Semua Bab ปกติ... คือแอบรัก: Bab 131 - Bab 140

“…” เพลิงจำใจต้องสงบปากสงบคำ “เราอยากให้เพลิงจูบ” “…” “อยากให้จูบนาน ๆ” “ทำไม?” “เพลิงจูบเก่ง…”“เธอยังพูดไม่จบ” นัยน์ตาคมเป็นประกายราวกับจะเตือนสติ เมื่อคนตัวเล็กชะงักหยุดเสียงลงชั่วขณะ“อยากให้เพลิงทำอีกรอบ…”“ทำอะไร…”“เอาเรา…”เพลิงหรี่

CHAPTER 54เกียร์กลางดึกเฟรชชีปีหนึ่งต่างรู้ดีว่าคืนลาสต์เชียร์ เป็นคืนที่ต้องอยู่ร่วมกิจกรรมกันจนถึงเช้าของอีกวันตามคำบอกเล่าของรุ่นพี่ที่เคยผ่านประสบการณ์เดียวกันมาแล้ว แต่ไม่มีใครคิดว่าจะมีรุ่นพี่ในคณะมาเข้าร่วมสมทบในหอประชุมมากมายขนาดนี้นอกจากพี่ปีสองที่เป็นแกนหลักในการจัด พี่ปีอื่นที่ยังคงเร

หนึ่งชั่วโมงต่อมาหลังจากกินอิ่มจนเต็มคราบ ประกอบกับฟ้าใกล้สางเต็มที ทั้งสองก็พากันกลับมาถึงหอพักในตอนเกือบหัวรุ่ง อาทิตย์ยังไม่ขึ้นแต่ฟ้าก็เริ่มสว่างพอจะเห็นแสงรำไร เรนบ่นกระปอดกระแปดตลอดทาง วันนี้เธอเหนื่อยหนักยิ่งกว่าทุกวัน ประกอบกับเพิ่งกินอิ่มแต่ต้องเดินขึ้นบันไดตั้งสี่ชั้นโดยไม่มีใครคิดให้ความ

ในขณะที่อีกวินาทีอุ้งปากอุ่นก็อ้างับดูดส่วนหัวเพื่อเค้นรีดน้ำหนืดบางชนิดซึ่งผุดซึม พลันคาวหวานฝาดก็คลุ้งอวลในโพรงปากน้อย ๆ มือเรียวบางสาวชักรูดผ่านขดเส้นเลือดขรุขระอย่างคนรู้งาน“เสียว” เสียงแหบต่ำคำรามพร่าสั่นท่าทางการผงกหัว ทั้งงับปากดูด ทั้งตวัดลิ้นจี้เลียเอาน้ำทุกหยดซึ่งซึมจากความเป็นชาย รวมถึง

CHAPTER 56ความลับ 1 สัปดาห์ต่อมา เพลิงอยากตั้งประเด็นสอบถามในหัวข้อใครเป็นคนคิดงานเลี้ยงอำลาส่งท้ายพี่ปีสี่ งานที่ตั้งแต่เปิดภาคเรียนเขาได้ร่วมสังสรรค์มานับครั้งไม่ถ้วน จะเลี้ยงส่งกันเพื่ออะไรในเมื่อรุ่นพี่ชั้นปีที่ว่าก็ยังเห็นหน้ากันอยู่ทุกวันวันนี้เป็นอีกคืนที่พวกเขาต้องเ