Lahat ng Kabanata ng ปกติ... คือแอบรัก: Kabanata 111 - Kabanata 120

ทว่าฝ่ายที่งงงันต่อสถานการณ์คือคะนิ้งกับเติร์กที่เดินตามออกมาด้วยความร้อนใจ หากก็มาทันในจังหวะท้ายเท่านั้น“มึงทะเลาะไรกัน?” เติร์กสอดปากถาม มองซ้ายทีขวาทีด้วยความงุนงง “แล้วนี่คือดีกันแล้ว?”“ดีกันแล้วแบบงง ๆ” คะนิ้งต่อประโยคให้อย่างรู้ใจ“ไม่ได้ทะเลาะ” เพลิงตอบปัด ขี้เกียจจะแจกแจงให้คนอื่นต้องรู้

“…” “และเราก็รู้สึกผิดกับเรนมากถึงได้อยากขอโทษตามตรง แต่ไม่ปฏิเสธว่าอยากให้เรนช่วยอะไรเราหน่อย” “ช่วยอะไร…” เสียงของเรนแผ่วเบาฟังแทบไม่ได้ยิน ลมหายใจถูกสะกดกลั้นไว้ตั้งแต่เมื่อไรไม่อาจทราบได้ “ไม่ต้องช่วยให้กลับมาคบกันหรอก” พีพีตบเข้าที่หลังมือเบา ๆ “แค่อยากคุยกับ

“หงุดหงิดอะไรมาอีกอะดิ” กั้งรู้ว่าน้องคนสนิทมีนิสัยส่วนตัวเป็นอย่างไรจึงไม่คิดถือสา “มึงนี่นะ…”“…” ขณะที่เรนรู้ดีว่าการสะกดเก็บอารมณ์ของเพลิงมาจากการต้องร่วมมื้ออาหารที่ไม่ได้เตรียมใจว่าจะต้องเจอ แม้รู้ว่าพลาดไปแล้ว เธอก็ทำได้เพียงปล่อยเลยตามเลย นั่งเงียบฟังบทสนทนาไปก็จิ้มขนมจีบเข้าปากไปด้วย แต่วัน

CHAPTER 49หมางเมิน หอพัก สมาร์ตโฟนถูกโยนทิ้งไว้ที่ข้างตัวอีกครั้งเมื่อไร้สัญญาณตอบรับจากปลายสาย ร่างผอมบางกลิ้งตัวไปมาด้วยความร้อนใจ บ้างก็ขยับขึ้นนั่งขยุ้มเรือนผม อีกนาทีก็ฝังหน้าเข้าหาหมอนดีดดิ้นเรียวขาไปมาด้วยความอึดอัดทรมานใจ ติ๊ง! พรึ่บ! เพ

CHAPTER 50แพทย์สนาม หนึ่งชั่วโมงต่อมา เสียงสนทนาที่ดังขึ้นจากด้านนอกของตัวบ้านดึงสายตาของผู้ชายสี่คนที่ด้านในให้หันมองไปยังทิศทางเดียวกัน เพลิงชันกายขึ้นนั่งจากสภาพนอนก่ายหน้าผากเมื่อครู่นี้ หากหูของเขาไม่ได้หลอนไปเอง นอกจากเสียงคะนิ้งและอาโปแล้ว เพลิงยังได้ยินเส