All Chapters of My Boss Got Me Pregnant : Chapter 31 - Chapter 40

Sa loob ng Velasco Mansion, mabigat ang hangin. Tahimik lang ang bawat isa habang nakatutok ang tingin sa malaking TV screen sa sala, kung saan sunod-sunod ang balitang tumatama sa Velasco Empire.“The once untouchable Velasco Corporation is now under public scrutiny,” sabi ng news anchor.“Following the controversy involving CEO Adrian Velasco and his designer, Celestine Monteverde… rumors of favoritism, scandal, and corporate downfall continue to rise.”Napabuntong-hininga ang mommy ni Adrian, habang pinatay ang TV. “This is getting worse,” aniya, halatang nag-aalala. “Adrian’s company is suffering, and so is his name. Dad, we need to do something before this destroys everything we’ve built.”Tumango naman ang daddy ni Adrian. “She’s right, Dad. Investors are pulling out, the stocks are dropping, and the press won’t stop until they get blood. Even the baby… our grandchild… could be dragged into this mess if it continues.”Tahimik lang si Don Severino Velasco, ang pinakamatanda sa pa

Pagpasok pa lang ni Margaux sa malaking pinto ng kanilang bahay ay sinalubong na siya ng malakas na sampal mula sa kanyang ama. PAK!Napatigil siya, nanlaki ang mga mata, habang hawak ang pisnging namumula sa tindi ng tama.“Ano bang iniisip mo, Margaux?!” galit na sigaw ni Mr. Dela Vega, nanginginig ang kamay habang tinuturo siya. “Tingnan mo ang ginawa mo! Bakit ka nag-iwan ng mga ebidensya kung balak mong gumawa ng kalokohan? Alam na ni Adrian na ikaw ang may pakana ng lahat!”“Dad… I-I didn’t mean to…” nanginginig ang boses ni Margaux, pilit na lumalapit. “Hindi ko alam na may makakakuha ng copy ng file…”“Hindi mo alam?!” putol ng ama, halos pasigaw. “Kapalpakan mo ang dahilan kung bakit sinira mo ang reputasyon ng pamilya natin! Alam mo bang tinanggal na ako sa board dahil sa kagagawan mo?!”Natigilan si Margaux, mabilis na namuo ang luha sa mga mata niya. “What? Paano… paano nila nalaman?”“Don Severino himself showed them everything,” sagot ng ama, mabigat ang bawat salita. “H

Tahimik ang buong silid ng hospital. Sa isang sulok, tanging tunog ng heart monitor at mahinang patak ng suwero ang pumupuno sa hangin. Nakaupo si Celestine Monteverde sa tabi ng kama ng kanyang Lola Esperanza, mahigpit na hawak ang malamig nitong kamay. Maputla ang matanda, nakapikit pa rin, at tila walang kamalay-malay sa kaguluhang bumabalot ngayon sa pangalan ng Monteverde.“Lola,” mahinang sabi ni Celestine, pilit pinipigilan ang pagpatak ng luha, “hindi pa po tapos ang laban natin. Hindi ko hahayaang mapunta sa kamay ng iba ang kumpanya ni Mama.”Pagkatapos ng ilang sandali, kumatok ang nurse at pumasok. “Miss Monteverde, may naghihintay po sa inyo sa labas. Urgent daw po.”Tumayo si Celestine, inayos ang buhok, at lumabas. Naabutan niya si Jessa, ang kanyang assistant, hawak ang cellphone at halatang kabado.“Ma’am,” sabi nito, sabay abot ng phone. “You need to see this… trending po ngayon.”Kinuha ni Celestine ang cellphone. Sa screen, naka-livestream ang press conference mula

Tahimik ang buong boardroom matapos ihayag ng chairman ang desisyon.“After careful deliberation,” aniya habang pinagmamasdan sina Celestine at Bianca, “the board has decided… the new CEO of Monteverde Trading and Holdings shall be Miss Celestine Monteverde.”Nagpalakpakan ang ilan, ngunit halatang may tensyon pa rin sa hangin. Ang mga loyal sa pamilya Monteverde ay tumango bilang paggalang, habang ang mga kakampi ni Bianca ay nanatiling tahimik, nakakunot ang noo.Ngumiti si Celestine, ngunit sa likod ng ngiting iyon ay ramdam niya ang bigat ng mga salitang kanina lamang ay lumabas sa bibig ng kanyang ama.“Ang totoo niyan… si Bianca ang tunay kong anak.”Paulit-ulit na umaalingawngaw iyon sa isip niya. Hindi siya makapaniwala. Anong ibig sabihin niyon? Ibig bang sabihin… hindi siya tunay na anak ng ama niya?Ngunit pinilit niyang maging kalmado. Kailangan niyang magpakatatag. Sa harap ng mga empleyado, ng board, at ng mismong apelyidong pinanghahawakan niya… hindi siya pwedeng magpa

Paglabas ni Celestine sa arrival area ng airport, sinalubong agad siya ng malamig na simoy ng hangin ng Madrid… halong kaba at pananabik ang naramdaman niya. Sa gitna ng mga taong nagmamadali at mga anunsyo ng flight, isang pamilyar na tinig ang tumawag sa kanya.“Celestine!”Paglingon niya, naroon si Adrian, nakasuot ng dark suit at may suot na shades, ngunit ang ngiti niya ay totoo… hindi ‘yung tipikal na corporate smirk na nakasanayan ng lahat. Sa sandaling iyon, parang nawala ang bigat ng mga nakaraang linggo.“Na-miss kita,” mahina nitong sabi nang magtagpo sila.Ngumiti si Celestine. “Nauna ka pa talagang makarating. Hindi ka man lang nagpahinga?”Umiling si Adrian. “You know me. Hindi ako mapakali hangga’t hindi ko nasisiguro na maayos ang lahat bago ka dumating.”Habang naglalakad sila palabas, ramdam ni Celestine ang kakaibang ginhawa ng presensiya ni Adrian… sa kabila ng lahat ng intriga, skandalo, at mga lihim na bumabalot sa kanila, siya pa rin ang kanlungan na pinipili ng