewing, at coffee.“Guys, konti na lang. We’re almost there,” sabi ni Celestine habang inaayos ang pattern ng damit.“Grabe, ‘yung design mo Celes, parang pang international!” sabi ni Kim, halatang pagod pero excited.Ngumiti lang si Celestine. “Kailangan natin ‘to. Hindi lang para sa contest… para mapatunayan na kaya natin kahit minamaliit tayo noon.”Habang abala ang lahat sa pag-aayos ng mga gown, biglang napatigil si Celestine.Hinawakan niya ang gilid ng mesa, bahagyang napapikit.“Celes, okay ka lang?” tanong ni Mia, agad na lumapit.“Ah, oo… medyo nahilo lang ako,” pilit niyang ngiti, bagaman maputla na ang kanyang mukha.Mabilis na lumapit si Marco, isa sa mga taga-pattern. “Baka hindi ka pa kumakain. Kanina pa tayo alas-otso ng umaga nagtatrabaho.”Umiling si Celestine. “Mamaya na. Kailangan kong matapos ‘tong cut bago dumating si Sir Adrian.”Ngunit ba

Pagdating niya sa dulo ng hallway, tumigil siya sa harap ng malaking kahoy na pinto ng study. Mula sa loob, maririnig ang mababang boses ng kanyang ama… Don Emilio Monteverdi, ang lalaking palaging kalmado pero delikado kapag tahimik.Kumatok siya.“Come in,” malamig na boses ang sumagot.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang ama niyang nakaupo sa likod ng malaking desk, may hawak na baso ng brandy. Ang tingin nito, diretso sa kanya… matalim, walang emosyon.“So,” sabi ni Don Emilio, mababa ang tono, “you finally decided to show your face.”Parang sumikip ang dibdib ni Celestine, pero tumayo siya nang tuwid. “You called me. I came.”Tahimik sandali si Don Emilio.Tapos, marahan nitong inilapag ang baso sa mesa.“At dapat lang,” sabi niya. “After everything I’ve heard, you owe this family an explanation.”Nang marinig ‘yon, bumilis ang tibok ng puso ni Celestine.At sa gilid ng pinto, nandoon si Bianca… nakasandal, may ngiting kuntento, habang pinagmamasdan silang dalawa.She told him.At

Pagkatapos ng eksena sa bahay nila, agad na bumalik si Celestine sa office kahit halatang pagod na pagod na siya. Bukas na kasi ang fashion designer contest, at ayaw niyang magpahinga hangga’t hindi pa tapos ang lahat ng kailangan niya.Kahit ramdam pa rin ni Celestine ang hapdi ng bawat latay sa braso niya, pinilit niyang huwag magpahalata. Ayaw niyang isipin ng mga katrabaho na mahina siya. Kaya kahit namimigat ang katawan, tinuloy niya pa rin ang pag-aayos ng sketches at fabric samples sa desk niya. Isa na lang, sabi niya sa sarili, tapos na rin ‘to.Pero habang abala siya sa pagta-type, biglang bumukas ang glass door ng office. Lahat ng tao napalingon. Isang babae ang pumasok… tall, flawless, and oozing with confidence. Suot niya ang isang fitted white jumpsuit na halatang designer brand, may kasamang gold heels na kumikislap sa bawat hakbang. Ang buhok niya ay sleek straight, kulay chestnut brown, at bumabagsak hanggang baywang. Ang makeup niya ay soft glam… natural pero sophisti